سرمقاله

مشکل مهم عدم وجود اراده ملزوم و جدی برای اجرایی کردن این چنین مطرح هایی است.جریمه و مالیات هایی که قوانین را دور می زنند یا مراعات نمی کنند باید بازدارنده باشد. مالیات بر خانه های خالی یا خودروهای لوکس وقتی اثرگذار است که قانونگذار خود جدی باشد و راه های فرار را ببندد ونرخ مالیات برای این موارد را افزایش دهد.
جدیت در اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی با افزایش اراعه در بازار، نه‌ تنها به مالیات ستانی عادلانه منجر می‌بشود، بلکه جلوی افزایش اجاره مسکن را می‌گیرد. هر قدر تعداد خانه‌های خالی افزایش اشکار کند، افتاراعه در بازار تشکیل می‌بشود و این کار تبدیل افزایش اجاره مسکن خواهد شد. با همکاری نهادهای وزارت راه و شهرسازی، سازمان امور مالیاتی و دیگر اصناف می‌توان خانه‌های خالی و قراردادهای واحدهای مسکونی را بازدید و خانه‌های خالی را شناسایی کرد.
باید از ابزار مالیات نسبت به افرادی که به طور عمد واحدهای مسکونی را خالی نگه می‌دارند، منفعت برد. در سال‌های قبل مشکل احتکار مسکن در ایران با موج افزایشی تورم و قیمت دلار شکل گرفت که این کار با افت قوت خرید مردم و بازماندن خریداران از این بازار ضربه سنگینی را به بازار مسکن زد و اکنون اگر در این بازار مقدار معامله های کم شده و تا حدودی موج سوداگری در این بازار متوقف شده این به معنی رکود نیست بلکه اوضاع بازار مسکن کاملا طبیعی است.
در اروپا از افرادی که خانه خالی دارید، نسبت به افرادی که اجاره‌بها خواهند داد، مالیات زیاد تر اخذ می‌بشود. اینگونه نیست که مالکان به راحتی اجاره ‌بهای مسکن را زیاد کنند، بلکه دولت نحوه اجاره‌بها را تعیین می‌کند. در سرزمین ما مالیات باید به گفتن یک ابزار بازدارنده مورد دقت قرار گیرد و افرادی که مالیات را جدی نمی‌گیرند و پرداخت نمی‌کنند، باید جریمه شوند. هر قدر مالیات زیاد تر از خانه‌های خالی بگیریم، کم است باید از ابزارهای بازدارنده منفعت ببریم.