خاتون بم برای دهمین‌بار به گفتن قهرمانی لیگ بانوان رسید.

اعضای این تیم بعد از قهرمانی در این مسابقات جام را به ملیکا محمدی تقدیم کردند. دختری که به دختر ایران معروف شد. همان بازیکنی که از امریکا به ایران آمد تا برای تیم شهری کوچک و کیلومترها دورتر از پایتخت و همین‌طور تیم ملی بازی کند. اما ملیکا در نیمه راه متاسفانه، به شکل غم‌انگیزی از همبازی‌هایش جدا شد با این حال هم‌تیمی‌های او در تک‌تک لحظات بازی به یاد او با همه ‌توان بازی کردند و وعده فتح جام قهرمانی برای ملیکا را عملی کردند. قهرمانی خاتون بهانه‌ای شد تا با خانم طاهره رهنما، مادر زنده‌یاد ملیکا محمدی او گفت‌وگویی را ترتیب دهیم.

قهرمانی خاتون در لیگ و جای خالی ملیکا که برای همه ما حس شد…

بله، جای ملیکا برای همیشه در فوتبال ایران خالی است. برای تیم بم زیاد خوشحال هستم و امیدوارم‌ همیشه سلامت و موفق باشند.

با اعضای خاتون‌ تا این مدت ربط دارید؟

ان‌شاءالله که هرکجا می باشند سلامت و موفق باشند و ماهم دوست داریم‌ سلامتی و خوبی این عزیزان را همیشه ببینیم. ملیکا رفته اما هزاران دختر دیگر می باشند که از تماشای شادابی و تلاش آنها لذت ببریم. هم‌تیمی‌های ملیکا هم به او محبت دارند. ملیکا شخصیتی است که فراموش نمی‌شود به خصوص برای افرادی که از نزدیک با او در ربط بودند و شخصیتش را می‌شناختند. به قول فوتبالی‌ها که می‌گویند ملیکا یک الگوی بزرگ بوده، هست و خواهد ماند. آنها اعتقاد دارند که ملیکا فوتبال زنان را منقلب کرد و بهترین بازیکن سال‌های تازه فوتبال زنان ایران بوده. یکی از جوان‌ترین بازیکنان تیم بانوان می بود اما در زمین علاوه بر بازی حرفه‌ای و کم‌نظیرش، تیم را مدیریت می‌کرد.

مربیان، سرپرستان و مدیران و هم تیمی‌هایش در تیم ملی در عرض ۱۲ سال و تیم‌های خاتون بم و سپاهان اصفهان اعتقاد دارند که ملیکا یک اسطوره است و جایش برای همیشه در فوتبال ما خالی است. بچه‌های تیم مرتب یادش می‌کنند و به یادش نوشته و ویدیو‌هایی را پخش می‌کنند که این جای سپاس دارد و می‌نویسند که از او سرمشق می‌گیریم .ملیکا رفته اما توانایی های بسیاری می باشند که به قول ملیکا اگر امکانات باشد، می‌توانند رشد کنند و سطح فوتبال ایران را ارتقا ببخشند. به قول بزرگان فوتبال ما او پهلوان می بود و او را الهه امید و تختی زنان نام گذاشتند.

ملیکا دختری شاد، پرانرژی، با انگیزه، پرتلاش و موثر می بود که همیشه در جهت ترقی توانمندی‌های خود و اطرافیانش تلاش می‌کرد و این خاطراتی است که برای دوستانش گذاشته. هنگامی یک داور از راه دور برای مراسم تشییع و بزرگداشت ملیکا شرکت می‌کند حاکی از شخصیت رشد یافته این انسان بزرگ دارد که چه اثری روی اطرافیانش داشته حتی افرادی که یک بار او را دیده‌اند و احتمالا فقط برای این که یک بار در یک ۹۰ دقیقه برای ملیکا و تیمش قضاوت کرده.

ملیکا پرسپولیسی می بود؟

بله، یقیناً همه تیم‌ها را جستوجو می‌کرد و بازیکنان را می‌شناخت و احترام قائل می بود. از هنگامی کوچک می بود چون همه بازی‌ها و بازیکنان دنیای فوتبال را جستوجو می‌کرد پدرش به او می‌او گفت فردوسی‌پور کوچک!

از بین بازیکنان پرسپولیس بازی کدام بازیکن را دوست داشت؟

او همیشه از سیدجلال حسینی تعریف می‌کرد، چون هم پستی سیدجلال می بود و سبک بازی او را می‌پسندید.

سپس از فوت ملیکا بازیکنان یا اعضای کادر فنی پرسپولیس با شما تماسی گرفتند؟

راستش خیر با این که توقع داشتیم. یقیناً پست اینستاگرامی گذاشتند‌، آقایان پیروانی، گل‌محمدی و باقری و کریمی و زیاد از بزرگان فوتبال. همین‌جا ما سپاس می‌کنیم از همه مدیران، بازیکنان و اهالی ورزش و فوتبال بانوان و آقایان که در مراسم‌های تشیع و یادبود ملیکا شرکت کردند مدام یاد و خاطره ملیکا را زنده نگه می‌د‌ارند و الگویی برای نوجوانان و جوانان این مرز و بوم قرار خواهند داد.

اشکار شد تقصیر کار این اتفاق تلخ کی می بود؟

من زیاد متاسفم هم برای جاده و هم ‌راننده و هم ماشین. جایی که مقبره ملیکا است یک خانمی می‌آید و می‌او گفت سپس از فوت بچه‌اش نومید شده می بود اما از روزی که این ‌دختر فوتبالیست اینجا خوابیده انگیزه گرفتم که بروم ایران و خدمت کنم. او ۱۰ سالی است که روی تصادفات جاده‌ای کار می‌کند و تخصص دارد و تلاش می‌کند تا آمار کشته شدن تصادفات جاده‌ای را در جهان به حداقل برسانند . او از مرگ این اسطوره ۲۳ ساله زیاد متاثر می بود و می‌او گفت: «چرا این چنین الماس گرانبهایی باید بر تاثییر تصادف از بین ما برود در صورتی که می‌شود با هزینه‌های مقداری با مدیریت آمار کشته‌شدگان تصادفات جاده‌ای را کم کرد. همان گونه که سرزمین سوئد از ما خواسته تا طرحی بریزیم تا این رخداد را به صفر برسانیم.» او می‌او گفت ملیکا که در این سن کم دست از امکاناتش در یک سرزمین پیشرفته برداشته و به کشورش برگشته تا تجربیاتش را به ایران بیاورد و به تیم ملی کشورش و همنوعانش پشتیبانی کند من هم می‌خواهم به ایران بیایم و به مردم و مملکتم پشتیبانی کنم تا آمار کشته‌شدگان تصادفات جاده‌ای را پایین بیاوریم.

زیاد تر بخوانید: اگر ملیکا محمدی هم همانند عزت اللهی، ماشین لاکچری داخل کرده می بود با ماشین داخلی جانش را از دست نمی داد

اگر زمان به عقب برگردد باز هم اجازه می‌دهید ملیکا به ایران بیاید؟

بله، شکی ندارم در راهی که ملیکا انتخاب کرد. دختر ایران عاشق وطن می بود و قصدش ترقی کشورش می بود و من هم با همه وجود به تصمیماتش احترام می‌گذاشتم. ملیکا دختری خوشفکر، توانمند و بادرایت و مدیر می بود و با علتعمل می‌کرد. زندگی او مختصر می بود اما به قول خواهرش رسالتی بزرگ انجام داد. غبطه نمی‌خورم که چرا به ایران آمد چون به وجودش افتخار می‌کنم. می‌او گفت با پوشیدن پیراهن تیم‌ملی دو تا جان دارم و برای آن می‌جنگم. او ۱۲ سال برای تیم ملی جنگید. سپس از رفتن او بازیکن استرالیا برای او مطلب ‌داد ملیکا متاسفم ‌که رفتی و فراموش نمی‌کنم ‌روبه رو ما چطور متعصبانه ‌جنگیدی. برای همین هیچ‌ زمان غمگین نیستم‌ که چرا به ایران آمد اما ناراحتم که اگر ماشین و جاده‌ای ایمن می بود، ایران از وجود ملیکا می‌توانست زیاد متفاوت شود و این رفتن تراژدیک اتفاق نمی‌افتاد‌.

شکایتی از تقصیر کار این اتفاق برای ملیکا داشتید؟

ما تا این مدت از هیچ ‌جایی شکایت نکردیم. اما نمی‌دانم یک وقتی اگر بخواهم‌ شکایتی کنم وقتی که آرام هستم این تصمیم را می‌گیرم و در خشمگینی این تصمیم را نمی‌گیرم. ملیکا چنان زندگی کرد و برای زندگی‌اش برنامه داشت که انگار صد سال دیگر هم عمر می‌کند و چنان رفت که فکر می‌کنی توی این زمان مختصر چطور این‌قدر سریع در فوتبال، دو تا مدرک لیسانس از دانشگاه ایموری، سه زبان زنده دنیا و این همه ارتباطات و ساختن دوستان و آشناهای زیاد در سراسر دنیا رشد کرد. این بخشی از شخصیت والا و دوست داشتنی ملیکاست.