سرمقاله

عمل مهم این است که باید به سمت تشکیل صادراتی که قیمت افزوده بالا داشته باشد رفت. باید روال کشورهای پیشرفته دیگر همانند ژاپن و آلمان و انگلستان و سوئد و… را در نظر گرفت. این کشورها مواد اولیه را از دیگر کشورها همانند ایران می‌گیرند و روی آن کار انجام خواهند داد و به کالایی با قیمت زیاد تر تبدیل می‌کنند. آن را مجدد به همان کشورها می‌فروشند. همه‌ این کشورها قیمت افزوده تشکیل و قیمت افزوده خود را صادر می‌کنند.
با اهمیت ترین شاخص اقتصاد هر جامعه صادرات آن است. چون به پشتیبانی آن می‌توانیم حاصل کار و تشکیل را به فروش رسانده و درآمد آن را در سرزمین مصرف کنیم. در سرزمین ما تقریباً همه نیازهای اقتصادی بر پایه نفت فراهم می‌بشود. به همین علت اهمیت بسیاری برای صادرات در نظر گرفته نشده است. یقیناً در سال‌های تازه که اوضاع صادرات مقداری بهبود یافته، صادرات مورد دقت قرار گرفته است و این نوشته هرگاه که مشکلی برای فروش یا افت قیمت نفت تشکیل بشود، تکرار می‌بشود.
ملزوم به ذکر است رونق اقتصادی بدون تبادلات اقتصادی و تجاری مقدور نیست. درحالی که در سرزمین کالا و محصولات تشکیل و در بازار داخلی اراعه می‌بشود باید برای وجود در بازار خارجی هم برنامه‌ریزی‌های ملزوم انجام بشود. برای تسهیل در صادرات و مبادلات تجاری با دیگر سرزمین‌ها نیاز پیوستن به FATF بیشتر از قبل افزایش یافته است.
از نظر دیگر سیاست باید به صورتی باشد که نرخ خرید ارز صادراتی با تورم تطبیق اشکار کند. در غیر این صورت صادرکنندگان از بازار حذف خواهد شد. سیاست ارزی بانک مرکزی باید به این صورت باشد که ارز حاصل از صادرات را به قیمت اشکار بخرد و وقتی که آن ارز به سیستم بانک تحویل داده شد، همان زمان به طور ریالی به حساب صادرکننده واریز بشود.