محمدرضا اسکندری که این روزها نمایش «لندهور» را در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه می‌برد، در توضیحاتی درمورد این تاثییر نمایشی ارایه کرد

او که این نمایش را با متنی از کهبد تاراج روی صحنه می‌برد، درمورد محتوا و حال و هوای این تاثییر نمایشی گفت: نمایش ما درمورد پسری است که عاشق بازیگری است ولی با مخالفت پدرش رو به رو می‌بشود. او دست به قتل پدر می‌زند و سپس از مدتی زنی در او بیدار می‌بشود و …

اسکندری که با اجرای این نمایش دومین کارگردانی خود را توانایی می‌کند، افزود: آقای تاراج، نویسنده کار لطف داشت و درمورد شیوه اجرای نمایش به ما اختیار تام داد. در روبه رو اول با نمایشنامه، کار کاملا رئال است ولی ما در اجرا، آن را سورئال کردیم. ضمن این که این متن ابتدا در قالب مونولوگ نوشته شده می بود ولی بعدا به دلایلی، پرسوناژ زنی به آن اضافه شد که درواقع وجه زنانه مرد نمایش است.

او در ادامه گفت: در نمایش ما یک قسمت وهم‌آلود هم وجود دارد که اوهام شخصیت نمایش درمورد قتل پدرش است. به هر صورت در این اجرا، ما تنه‌ای به قتل زدیم و زیاد تر بر کنش و روایت کار متمرکز شدیم و چرکی قتل را گرفتیم. درواقع کانسپت مهم نمایش ما ستایش بازیگری است و قتل در این اجرا، کنشی فرعی است.

اسکندری با ابراز تاسف از حالت جاری تئاتر او گفت: ما در این نمایش، تئاتر را خاک می‌کنیم و بر آن می‌گرییم و فقط فاتحه‌خوان نداریم و یقیناً به جستوجو احیای آن نیز هستیم.

او در جواب به این که نوشته قتل برای تعداد بسیاری از هنرمندان جذابیت دارد، گفت: موضوعاتی همانند قتل، دعوا، قضاوت و … کنش‌های دراماتیک پایه‌ای می باشند که در همه دنیا مورد دقت قرار می‌گیرند. در این فضا، قتل کنش جذابی است ولی ما در نمایش‌مان چندین کنش داریم که بازیگر با همه اینها روبه رو می‌بشود و اگر فقط بر کنش قتل تمرکز می‌کردیم، هم ملال‌آور می‌شد و هم از دیگر وجوه کار غافل می‌شدیم. قسمت بسیاری از نمایش ما واگویه‌هایی از عشق و جنون شخصیت کار نسبت به بازیگری است.

اسکندری که اجرای نمایشش را از ۱۸ بهمن ماه اغاز کرده، درمورد انتخاب مقطع جاری که برهه چندان مناسبی برای اجرای تئاتر به شمار نمی‌آید، او گفت: زمان اجرای ما چند بار دستخوش تغییراتی شد. به هر حال برخی از موارد به انتخاب ما نیست. اما از مسئولان خانه هنرمندان سپاسگزاریم که شرایط اجرای این نمایش را فراهم کردند. حیات هر نمایشی به ربط دوسویه بین صحنه و تماشاگر وابسته است و یک اجرا وقتی موفق است که آن گروه مشابه با پتانسیل کار خود، بتواند از استقبال تماشاگران برخوردار بشود. با این توصیف، نمایش ما تا این مدت آنچنان که با لیاقت این کار است، از استقبال مخاطبان منفعت‌مند نشده اما این دال بر این نیست که چیزی از عشق و علاقه ما برای تداوم کار، کاسته بشود.

او درمورد حالت تبلیغات نمایشش در شرایطی که با محدودیت و فیلترینگ رو به رو هستیم، گفت: در هر اجرایی، عوامل گوناگونی برای پیروزی آن کار دست به دست هم خواهند داد. قرار می بود اجرای ما از ۲۴ بهمن اغاز بشود ولی سپس چند روزی جلو افتاد و ما از ۱۸ روی صحنه رفتیم که مشکلی نداشتم چون اصولا آدم ریسک‌پذیری هستم. از طرف دیگر به گروهم مطمعن دارم و در وهله اول هم که به خدا توکل می‌کنم. خوشبختانه در این زمان بازخوردهای خوبی از تماشاگران گرفته‌ایم ولی تا این مدت حمایتعموم مخاطبان را آن چنانکه باید و احتمالا، دریافت نکرده‌ایم.

اسکندری در آخر با سپاس از اعضای گروهش که برای اجرای این نمایش چندین ماه در کنار او بوده‌اند، اصرار کرد: «لندهور» نمایش من نیست بلکه متعلق به کل گروه است. جزء به جزء این کار حاصل تلاش همه گروه است تا بتوانیم نمایش شسته رفته‌ای به مخاطب ارایه بدهیم.

نمایش «لندهور» با بازی امیر عدل پرور و لبخند بدیعی هر شب ساعت ۲۰ و سی دقیقه در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه می‌رود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده : «ابراهیم سپس از چند سال و چند ماه و چندین روز که از خانه بیرون نرفته است پدرش را به قتل می‌رساند. در او زنی بیدار می‌بشود و باهم تئاتر تمرین می‌کنند. ابراهیم مجنون بازیگری است و … »