سرمقاله

تورم نتیجه رشد پایه پولی و نقدینگی است. دولت باید نسبت به حل این مشکل عمل های ملزوم را انجام دهد. افزایش سهم پول از نقدینگی واقعی می تواند به رشد تورم دامن بزند. دولت باید برای اصلاحات ساختاری عمل کند. به عبارت دیگر مهار پایدار تورم نیازمند اصلاحات ساختاری است. تورم میل به ماندگاری دارد و همین مساله جهت می بشود در یک فرایند تدریجی امکان افت نرخ تورم وجود داشته باشد، صرف این که نرخ رشد نقدینگی را در سطح مورد نظر و به گفتن مثال ۲۵ تا ۳۰ درصد مهار کنیم، باز به همین سادگی نمی توان او گفت تورم بالا به شدت قابلیت تک رقمی شدن دارد.
تورم حال حاضر محصول رشد پایه‌ی پولی و افزایش سهم پول از نقدینگی و این چنین رشد نقدینگی است. با دقت به شرایط جاری، در مختصر‌زمان دولت تلاش می‌کند با مهار نرخ ارز، تورم را مهار کند. یقیناً تورم در ایران هم چنان بالاتر از چهل درصد است. این حالت رشد مولفه‌های پولی نیز مشخص می کند در سال آینده نیز تورم در همین اقتصاد ایران در بر خواهد گرفت.
از طرفی دیگر تورم، ناشی از سوءمدیریت است. یعنی از آنجا که این دولت‌ها نمی توانند سرزمین را به درستی مدیریت کنند، مسائل مالی را به خوبی سر و سامان دهند و این چنین قولهای آنها با حقیقت‌های جامعه همخوانی ندارد، به‌طور ناخواسته به سمت راه حلها و سیاست‌هایی می‌روال که تبدیل تورم می‌بشود.