مومنی با گفتن این که از شیوه برخورد سخنگوی اقتصادی دولت در ۱۴ فروردین زیاد دلواپس شدم، او گفت: چرا که دیدم ایشان دلواپس این روال‌های رو به گسترش تعمیق فساد نیست. این‌ها متغیر‌های کلیدی سطح گسترش است. اصلا حرفی درمورد این مناسبات نابرابرساز و شدت بخشنده به پاداش‌هایی که تبدیل گسترش و تعمیق نابرابری‌های ناموجه می‌شود نمی‌زند و اصلا اعتنا ندارد سویه‌ای که برای دقت به تشکیل اتخاذ کرده سویه‌ای غیر گسترش‌ای و ضد گسترش‌ای است. با این روشای که آقای رئیس جمهور با آن سخن او گفت و واقعا از همه بدتر سخنگوی اقتصادی، دولت نمک به زخم می‌پاشند.

این استاد دانشگاه با گفتن این که سطح درایتی که در این جهت‌گیری‌ها و اظهارات مندرج است به هیچ وجه مشابه با شرایط جاری ایران نیست، اضافه کرد: سخنگوی دولت می‌گوید ما مبالغ جریمه رانندگی را مشابه با تورم افزایش داده ایم، این که افزایش تا چه مقدار مشابه با نرخ رسمی اظهار شده تورم است خود یک ماجرایی زیاد تلخ و غم انگیز است و باور کردنی نیست که این چه کیفیتی از سخن گفتن است که به نام حکومت زده می‌شود! از آن تلخ‌تر و غم انگیزتر این است که آن ساختار قدرتی که مشابه کردن جرائم با نرخ تورم را می‌فهمد، چرا آن را درمورد دستمزد مردم نمی‌فهمد! اگر آن را بلدید این یکی که برتری دارد! سخن‌هایی می‌زنند که متعارف نیست، بایستگی و برازندگی هم ندارد. زیاد چیز‌های دیگر هم دارد که نمی‌خواهم درمورد آن‌ها در اولین سخنرانی سال سخن بگویید کنم! زیاد تاسف بار است!

مومنی او گفت: هیچ گامی در مسیر گسترش برداشته نمی‌شود جز این که ابتدا حکومت رابطه خود را با مردم بهبود ببخشد و سازوکارهایش هم روشن است. سازوکار‌های آن یقینا زدن سخن‌های بی‌پایه و کم اعتبار نیست. سخن‌هایی که این چند روز شنیدیم رابطه حکومت و مردم را بدتر می‌کند و این به صلاح تمامیت ارضی سرزمین و آینده امیدوار کننده آن نیست. این رویه را اصلاح کنید. آقای سخنگوی دولت سخن مردم را بلد نیست بشنود، اما آیا سخن رئیس نیروی انتظامی را نیز بلد نیست بشنود! چند روز قبل رئیس نیروی انتظامی او گفت زیاد متاسفیم، اما دزدی به یک شغل تبدیل شده است. در شرایطی که حقیقت‌های جامعه اینگونه است، شما می‌گویید ما کولاک کرده‌ایم، گل کاشتیم و بسیاری هم خوبیم! از فرط پیروزی نمی‌دانیم چه کنیم! این‌ها به دور از علم، انصاف و ادب است به دور از مصالح نظام ملی است. شما با این اظهارات مردم را عصبی می‌کنید و بر روی زخم آن‌ها نمک می‌پاشید، چه فردی به شما مشورت می‌دهد!

رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد با گفتن این که کاش حداقل حسن این تذکرات این باشد که عزیزان بفهمند کیفیت پشتوانه کارشناسی که مبنای سخن زدن‌های عزیزان است به هیچ وجه بایسته شرایط جاری کشورمان نیست، اضافه کرد: از روشهای مخرب فرد دیگر که عزیزان پیش گرفته‌اند این است که می‌گویند این که ما چه می‌کنیم را رها کنید، ببینید اگر دولت قبلی می بود اوضاع از این که امروز است بدتر می بود! این که خود این اظهارات تا چه مقدار مبنا دارد بماند! اما این سخن پوچ و بی‌اعتبار است.

او همین طور گفت: مهمتر این است که هم آقای رئیس جمهور و هم آقای سخنگو، شرافتمندانه از مسئولان زیر مجموعه خود بخواهند، گزارشی درمورد مطلبی که مرداد ۱۴۰۰ دفتر اقتصاد کلان سازمان برنامه انتشار کرد، بدهند. گفتن این گزارش «برآورد بدهی‌های دولت از ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۶» می بود. آن کارشناس با شرفی که این گزارش را تهیه کرده و هشدار داده می بود را عزیزان تنبیه کردند؛ اما می‌خواهم بگویم این گزارشی می بود که در همین دولت انتشار شده می بود. گزارش سازمان برنامه می‌گوید نزدیک به سال ۱۴۰۶ اوضاع نرخ ارز زیاد فاجعه آمیز می‌شود، اما عزیزان آن او را تنبیه کردند! حرف های می بود در سال ۱۴۰۰ نرخ ارز به ۲۵ هزار تومان می‌رسد، شما او را تنبیه کردید در حالی که کارنامه‌ای که خودتان رقم زدید از این رقم زیاد تر می بود! شرم آور است! نگوییم شرم آور، بلکه بگوییم عبرت آموز است!