سرمقاله

در نوشته اشتغال باید شدت جریان از حالت کندی خارج شده و نمود بیشتری در بازار کار و جامعه داشته باشد. مشکل کارخانه‌ها، بنگاهها، کارآفرینان و کارفرمایان هم باید با حمایتدولت رفع شود. از نظر دیگر دولت می بایست همه اهتمام خود را برای افت نرخ بیکاری به کار گیرد. دولت باید روی زیرساختها زیاد تر تمرکز کند تا در دراز زمان شغل تشکیل کند. اکنون یکی از موضوعات افزایش منفعت‌وری بنگاه و نیروی انسانی است تا کارگرانی که در قسمت های خصوصی و دولتی یا نهادهای نیمه دولتی مشغول کارند بتوان با بازآموزی و افزایش توانایی توانمند کرد.
این در حالی است که در روال رو به رشد و گسترش سرزمین، انتقال دانش و تکنولوژی به سرزمین اهمیت بالایی دارد و کارجویانی که به خارج اعزام می شوند توانایی و دانش بیشتری کسب و آن را به داخل منتقل می کنند تا دریچه هایی تازه برای گسترش بازار کار و ارتقا منفعت روی در سرزمین تشکیل شود.
باید به این مهم نیز دقت داشت که جذب اندوخته‌گذاری یکی از اساسی‌ترین مولفه‌های گسترش بازار کار است و بدون دسترسی به منبع های مالی نمی‌توان کار اساسی در حوزه اشتغالزایی انجام داد. اندوخته‌های خارجی و داخلی باید به شدت جذب و در راستای تشکیل عرصه‌ها و مشوق‌های ملزوم برای وجود قسمت خصوصی در عرصه اشتغالزایی خصوصا اشتغالزایی از طریق گسترش تشکیل به کار گرفته شود.
برای تشکیل تحرک در قسمت‌های گوناگون برای حرکت به سمت اشتغالزایی نیازمند مشوق‌هایی در حوزه مالیات، بیمه‌ها و… از یک سو و این چنین فراهم کردن زیرساخت‌های مناسب از نظر دیگر هستیم. قاعدتا برای این کار دولت باید به منبع های مالی کافی دسترسی داشته باشد. منبع های صندوق گسترش ملی هم یکی از با اهمیت ترین این منبع های است و دولت باید بتواند با مساعدت مجلس از منبع های این صندوق برای اندوخته‌گذاری سازنده در حوزه اشتغالزایی منفعت گیری کند. همچینن منفعت گیری از فاینانس‌های خارجی هم باید در این حوزه مورد دقت قرار بگیرد.