سرمقاله

با تبیین، تشریح و شفاف کردن توان و ظرفیت های اقتصادی می توان بسترهای جذب اندوخته خارجی و به موازات آن هم صادرات کالاهای ساخت داخل را برای دیگر کشورها تشکیل کرد. یقینا با تبیین مبانی سیاست خارجی سرزمین و این چنین برقراری مناسبات با دیگر کشورها در عرصه روابط بین الملل، می توان تاثییر بسیاری در خصوص ارتقا و نیز بهبود شرایط اقتصاد سرزمین مشاهده کرد.
ما باید صادرات را انجام بدهیم و از آن طریق بتوانیم ارز به دست بیاوریم و برای به دست آوردن درآمد ناچار هستیم هرطور که شده صادرات را ادامه دهیم. در این شرایط باید به جستوجو یافتن راه حل باشیم و اگر می‌توانیم راه تازه، معقول و منطقی را برای صادرات اشکار کنیم.
این در حالی است که فرا‌نفتی‌شدن اقتصاد ایران، امروز در گرو تدوین یک برنامه عملیاتی و متمرکز بر نیروی انسانی است. هرچند آنچه نیازمند ‌گذار از اقتصاد نفتی است، در تدوین بسته و برنامه کلان نیست؛ بلکه باید با محورهای خاص و تعریف مطرح‌های خاص جستوجو شود. یقیناً باید دقت داشت که توانایی تعریف مطرح و پروژه خاص در سرزمین وجود دارد؛ اما پروژه‌های مذکور با ضعف جدی در ابعاد نظارتی مواجه بوده‌اند و نتوانسته‌اند خروجی ملزوم را داشته باشند. تحکیم سپس نظارتی یکی از زیر‌مجموعه‌های اصلاح ساختاری است.
یقیناً رشد اقتصادی به‌عوامل فرد دیگر همانند افزایش منفعت‌وری در قسمت‌های نیروی انسانی، کشاورزی و صنعتی بستگی دارد، اما رشد منفعت‌وری در قسمت نفت از مؤلفه‌های مهم رشد اقتصادی به شمار می‌آید.