[ad_1]
به گزارش دانش دوست
یافته‌های یک مطالعه علمی تازه، نگرانی‌های مصرف‌کنندگان در رابطه اثرات باقی‌مانده آفت‌کش‌ها بر روی محصولات باغی را تحکیم می‌کند و شواهد تازه‌ای اراعه می‌کند که شستن میوه‌ها قبل از خوردن آن‌ها هم نمی‌تواند مواد شیمیایی سمی مختلفی را که طبق معمولً در کشاورزی منفعت گیری خواهد شد، از بین ببرد.
این مقاله در اوج او گفت و گو‌های جاری در رابطه مقدار آلودگی مواد غذایی با آفت‌کش‌ها و خطرات بالقوه آن برای سلامتی در روز چهارشنبه ۷ اوت (۱۷ مرداد ۱۴۰۳) در مجله «نانو لترز – Nano Letters» متعلق به انجمن شیمی آمریکا انتشار شد.
سازمان غیرانتفاعی «کانسی‌یومر ریپورتس» در ماه مه خبرداد که بر پایه تجزیه و تحلیلی که از داده‌های جمع‌آوری شده توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده تهیه کردند، اشکار شد که ۲۰ درصد از ۵۹ گروه از میوه و سبزیجات گوناگون دارای باقی مانده آفت‌کش‌ها در سطوحی می باشند که «خطرات قابل توجهی» برای مصرف‌کنندگان تشکیل می کند.
مقصد مهم این مقاله تازه به اشتراک گذاشتن جزئیات فنی فرآیندی است که نویسندگان برای تشخیص ردیابی بهتر آفت‌کش‌ها در خوراکی‌ها گسترش داده‌اند. با این حال، نویسندگان خاطرنشان کردند که آگاهی‌بخشی به مصرف‌کنندگان در رابطه ناکارآمدی شستشوی میوه زیاد مهم است، چرا که شستشو با شیوه های رایج امکان پذیر ایمنی ملزوم را فراهم نیاورد.
در این مقاله آمده است: «تمیز کردن میوه‌ها به شکل سنتی آن نمی‌تواند آفت‌کش‌ها را به طور کامل از بین ببرد.»
به گفتن مثال، بعد از شستن یک سیب به روش مرسوم، محققان دریافتند که «نتایج تصویربرداری ثابت می‌کند که آفت‌کش‌ها از لایه پوست به لایه گوشتی میوه نفوذ می‌کنند.» نویسندگان با منفعت گیری از فناوری پیشرفته در یافتند که هنگامی پوست سیب به همراه مقداری از لایه پالپ برداشته شد، آلودگی آفت‌کش‌ها افت می‌یابد.
نتایج تصویربرداری ثابت می‌کند که بعد از شستن میوه آفت‌کش‌ها از لایه پوست به لایه گوشتی میوه نفوذ می‌کنند
دونگدونگ یه، استاد دانشکده مواد و شیمی چین در دانشگاه کشاورزی آنهویی و نویسنده مهم این مقاله او گفت: «این پژوهش که در حوزه مطالعات ایمنی مواد غذایی طبقه‌بندی می‌شود، با مقصد اراعه راهنمایی‌های بهداشتی به مصرف‌کنندگان تهیه شده است.»
وی در ادامه توضیح می‌دهد که «به جای تشکیل دلهره‌‌های بی‌خود و بی‌جهت، این تحقیق به سادگی مشخص می کند که کندن پوست میوه، برخلاف روش معمول شستشو می‌تواند به طور موثر تقریباً همه باقی مانده آفت‌کش‌ها را از بین ببرد.»
مایکل هانسن، محقق ارشد کانسی‌یومر ریپورتس او گفت که این پژوهش تازه می‌تواند برای دانشگاهیان و کارشناسان دولتی در فهمیدن بهتر ماندگاری آفت‌کش‌ها در غذاها و نحوه محافظت بهتر از مصرف‌کنندگان سودمند باشد.
هانسن خاطرنشان کرد: «این تحقیق برای فهمیدن چگونگی نفوذ این آفت‌کش‌ها مورد قیمت است، چرا که گواه علمی فرد دیگر است که به شما می‌گوید فکر نکنید شستن تنها به شما پشتیبانی می‌کند.»
خطرات ناشی از آفت‌کش‌ها
درست است که خطرات سلامتی ناشی از آفت‌کش‌ها قبلا هم در چندین مطالعه علمی بازدید شده است، اما زیاد تر آن‌ها به جای پرداختن به رژیم‌های غذایی مصرف‌کننده، تمرکز مطالعاتی خود را بر روی کاربرد آن توسط کشاورزان قرار داده بودند.
کما این که وزارت کشاورزی ایالات متحده و سازمان غذا و داروی آمریکا هم اعتقاد دارند که باقی‌مانده آفت‌کش‌ها در غذاها اگر در محدوده قانونی قرار بگیرند، به طور کلی برای سلامتی دلواپس‌کننده نیستند.
این دو نهاد ده‌ها سال است که سطوح باقی‌مانده آفت‌کش‌ها را در غذاها ردیابی می‌کنند و یافته‌های خود را سالانه گزارش خواهند داد.
در آخرین گزارش وزارت کشاورزی آمریکا در رابطه آفت‌کش‌ها، این آژانس خاطرنشان کرد که ۹۹درصد از غذاهای آزمایش شده دارای باقی مانده آفت‌کش در محدوده قانونی می باشند و به این علت «خطری برای سلامت مصرف کنندگان ندارند و ایمن می باشند.»
این نتیجه‌گیری با یافته‌های کانسی‌یومر ریپورتس در تضاد است. کانسی‌یومر ریپورتس استدلال می‌کند که محدودیت‌های قابل قبول دولت بسیاری موسع است.
بنا به یافته‌های وزارت کشاورزی آمریکا، بیشتر از ۷۲ درصد از ۱۰ هزار نمونه غذای دارای باقی مانده آفت‌کش قابل تشخیص بودند.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
