سرمقاله

قسمت تشکیل و صنعت نیازمند اندوخته و تامین نقدینگی است. باید شرایط برای رقابت پذیری قسمت تشکیل و صنعت فراهم بشود. تامین اندوخته و پرداخت تسهیلات می تواند این مهم را رقم بزند. با تحقق شرایط تشکیل قادر خواهد می بود با رقبای جهانی روبرو بشود. صنعت امروز نیازمند حمایتاست.
متاسفانه بانک‌ها به علت رشد تورم و افت سپرده‌های اندوخته‌گذاری و عدم امکان اصلاح ساختار ترازنامه‌ای، در شرایط جاری محیط کسب‌وکار قادر به تامین کامل اندوخته در گردش مورد نیاز واحدهای تولیدی نیستند. هنگامی که با کسری منبع های در بانک‌ها روبه رو هستیم، عمدتا این منبع های محدود توسط شرکت‌های بزرگ جذب خواهد شد و دیگر منابعی برای شرکت‌های متوسط و کوچک باقی نمی‌ماند و ریسک بالایی را برای اقتصاد، اشتغال و امنیت سرزمین
تشکیل می‌کند.
اگر پول داخل سرزمین بشود و با برنامه باشد، مشکلات را حل خواهد کرد. اگر بی‌برنامه باشد همانند پول‌های قبلی بی‌تأثیر خواهد ماند. باید اشکار بشود کدام قسمت صنایع قرار است این پول را بگیرد. باید بتوان ظرفیت کارخانه‌ها را پر کرد تا با افزایش تشکیل اثری بر روی قیمت کالاها گذاشته بشود. داخل کردن شوک به بازارها گرفتاری تشکیل می‌کند. باید با یک شیب ملایم قیمت ارز را مدیریت کرد تا به‌ مرور و بدون شوک ارزانی را ناظر باشیم. این اتفاق اگر رخ دهد مقاومت‌های بازارها نیز شکسته می‌بشود.
تشکیل ما به واردات مواد اولیه نیاز دارد و در ادامه زنجیره تشکیل، به بازار فروش احتیاج داریم. بعد دو سر تشکیل، بازرگانی است. بدون بازرگانی و تجارت زنجیره تشکیل کامل نمی‌بشود. برای بهینه شدن فرآیند تشکیل و فراهم، ملزوم است کل زنجیره تشکیل در یک ساختار به شکل متمرکزباشند.
در این راستا دولت باید بدنه خود را کوچک و چابک کند، در نقش تاجر ظاهر نشود و تنها سیاست گذاری کند و سازمان‌های اقتصادی را به قسمت خصوصی واگذار کند تا کارکرد خوب قسمت خصوصی ابراز و ظهور اشکار کند. سال‌ها است که عدم تامین نقدینگی، عقب‌ماندگی تکنولوژی را به درد مزمن صنعت تبدیل کرده و نارضایتی همه ذی‌نفعان را به
همراه داشته است.