از اواخر اسفند ۱۴۰۱ و سپس از خطر ریزش ورزشگاه آزادی، سپس از بازدید‌هایی که صورت گرفت، سکوهای غربی ورزشگاه آزادی تخریب شد تا سکوهای سبک‌سازی شده تازه، مجدد نصب شوند. این تصمیم درحالی اتخاذ شد که بنابر اظهار مشاور پروژه، در هر متر مربع، ۱۸۰ کیلوگرم سبک‌سازی انجام می‌شود.

ورزشگاه فوتبال آزادی متشکل از ۷۲ تکه است و با دقت به این که بیشتر از نیم قرن از ساخت آن می‌گذرد، نیاز به بازسازی جدی داشت. در یک دهه قبل، مطرح‌هایی برای بازسازی ورزشگاه فوتبال آزادی نقل شد ولی هیچگاه در مرحله عملیاتی قرار نگرفت اما در دولت سیزدهم، بازسازی این ورزشگاه اغاز شد هرچند با توجیه حساسیت‌های حاضر برای جلوگیری از صدمه به ورزشگاه با شدت کمتری پیش رفت.  

۱۸ مرداد ماه سال جاری می بود که مهیار عسگریان، رییس شرکت گسترش و نگهداری اماکن ورزشی با اظهار این‌که ۱۶ تا ۱۷ ماه برای بازسازی کامل به زمان نیاز دارند، خبرداد که تا اواخر شهریور ورزشگاه آزادی چهره زیبایی اشکار خواهد کرد: ” اگر تصمیم گرفته شود ورزشگاه با تماشاگر باشد، چهار روز در هفته کار می‌کنیم و در زمان بازی ورزشگاه را در اختیار سازمان لیگ قرار می‌دهیم.”  وی این چنین فرمود:  “در آذر ماه سکوها به طور کامل آماده می‌شود؛ اگر بودجه‌ بیشتری بگیریم، تعداد پیمانکارها را نیز افزایش می‌دهیم، هزار میلیارد بودجه باید هزینه شود تا ورزشگاه به شرایط ایده‌آل برسد.”

به حرف های رییس اسبق شرکت گسترش و نگهداری اماکن ورزشی، ماهانه چیزی نزدیک به یک میلیارد و پانصد میلیون تومان هزینه نگهداری آزادی است، این چنین اگر چمن استادیوم برای بازسازی چیزی نزدیک به یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان نیاز دارد.به روزرسانی ورزشگاه آزادی هم ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلیارد بودجه نیاز دارد.

از سال ۱۳۵۰ که ورزشگاه آزادی به منفعت برداری رسیده،   زیاد تر از آن چه نگهداری شود، منفعت‌برداری شده است؛  این چنین سازه بزرگی نیاز به مراقبت دارد اما متاسفانه از لحاظ شرایط ساخت و نوع نگهداری، دچار صدمه‌های جدی شده و در تاثییر گرما و سرما عایق‌های این سازه صدمه دیده است و چون حجم کار گسترده است، این چنین پروژه‌ای نیاز به اعتبار بسیاری دارد و افتاعتبارات کار پروژه را تاخیرهای متوالی روبرو کرده است.

زمان جام ملت‌های آسیا از دست رفت!

جام ملت‌های آسیا فرصتی بی‌نظیر برای تسریع در بازسازی ورزشگاه آزادی با دقت به تعطیلی مسابقات لیگ‌برتر می بود و به طور حتم با تزریق بودجه زیاد تر و تلاش مضاعف این امکان وجود داشت که سکوهای ورزشگاه آزادی کامل شود اما نه تنها تکمیل سکوهای ورزشگاه آزادی مطابق قرار قبلی تا آذرماه به آخر نرسید بلکه زمان جام ملت‌های آسیا نیز از دست رفت و هم چنان حالت سکوهای ورزشگاه آزادی در شرایط نیمه‌همه به سر می‌برد.

امروزه فوتبال دنیا در مسیری قدم بر می‌دارد که زیرساخت‌هایی نظیر ورزشگاه‌های برگزاری مسابقات و کمپ‌های تمرینی به گفتن یک حداقل نقل است و ناظر ساخت ورزشگاه‌های مدرنی در همین کشورهای آسیایی هستیم که با مدرن‌ترین ورزشگاه‌های دنیا برابری می‌کنند.  

تعطیلی نزدیک به ۴۰ روزه لیگ برتر فوتبال ایران زمان مناسبی می بود که با دقت به عدم برگزاری مسابقات روال بازسازی سکوهای ورزشگاه آزادی تسریع شود و با نزدیک به دو ماه تاخیر نسبت به آذرماه (با دقت به وعده داده شده) ناظر تکمیل شدن سکوهای ورزشگاه آزادی باشیم اما اکنون با دقت به اغاز مجدد لیگ برتر فوتبال ایران و برگزاری مسابقات انتخابی جام جهانی در ایام نوروز ۱۴۰۳ اشکار نیست که سکوهای ورزشگاه آزادی چه وقتی کامل می‌شود و چند ماه از سال آینده نیز باید بگذارد تا فقط ناظر تکمیل سکوها باشیم؛ اتفاقی که به هیچ وجه درخور شان تماشاگران و فوتبال ایران نیست و این سوال جدی نقل است چرا در حالی که دیگر کشورها در مختصر‌ترین زمان ممکن، مدرن‌ترین ورزشگاه‌ها و کمپ‌ها را می‌سازند تا این حد بازسازی سکوهای ورزشگاهی که نماد فوتبال ایران است باید طول بکشد!