بعد از مطالعه، آنها دریافت کردند که شرکت کنندگان به طور متوسط ۱.۵ درصد وزن بدن و ۱.۱ اینچ دور کمر خود را از دست دادند. هر گونه افزایش سطح فعالیت فوایدی را به همراه خواهد داشت، اما نکاتی وجود دارد که فرد می‌تواند مقدار افت مصرف چربی را در میانه راه رفتن افزایش دهد.

نکات عبارت هستند از:

بالا بردن شدت

همانند دویدن، شنا کردن و دیگر ورزش‌های هوازی، شدت می‌تواند تفاوت تشکیل کند. یک فرد با راه رفتن با شدت تند در قیاس با راه رفتن آهسته‌تر کالری بیشتری می‌سوزاند.

یک مطالعه انتشار شده در Medicine & Science in Sports and Exercise نشان داد که هنگامی افراد شدت خود را برای دویدن افزایش می دهند، کالری بیشتری می سوزانند. این مطالعه این چنین نشان داد که گروه دوندگان وزن کلی کمتری نسبت به پیاده‌روها داشتند که مشخص می کند شدت به طور مستقیم بر تعداد کالری‌هایی که فرد زمان ورزش می‌سوزاند تأثیر می‌گذارد. با این حال، افزایش شدت به این معنی نیست که یک فرد باید بدود. درعوض، پیاده روی تند علتسوزاندن کالری اضافی برای پشتیبانی به افت وزن می‌شود.

پوشیدن جلیقه وزن‌دار

اضافه کردن وزن اضافی به تمرین علتمی شود کالری بیشتری بسوزانید. فرد با وزن زیاد تر کالری بیشتری می‌سوزاند چون بدن او برای انجام همان کار به انرژی بیشتری نسبت به افراد با وزن کمتر نیاز دارد. پوشیدن جلیقه سنگین در میانه راه رفتن، بدن فرد را تشویق می کند تا در میانه پیاده روی سخت تر کار کند. در یک مطالعه به این نتیجه رسید که افرادی که با شدت ۲.۵ مایل در ساعت روی یک سطح صاف راه می‌رفتند در حالی که جلیقه‌ای با وزن ۱۵ درصد وزنشان رو پوشیده بودند، ۱۲ درصد زیاد تر از افرادی که جلیقه نمی‌پوشیدند، کالری می‌سوزانند. فردی که جلیقه ای با وزن ۱۰ درصد وزن بدنش را حمل می‌کرد و با همان شدت در شیب ۵ تا ۱۰ درصد راه می‌رفت، به طور متوسط ۱۳ درصد کالری بیشتری می‌سوزاند.

مطالعه فرد دیگر نشان داد که جلیقه‌های وزنه‌دار علتتحول منفی راه رفتن افراد نمی شود. در واقع، بعضی اوقات اوقات امکان پذیر راه رفتن افراد را بهبود ببخشد. اگرچه یک جلیقه وزن دار امکان پذیر به سوزاندن کالری اضافی پشتیبانی کند، اما فرد باید از پوشیدن وزنه مچ پا یا مچ دست یا حمل وزنه در دست خودداری کند. هر دو تمرین می‌تواند تبدیل عدم اعتدال عضلانی و صدمه شود.

در واقع، یک فرد باید همیشه زمان پوشیدن جلیقه سنگین احتیاط کند. همانند هر ورزش تازه، فرد باید قبل از منفعت گیری از جلیقه سنگین با پزشک خود سخن بگویید کند. افرادی که مشکلات کمر یا گردن دارند نباید از جلیقه وزن دار منفعت گیری کنند. افرادی که می‌توانند با خیال راحت جلیقه وزن دار بپوشند، به گمان زیادً ناظر بهبود در مقدار کالری سوزانده خواهند می بود.

راه رفتن در شیب

برای پشتیبانی به افزایش چربی سوزی، فرد باید به طور منظم در شیب رو به بالا راه برود. برای برخی، این امکان پذیر به معنی افزایش شیب تردمیل باشد، در حالی که دیگران امکان پذیر بخواهند تپه های بیشتری را در پیاده روی خود در فضای باز بگنجانند. مقصد فرد باید دو تا سه بار در هفته بالا رفتن از تپه، پله یا شیب باشد.

تمرکز بر حالت و حالت بدن

هنگامی سخن بگویید از راه رفتن می شود، نگه داری حالت و حالت بدن زیاد مهم است. یک فرد باید طوری راه برود که همیشه به جلو نگاه کند، چون این به افزایش شدت و این چنین افزایش طول قدم پشتیبانی می‌کند. در میانه راه رفتن، فرد باید روی سفت کردن عضلات شکم و باسن خود نیز تمرکز کند. افراد می‌توانند این کار را در طول کل پیاده‌روی یا در فواصل وقتی مختصر انجام بدهند. این تکنیک می‌تواند به فرد پشتیبانی کند تا قوت فرد افزایش یابد و او را بدون صدمه نگه دارد تا بتواند برنامه راه رفتن خود را ادامه دهد.

ترکیب با تمرین مقاومتی

برای پشتیبانی به سوزاندن کالری زیاد تر و افزایش رشد عضلانی، فرد می‌تواند تمرینات مقاومتی را در طول پیاده‌روی خود اضافه کند.

برخی از تمرینات برای امتحان عبارت هستند از:

اسکات -شنا سوئدی- بورپی- لانج – شنای پشت بازو

این تمرینات می‌تواند به افزایش ضربان قلب و عضله سازی فرد پشتیبانی کند. آنها این چنین می توانند به دلنشین شدن پیاده روی پشتیبانی کنند.

راه رفتن قدرتی در فواصل وقتی گوناگون

پیاده روی قدرتی در فواصل وقتی، می‌تواند راه موثری برای افزایش کالری سوزاندن فرد در میانه راه رفتن باشد. برای امتحان پیاده‌روی قدرتی در فواصل وقتی، فرد ابتدا باید نزدیک به ۵ تا ۱۰ دقیقه راه برود تا گرم شود. سپس شدت را افزایش دهد و قبل از برگشت به شدت عادی راه رفتن، ۱۰ تا ۱۵ ثانیه با سرعتی بالا اما پایدار ادامه دهد. یک فرد می‌تواند این کار را در طول پیاده روی یا تا وقتی که بتواند آن را مدیریت کند، تکرار کند.

انجام سه مرتبه پیاده روی مختصر در روز

اگرچه پیاده‌روی طویل خوب است، پیاده‌روی مختصر‌تر و مکرر نیز می‌تواند مزایایی را به همراه داشته باشد. برخی از افراد امکان پذیر با انجام پیاده‌روی‌های مختصر‌تر در طول روز به جای پیاده‌روی طویل‌تر یک بار در روز، نگه داری ورزش روزانه خود را آسان‌تر کنند. کارشناسان اعتقاد دارند پیاده روی سپس از هر وعده غذایی نیز فوایدی به همراه دارد. مطابق یک مطالعه بر روی افراد غیرفعال بالای ۶۰ سال، ۱۵ دقیقه پیاده روی سه بار در روز سپس از غذا می تواند به کنترل سطح قند خون بهتر از پیاده روی یک بار در روز به زمان ۴۵ دقیقه پشتیبانی کند.

هر روز قدم های بیشتری را مقصد گذاری کنید

ردیاب‌ها و قدم‌سنج‌های محبوب تناسب اندام، افراد را تشویق می‌کنند تا ۱۰۰۰۰ قدم در روز بردارند، و یکی از منبع های مورد مطمعن مطالعه در سال ۲۰۱۶ موافق است که ۱۰۰۰۰ قدم ایده‌آل می باشند. افرادی که علاقه مند به پیاده روی برای افت وزن می باشند باید به طور مداوم حداقل ۱۰۰۰۰ قدم در روز بردارند. برخی از افراد حتی امکان پذیر بخواهند تعداد کل مرحله های خود را فراتر از این مقدار افزایش دهند. با این حال، هر قدمی که فرد فراتر از تعداد قدم‌های معمول روزانه خود برمی‌دارد، می‌تواند به افت وزن او پشتیبانی کند. ردیاب‌های تناسب اندام که قدم‌ها را می‌شمارند، انگیزه‌ای عالی برای پشتیبانی به مردم برای برداشتن قدم‌های بیشتری در هر روز است. حتی اگر فردی نتواند به ۱۰۰۰۰ قدم در روز برسد، باید یک مقصد قدم معقول تعیین کند و برای رسیدن به آن تلاش کند.

افراد می توانند با تحول برخی از الگوهای حرکتی روزانه، تعداد قدم‌هایی را که هر روز برمی دارند افزایش دهند، نکاتی برای انجام این کار عبارت هستند از:

– به جای آسانسور از پله ها منفعت گیری کنید

– پارک کردن ماشین دورتر از درب مغازه، محل کار یا مدرسه

در صورت امکان پیاده‌روی تا محل ناهار، محل کار، مدرسه یا دیگر فعالیت ها