سرمقاله

هنگامی امکان اندوخته گذاری برای قسمت های گوناگون نداشته‌ باشیم زیرساخت ها و ساختارهای اساسی سرزمین که سکوی تشکیل فعالیت های اقتصادی است دچار صدمه می شوند.
یکی از اشکالات اساسی که در این روال مشکل تشکیل کرده خود شکل و ماهیت اقتصاد سرزمین است. متاسفانه اقتصاد ایران، اقتصاد خدماتی است نه اقتصاد تولیدی. باید نوک پیکان اقتصادی از سمت خدمات به سمت تشکیل تحول مسیر دهد. متاسفانه براثر بی تفاوتی دولت ها به این مقوله مهم، فرهنگ کار و تلاش درکشور بر این مبنا نهادینه نشده است. از نظر دیگر برای فعالیت های تولیدی اندوخته گذاری ملزوم وجود ندارد چرا که دلالی سودآوری بیشتری از تشکیل دارد.
از نظر دیگر ما قسمت مهمی از جمعیت سرزمین را نادیده گرفتیم. چرا که شراکت زنان به علت مانع ها و سختی هایی که در بازار کار وجود دارد برای حضورشان فراهم نیست. تا وقتی که شرایط به لحاظ فرهنگی و اجتماعی برای وجود زنان در جامعه آماده بشود، باید این فضا را در خانه مهیا کنیم. بانوان هم فعالیت اقتصادی انجام بدهند و هم آماده ورود به بازار کار شوند در قبل جمعیت زنان فعال نبوده و از طرفی به جهت این که پیش از این هم زنان پذیرفته بودند که خانه دار باشند، طبق معمول در جمعیت فعال محاسبه نمی شوند و به همین جهت نرخ بیکاری آنان در آمارهای رسمی پایین گفتن می بشود. از طرفی دیگر متاسفانه تعداد اتباع غیرقانونی و بدون روادیدسیاسی در سرزمین هم رو به‌افزایش است. ایران تنها کشوری است که با این حجم از اتباع بیگانه غیرقانونی روبه رو است. برآورد مسئولان از شمار این اتباع نزدیک به هشت میلیون نفر است که عمدتا اتباع افغان می باشند و اکثرا روادید سیاسی ندارند.
برآورد دولت وجود ۳.۵ میلیون تبعه بیگانه در بازار کار ایران است که احتمالا ۹۶ درصد این افراد فاقد پروانه کار باشند. این درحالی است که مطابق برآورده‌ها، ایران دارای ۲.۵ میلیون بیکار است که چنانچه حالت اتباع غیرمجاز اشکار بشود، احتمالا نرخ بیکاری در سرزمین ما به‌ دو و سه درصد برسد. دولت تا این مدت به علت نگاه سنتی غلطی که در خصوص مساله تصدی گری خود در قسمت های گوناگون اقتصادی دارد از قسمت خصوصی حمایتچندانی نمی کند در حالی که دولت برای رونق و جهش تشکیل نیازمند افزایش شراکت مردم و قسمت خصوصی در مقوله تشکیل است.