تولید برق درون بدن انسان!
- تکنولوژی

تشکیل برق درون بدن انسان!_دانش دوست


به گزارش دانش دوست

باتری ها و وسایل الکترونیکی قابل کاشت در بدن طی سالیان صنعت پزشکی را به کلی دگرگون ساخته اند، همچون دستگاه ضربان ساز قلب و دستگاه تحریک الکتریکی مغز که شکل رسیدگی به مشکلات پزشکی را برای پزشکان منقلب ساخته اند.

اما این باتری ها زیاد تر سپس از مدتی همه می شوند و به همین علت باید معاوضه شوند، کاری که فعلاً تنها با انجام یک عمل جراحی خطرناک امکان پذیر است.

با این حال، فناوری پزشکی به تازگی صاحب یک باتری قابل کاشت شده است که با اکسیژن بدن کار می کند. شیجانگ لیو، یکی از پروفسورهای عضو تیم دانشگاه تیانجین، می گوید اکسیژن، بدیهی ترین منبع برای یک باتری نامحدود است.

لیو می گوید: «هنگامی به آن فکر کنید می بینید که اکسیژن منشأ زندگی ما است. اگر بتوانیم اکسیژن دائماً در حال تشکیل بدن را به کار بگیریم، عمر باتری ها دیگر همانند باتری های متداول، محدود نخواهد می بود.»

به همین علت، لیو به همراه تیمی از دیگر محققان چینی تصمیم به ساخت باتری ای گرفت که بتواند با عکس العمل به اکسیژن بدن، برق تشکیل کند.

این تیم تحقیقاتی الکترودهای باتری ای از جنس سدیم با پایه ی آلیاژی ساختند، چون این ماده از قبل در سرتاسر بدن انسان وجود دارد و به علاوه، از آن در ساخت باتری های شارژی هم منفعت گیری می شود.

فلز طلا به گفتن کاتد کاتالیزور انتخاب شد که علت آن منفعت گیری از این فلز در باتری های فلز-هوای قبلی می بود تا به افت سطح اکسیژن حساس باشد. این تیم تحقیقاتی این چنین از طلای نانو متخلخل منفعت گیری کردند که سوراخ های ریزی، به کوچکی یک هزارم پهنای یک تار مو دارد.

محققان می گویند گرچه همه ی این ترکیبات به خودی خود زیست سازگار می باشند، اما آن ها را با یک لایه ی نازکی از پلیمر انعطاف پذیر پوشاندند. کاتد طلای باتری می تواند به راحتی اکسیژن ِ مایعات بدن را جذب کند که بعداً با الکترودهای سدیم درون باتری عکس العمل خواهد داد.

این عکس العمل شیمیایی سپس عرصه ساز وقوع عکس العمل های الکترو شیمیایی الزامی ای درون باتری می شود که درنتیجه ی آن ها جریانی مداوم از برق تشکیل می شود.

محققان برای آزمایش اختراع دگرگون ساز خود، این باتری را درون بدن موش های آزمایشگاهی کاشتند.

آن ها پی بردند که سپس از ۲ هفته آزمایش، موش ها دچار هیچ مشکل قلبی ای نشدند و جریان برق نیز پایدار می بود.

گرچه ولتاژ تشکیل شده چیزی بین ۱/۳ تا ۱/۴ ولت می بود که کمتر از برق تولیدی توسط دستگاه های جاری است، اما کارشناسان اعتقاد دارند که نوید خوبی برای آینده ی باتری آن ها است.

به حرف های ی لیو، جریان برق بلافاصله سپس از کاشت دستگاه ناپایدار می بود اما زیاد سریع به طور خودکار تنظیم شد. در حقیقت، به این علت که باتری نقش چشمگیری در بهبود زخم ناشی از کاشت داشت، این کار کارکرد باتری را تحت تأثیر قرار داده می بود.

لیو در اینباره می گوید: «معلوم شد که باید به زخم زمان بهبودی می دادیم تا عروق خونی بتوانند مجدد دور باتری شکل بگیرند و سپس از آن باتری می تواند یک جربان برق پایدار تشکیل کند. این یافته ی غافلگیرکننده و جالبی است، چون معنایش این است که این باتری می تواند به بهبود زخم ها هم پشتیبانی کند.»

دسته بندی مطالب

کسب وکار

اخبار ورزشی

اخبار اقتصادی

فرهنگ وهنر

سلامتی

اخبار تکنولوژی



منبع