برای برخی، فیلم‌هایی که به شما اضطراب و استرس داخل می کنند می‌توانند از لحاظ احساسی پشتیبانی کننده نیز باشند و علتشوند تقلاها و مشکلات دیگران علتاحساس اسایش شما شود.

نادرست نکنید، لذتی در این فیلم ها وجود دارد که شما را مضطرب می کند. برای تعداد بسیاری، این فیلم ها مخاطب را شوق‌زده می‌کنند، تماشاگر را دائماً در گمان زدن نگه می‌دارند، و به ما اجازه خواهند داد با شخصیت‌ها در موقعیت‌هایی که امیدواریم هیچ زمان در آن قرار نگیریم همدردی کنیم. در ادامه این فهرست ۱۵ فیلم استرس زا و اضطراب آور تاریخ سینما را رتبه بندی کرده ایم.

۱۵- Inglourious Basterds (2009)

فیلم  حرامزاده های بی شرف  که به‌ طور اختصاصی ای به‌ خاطر صحنه آغازین پر تنش‌اش شناخته می‌شود، کارگردانی کوئنتین تارانتینو را در بهترین شرایط خود در اختیار دارد. بخشی تاریخ آلترناتیو و بخشی کمدی سیاه، این فیلم یکی از اضطراب‌آورترین فیلم‌های تارانتینو است. به طور خاص، صحنه‌های بازجویی آن (با وجود کریستف والتز در نقش یک افسر اس اس نازی به نام هانس لاندا) به قدری پرتنش و استرس زاست که تحمل آن دشوار است. برای لحظاتی متوقف کردن پخش فیلم و نفس کشیدن آماده باشید.

تنش و اضطراب این فیلم زیاد تر نادیده گرفته می شود، برای میم های بسیاری که بعد از اکران آن ساخته شد، جوسازی عامدانه آن، و لحظات و بازی های به شدت باکیفیت و شوق انگیز. با این حال، یک تنش فراگیر در کل فیلم وجود دارد که علتمی شود آن را در این فهرست جای دهیم. با دقت به فیلم های اضطراب آور بسیاری که تارانتینو در کارنامه هنری خود دارد، این فهرست بدون اشاره به استرس زاترین فیلم این کارگردان اورجینال، ناقص به نظر می رسید.

۱۴- Punch Drunk Love (2002)

سومین فیلم پل توماس اندرسون بزرگ، با نام  عشق پریشان ، آدام سندلر در یکی از نقش های دراماتیک نادر و بی نقص خود دارد. سندلر نقش بری ایگان، یک کارآفرین آشفته و نه چندان موفق را بازی می‌کند که به طور خلاصه، یک آشفتگی مطلق است. اگرچه اضطراب اجتماعی شدید ایگان تماشای این فیلم را دشوار می کند، فیلم با برداشت منحصر به فرد خود از ژانر عاشقانه دارای لبه نرمی است.

Punch Drunk Love که با شوخی های تاریک متعدد خود بین سینمای هنری و جذابیت جریان مهم سینما قرار می گیرد، برای افرادی که تنها به جستوجو یک توانایی اضطراب آور صرف نیستند نیز چیزهای بسیاری در خود دارد. این فیلم این چنین با تحسین منتقدان و طرفداران روبرو شد و امتیاز ۷۹ درصد تازگی از منتقدان و ۷۷ درصد از جانب مخاطبان را دریافت کرده است.

۱۳- Krisha (2015)

کریشا  فیلمی کمتر دیده شده اما زیاد باکیفیت و اولین فیلم کارگردان تری ادوارد شولتز است. این فیلم یک گزینه عالی برای تماشا در تعطیلات است، فیلمی که جنبه تاریک گردهمایی های خانوادگی را از منظر یک مادر به شدت مضطرب، به نام کریشا نشان می دهد. او که مدتها از خانواده و پسرش دور افتاده می بود، یک سال برای روز شکرگزاری بازمی گردد تا روابط خود را احیا کند.

این فیلم این چنین به موضوعات مرتبط با سوء مصرف مواد مخودر می پردازد، جایی که کریشا برای رستگاری تلاش می کند ثابت کند که پاک مانده است و برای توانایی زندگی جدیدش مصمم است. تنش از تضاد افرادی ناشی می‌شود که می‌خواهند مادر/مادبزرگشان آن شخص دوست‌داشتنی باشد که برای سال ها مصرف مواد مخدر از آن ها گرفته شده است، در حالی که دیگران با این چنین دیدگاه هایی ناموافق می باشند. این علتمی‌شود که این گردهمایی محلی برای ابراز و افشای نارضایتی‌ها باشد، و سبک روایت آن طوری است که کریشا به یکی از پر استرس‌ترین فیلم‌هایی تبدیل می‌شود که تا بحال دیده اید.

۱۲- Audition (1999)

عشق می‌تواند زبانی دشوار برای فهمیدن باشد، و بعضی اوقات اوقات یک “دوستت دارم” می‌تواند به اندازه یک جدایی ازردهکننده باشد، وقتی که قوت پشت آن کلمات توسط فرد دیگر فهمیدن نشده یا به نادرست تعبیر شود. این نقطه ورود به فیلم  آزمون بازیگری  است، جایی که مردی بیوه تصمیم می گیرد برای یافتن همسر جدیدش یک آزمون بازیگری جعلی برگزار کند، و اگرچه آسامی دقت او را جلب می کند، اما نگرانی دوستش در رابطه شخصیت گوشه گیر و ساکت آسامی در نهایت درست از آب در می آید.

در حالی که ساختن روایت آن مدتی طول می کشد، سرانجام اشکار می شود که این دو تفاسیر زیاد متغیری از نوع کلمات حرف های شده داشته اند که با حقیقت بنیادین و وحشت احتمالی در رابطه گفتگو و نحوه تفسیر ما از دیگران به خوبی سازگار است. با این حال، جایی که واقعاً علتاضطراب مخاطب می شود، شدت احساسات آسامی و آشکار شدن کارهای وحشتناکی است که او در قبل برای کنار آمدن با سابقه سوء منفعت گیری از خود انجام داده است. این پیش درآمدها شرایط را برای اوج داستان فراهم می سازد که آنقدر وحشتناک است که مخاطبان نمی توانند آن را تماشا کنند. Audition فیلمی است که برای همیشه با شما می ماند و تماشای آن برای افرادی که به جستوجو فیلم هایی می باشند که مخاطب را مضطرب می کند الزامی است.

۱۱- Rosemary’s Baby (1968)

بچه رزماری  برای روشی که احساسات پارانویایی را به شخصیت‌هایش و مخاطبانش القا می‌کند قابل دقت است. در این فیلم شخصیت رزماری را در دوران بارداری سخت و به ظاهر فراطبیعی‌اش جستوجو می‌کنیم. هنگامی او اغاز به ظنین شدن به وجود یک گروه فرقه همانند در ساختمان آپارتمانش می کند، همه شخصیت های دیگر فیلم، از جمله شوهر خود رزماری، با هم همکاری می کنند تا او را قانع کنند که دیوانه شده است.

اضافه کردن تمایل یک مادر برای محافظت از فرزندش و این که توان مادری کردن او به چالش کشیده می شود، مطمئناً در بین مخاطبان خاص قابل فهمیدن است، اما فیلم آنقدر عالی روایت شده است که تشکیل احساسات شدید را فقط به مادران محدود نمی کند. این فیلم این چنین قوت ژانر ترسناک را در اتخاذ رویکردی روان‌شناختی برای ساخت داستان خود به اثبات می رساند، کیفیتی که آن را در بین فیلم های با فضای ترسناک و آرام سوز زیاد تاثیرگذار و برجسته ساخت. تعداد بسیاری از فیلم های اضطراب آور امروزی مدیون فیلم Rosemary’s Baby می باشند.

۱۰- Stoker (2013)

کارگردان چان وو پارک با آثار تکان دهنده و در عین حال درونگرایانه همانند Sympathy for Lady Vengeance و Old Boy در زاد گاه خود کره جنوبی نامی برای خود دست و پا کرد. او به لطف پروژه‌های اخیری همانند The Handmaiden و Decision to Leave هم چنان یک قوت فیملسازی است. پارک بدون شک استاد سینمای اضطراب آور است و تعداد بسیاری از آثار او برای افرادی که به جستوجو این چنین حسی می باشند قابل دقت است. با این حال، داستان او از خانواده ای در حال زوال، یک «عموی» ترسناک و یک مسیر بلوغ نادرست،  استوکر  را به فیلمی دست کم گرفته شده در آثار این کارگردان برجسته تبدیل می کند.

استوکر  از بازیگران فوق العاده ای برخوردار است و اعضای خانواده فیلم متشکل از بازیگران برجسته ای همانند میا واسیکوفسکا، نیکول کیدمن و متیو گودی است. تماشای این نوشته که چطور آن ها از ناامنی‌های یکدیگر تغذیه می‌کنند و همدیگر را مورد سوء منفعت گیری قرار می دهند، یک حس ناخوشایند دائمی را در خانه‌ای دورافتاده و خواب زده آن ها تشکیل می‌کند که هر سه شخصیت در آن ساکن می باشند. تماشای تصاویری از شخصیت متیو گودی که موفق می شود تا حد بسیاری به شخصیت میا نزدیک شود، دشوار است. با این حال، بزرگ‌ترین هایلات فیلم جایی است که نیکول کیدمن به دخترش می‌گوید «بی‌صبرانه چشم به راه دیدن دنیا هستم تا تو را نابود کند». همه چیز آنقدر ناخوشایند و فروپاشیده است که سخت است آن حس اضطراب را فهمیدن نکرد، وقتی که نظاره گر سه شخصیتی هستیم که رفته رفته روبه رو یکدیگر قرار گرفته و برای خواسته های خودخواهانه خود می خواهند از فرد دیگر سوء منفعت گیری کنند.

۹- The Uncle (2022)

بودن در دوران تعطیلات در کنار خانواده می تواند به قدر کافی استرس زا باشد، اما فیلم  عمو  ساخته دیوید کاپاک و آندریا ماردسیچ این اتفاقات را به یک اتفاق روزمره برای خانواده ای بدبخت تبدیل می کند که برای زنده ماندن ناچار به اطاعت از هوس های عموی خود می باشند. از آماده‌سازی روزانه بوقلمون‌های در حال بو گرفتن برای درست کردن یک «شام باشکوه» گرفته تا ویدیوی خانوادگی شگفت صحنه سازی شده با رقص و دست تکان دادن های با صورت بی روح به دوربین، عمو از همان اغاز فیلم استرس زا می شود، وقتی که فرضیه تعطیلات بی‌آخر تثبیت می شود.

فیلم عمو این چنین به شکلی بی نقص بر پایه غرابت اولیه خود به چیزی زیاد شوم تر تبدیل می شود، چون هر دیدار ناخوشایندی آشکار می کند که علت تحمل این سوء منفعت گیری دوره ای توسط خانواده چیست. این چنین عرصه سیاسی ظریفی برای افرادی که به جستوجو عمق بیشتری می باشند از این فیلم ساتع می شود، اما عمو یکی از آن فیلم‌هایی است که قبل از تماشایش هر چه کمتر بدانید، بهتر است. با این وجود، استرس و اضطراب زایی آن ضمانت شده است.

۸- Swallow (2019)

اکثر مردم حتی نمی توانند تمایل به مصرف اشیاء غیرخوراکی را فهمیدن کنند، با این حال وضعیتی که به نام پیکا شناخته می شود دقیقاً همین است و افراد مبتلا به خود را ناچار می کند طیف گسترده ای از چیزهایی را که غذا در نظر گرفته نمی شود بخورند. فیلم  بلعیدن  یک مورد شدید از این اختلال روانی را به عکس می کشد، اما قطعاً این حقیقت را به شکلی کمتر صدمه زا (از لحاظ روانی برای مخاطب) به عکس نمی کشد چون تماشاگران این فیلم نظاره گر هانتر (هیلی بنت) در حال خوردن همه چیز از پونز گرفته تا باتری خواهند می بود.

در عین حال، فیلم به شکل استثمارگرانه ای به این نوشته نزدیک نمی شود و درام مرتبط با دگرگونی شدید شخصیت مهم فیلم قانع کننده است و این بیماری را به ترکیبی ناگوار از بی کفایتی و نفرت از خود گره می زند. این فیلم در محافل جشنواره ای موفق می بود، از جمله برنده بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه در فانتزیا شد. بازی هیلی بنت در نقش هانتر نیز تحسین او از سوی منتقدان را برای نقش چالش برانگیز که الزام اجرای دقیق و باجزییات سقوط تکان دهنده اش می بود، به همراه داشت. با این حال، در حوزه تهوع آور بودن، مشاهده فردی که سنجاق‌ها را می بلعد و ناچار شد بعداً آن‌ها را به فرد دیگر بدهد، فیلم Swallow را به یکی از استرس‌زاترین فیلم‌هایی تبدیل می‌کند که با آن روبرو خواهید شد.

۷- Good Time (2017)

فیلم  اوقات خوش  داستان کانی، یک تبهکار خرده پا را جستوجو می‌کند که به جستوجو یک دزدی ناموفق از بانک، تلاش دارد تا برادرش را که از نظر ذهنی عقب مانده است، از زندان آزاد کند. همانطور که امکان پذیر انتظار داشته باشید، برنامه های کانی مطابق نقشه پیش نمی رود و عواقب اعمال او بر همه اطرافیانش تأثیر می گذارد. فیلم‌هایی با نوشته قهرمان های ناقص و مشکل دار زیاد رایج می باشند، اما بازی حیرت انگیز رابرت پتینسون در نقش کانی این فیلم را واقعاً خاص می‌کند.

هنگامی به جستوجو فیلم هایی می گردید که به شما اضطراب می دهند، Good Time یک فیلم استرس زای واقعی است که علتمی شود ناخن هایتان را بجوید. شدت دیوانه وار و موسیقی متن دلهره آور آن شما را از ابتدا تا انتها روی لبه صندلی خود نیم خیز نگه می دارد. این کیفیت استرس زا به علت توانایی برادران سفدی در تصویرسازی بی نقص از جریان زندگی واقعی نیز هست. زیاد تر فیلم حول یک نیاز ساده به اشکار کردن مواد مخدر برای به دست آوردن پول می چرخد، اما نحوه روایت شدن داستان و هر تعامل شخصیت رابرت پتیسون لایه خاصی از اضطراب و تنش را با خود به همراه دارد که به پیچیدگی فریبنده داستان می افزاید.

۶- Misery (1990)

فیلم  میزری  از رمانی نوشته استیون کینگ اقتباس شده است، اما بینندگانی که انتظار وحشت سریع را دارند امکان پذیر شگفتی کنند که آن را قوی تر و سازمان یافته تر از تعداد بسیاری از کارهای دیگر کینگ پایه‌گذاری بیابند. این فیلم داستان یک رمان‌نویس موفق رمان های عاشقانه به نام پل شلدون را روایت می‌کند که توسط بزرگترین طرفدارش، آنی ویلکس، از یک تصادف رانندگی نجات می‌یابد.

در ابتدا، آنی همانند یک پرستار مهربان و سودمند به نظر می رسد، اما به شدت اشکار می شود که او فردی عمیقاً (و به شکلی خطرناک) بی ارامش است. تصویرسازی فیلم از بی ثباتی ذهنی آنی و درماندگی پل، توانایی ای پرتنش و اضطراب آور را تشکیل می کند. چند صحنه اضطراب‌آور از این فیلم حتی داخل فرهنگ عمومی نیز شده‌اند، و به محض این که آنی چکش را بیرون آورد، مخاطبان فهمید خواهند شد که چه چیزی در راه است، اما هم چنان آن درد شدیدی که در اغاز رخ دادن است را حس خواهند کرد.

۵- Perfect Blue (1998)

در حالی که امکان پذیر برخی وجود یک فیلم انیمیشن در این لیست را گیج کننده بدانند، شاهکار انیمیشنی  آبی همه عیار  از ساتوشی کان یکی از پرتنش ترین و غمگین کننده ترین فیلم های انیمیشنی است که تا بحال ساخته شده است. این فیلم با کاوش در خطرات ستاره شدن، زوال ذهنی یک عضو گروه موسیقی پاپ به نام میما را جستوجو می‌کند که اکنون به بازیگری روی آورده است، در حالی که او با یک تعقیب گر عصبانی برخورد می‌کند و او را تحت سختی قرار خواهند داد تا تمایلات و کشش جنسی خود را برای نمایش بر پرده سینما و مجلات برجسته تر سازد.

ساختار انتزاعی داستان به اضطراب تماشای آن اضافه می‌ کند، در شرایطی که سقوط روانی آهسته میما به شکل تکه های مجزایی روایت می شود که بین رویدادهای واقعی و پارانویای او محو خواهد شد. این چنین این رویکرد تبدیل تسخیر میما توسط یک همزاد می‌شود، که در یک لحظه واقعاً شگفت‌انگیز از دیوانگی، با نسخه‌ای غرق در خون از خود “دیدار” می‌کند و می‌پرسد: “ببخشید، شما کی هستید؟” نکات برجسته زیاد فرد دیگر در سراسر این فیلم وجود دارد و به نظر می رسد که همه چیز این فیلم، حتی موسیقی متن دلخراش آن به شکلی بی نقص برای تشکیل اضطراب طراحی شده است. این فیلم این چنین تأثیر بسیاری بر  قوی سیاه  ساخته دارن آرنوفسکی داشت و او برای شباهت داستانی دو فیلم، حتی حقوق انیمیشن آبی همه عیار را خرید تا بتواند فیلم خود را بسازد.

۴- ۱۲۷ Hours (2010)

فیلم  ۱۲۷ ساعت  به کارگردانی دنی بویل، فیلمساز انگلیسی، داستان واقعی تکان دهنده آرون رالستون را روایت می کند، کوهنوردی که دستش زیر یک تخته سنگ در دره ای دورافتاده در یوتا گیر افتاده است. این فیلم روایتگر پنج روزی است که او صرف تلاش برای رهایی خود کرده است و تقلاهای بسیاری را که برای زنده ماندن انجام می دهد. این فیلم تقریباً به طور کامل بر روی شخصیت جیمز فرانکو متمرکز است، در شرایطی که او تلاش می کند به روش های گوناگون با این حالت کنار بیاید که تبدیل تصمیم گیری ترسناک او در انتهای فیلم می شود.

کلاستروفوبیا یا هراس از فضاهای تنگ و تاریک تقریباً ۷.۷ تا ۱۲.۵درصد از جمعیت انسانی را تحت تأثیر قرار می دهد که علتمی شود هراس از فضاهای تنگ به یکی از رایج ترین فوبیاهای مردم تبدیل شود. آن‌هایی که از فضاهای تنگ می‌ترسند، این فیلم را اضطراب‌آورترین فیلم در این فهرست می‌دانند، چون اتفاقات فیلم تقریباً به همه در فضاهای تنگ روایت می شوند. در عین حال، خشونت و زمختی حالت مطمئناً تقریباً هر تماشاگر ای را تکان خواهد داد، به خصوص با بازی قانع کننده فرانکو از اضطراب، درد و هراس در یک موقعیت پرتنش و خطرناک.

۳- It Follows (2014)

در حالی که فیلم  تعقیب می کند  مطمئناً یک فیلم ترسناک است، اما پر از جامپ اسکرهای پر زرق و برق یا هیولاهای ترسناک نیست. در عوض، هراس از تعقیب شدن را به عکس می کشد. هیولای فیلم، اگر حتی بتوان آن را هیولا نامید، همین هراس است. این هراس شکل‌های مختلفی دارد، اما هر کدام یک چهره وهم‌آور و انسان‌نما است که همیشه حاضر و در حال تعقیب است. توانایی آن در تحول شکل برای نهان کردن شکل خود و غافلگیر کردن قربانیان، نیز بر این اضطراب افزوده می شود.

حس دائمی هراس اجتناب‌ناپذیر قطعاً این شرایط را تشدید کرده و از مفهوم «اضطراب زاست چون یک فیلم ترسناک است» فراتر می برد، به‌اختصاصی وقتی که به نقاشی پرتره‌ای دلسوزی برانگیز از قهرمان داستان جی (مایکا مونرو) دقت می‌کنیم. این فیلم همیشه در بین طرفداران ژانر و کلی فیلم محبوب باقی مانده است، و تعداد بسیاری خواهان ساخت دنباله ای می باشند که بر پایه چارچوب شگفت انگیزی که دیوید رابرت میچل اراعه کرده است. یقین هستیم که اگر فردی یا افرادی بتوانند همان مقدار از تنش را به عکس بکشند، دنباله این فیلم نیز یکی از اضطراب آورترین فیلم های ژانر ترسناک خواهد می بود.

۲- Kotoko (2011)

دانستن این که یک شخصیت از همان ابتدا محکوم به فنا است، همیشه یک توانایی ناخوشایند است، اما  کوتوکو  عناصر متفاوت تعداد بسیاری را پیاده سازی می کند تا مخاطب را در صف جلو و محور صحنه زوال ذهنی یک مادر جوان قرار دهد. اغاز فیلم با یک مصیبت تخیلی که در آن او موارد تکراری خشونت آمیز دیگران را می بیند، فقط اغاز ماجراست. تلویزیون همان تصاویر خشونت آمیز و تهوع آور را تکرار می کند تا پارانویای او نسبت به دنیای بیرون را منتقل کند، او رابطه خشونت آمیزی را اغاز می کند که در آن شریک زندگی اش به او اجازه می دهد تا با کتک زدن وحشیانه او ناراحتی های خود را رفع کند و وسواس او نسبت به فرزندش که از او گرفته شده است علتوسواس فکری زیاد پرتنش و ترسناکی می شود.

با همه این عناصر شوق انگیز و احساسی، این فیلم موفق می شود حس ناراحتی و اضطراب را واقع گرایانه نگه دارد، در شرایطی که احساسات و طغیان های رفتاری قهرمان داستان تا این مدت در آرزوهایی همانند مادر شدن و تایید شدن در دنیایی است که فکر می کند به او پشت کرده، قابل فهمیدن و معتبر به نظر می رسند. داستان این فیلم توسط بازیگر/نوازنده ای به نام کوتوکو نوشته شده است که نقش مهم را نیز بر مسئولیت دارد و کارگردانی آن را شینیا تسوکاموتو، کارگردان تحسین شده ژاپنی بر مسئولیت دارد که نقش دوست پسر مختصر زمان این مادر محزون را بازی می کند. جدایی این دو کمال محض است، با توانایی تسوکاموتو در خلق سناریوهای پرتنش و غمگین کننده، به خوبی با دید کوتوکو از یک زن در لبه نابودی، به شکلی بی نقص ترکیب می شود.

۱- Uncut Gems (2019)

دومین فیلم این فهرست که توسط برادران سفدی ساخته شده است،  جواهرات تراش نخورده ، آدام سندلر را در نقشی که به گمان زیادً بهترین نقش دوران حرفه‌ای او است، مشخص می کند. شخصیت او، هاوارد رتنر، به نحوه ویرانگری به قمار اعتیاد دارد و ما ناظر عواقب این اعتیاد هستیم، جایی که بدهی های رتنر افزایش یافته و برایش دردسرساز می شوند. اضطراب و استرس هاوارد در همه طول روایت فیلم قابل لمس است، در شرایطی که او دائماً در اغاز فاجعه است.

منفعت گیری فیلم از نماهای نزدیک و فیلمبرداری پرتنش و دیوانه کننده، مخاطب را در درون ذهن هاوارد قرار می دهد و علتمی شود حالت عاطفی عصبی فزاینده او را حس کند. هیچ فیلم فرد دیگر در این فهرست به اندازه این فیلم در تشکیل تنش و استرس در مخاطب موفق نیست. تماشاگران مضطرب امکان پذیر تحمل آن را غیرممکن بیابند، اما برای افرادی که این اضطراب و تنش را تا انتهای فیلم تاب می آورند، توانایی ای ارزشمندی است. همه اینها آنقدر خوب ساخته و اجرا شده است که Uncut Gems انتخاب آسانی برای انتخاب برتر ما برای افرادی می بود که به جستوجو استرس زا و اضطراب آورترین فیلم های تاریخ سینما می باشند.