اما برخی کارشناسان بر این باورند که انتخاب ساخت این دو پروژه به وسیله چینی‌ها از محل تهاتر نفت چندان در برتری سرزمین نبوده است و باید منفعت گیری از این زمان در جهت تامین مالی پروژه‌های مرتبط با حمل و نقل عمومی یا احداث پتروپالایشگاه و … انجام می‌شد.
نخستین نمود قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین ظاهر شد
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق ایران و چین، درمورد نظر کارشناسان مبنی بر این که انتخاب ساخت این دو پروژه به وسیله چینی‌ها از محل تهاتر نفت چندان در برتری سرزمین نبوده است، او گفت: انعقاد قرارداد برای انجام یک پروژه بستگی به توافق دوطرفه سرزمین‌ها دارد؛ به این علت، انجام پروژه‌هایی نظیر احداث پتروپالایشگاه و … فقط به رضایت ایران بستگی ندارد و طرف چینی نیز مورد نظر است.
او همین طور گفت: به این علت اگر پروژه‌هایی همچون ساخت پالایشگاه و … مورد توافق چشم‌بادامی‌ها می بود، قطعا قابلیت اجرایی داشت؛ اما در این مرحله به نظر می‌رسد، فعلا ساخت پروژه‌های گسترش فاز دوم فرودگاه امام و ساخت ورزشگاه تازه مورد توافق دو سرزمین قرار گرفته است.
حریری اظهار کرد: ضمن این که برخی پروژه‌ها فنی‌تر است؛ به این علت، روال توافق بر سر آن به زمان بیشتری نیاز دارد و تا وقتی که به عقد قرارداد ختم نشود، به طور عمومی اظهار نمی‌بشود؛ به این علت، نمی‌توان از الان بر سر این که چینی‌ها قرار است در چه پروزه‌هایی با ایران همکاری کنند، پیش‌قضاوت کرد.
وی در آخر او گفت: ساخت دو پروژه «گسترش فاز دوم فرودگاه امام» و «ساخت ورزشگاه تازه در تهران» به وسیله چینی‌ها و از محل تهاتر نفت، یکی از نتایج همان قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین است که بار‌ها کارشناسان سراغ نمود‌های آن را می‌گرفتند.
