دلون که امروز در سن ۸۸ سالگی درگذشت، مطابق گزارش‌ها در حالت سلامتی خوبی به سر نمی‌برد. اخیراً او دچار یک اختلاف تلخ با فرزندان و همسرش شده می بود و مطبوعات هر جزئیات کوچکی از این اختلاف را به طور کامل گزارش می‌کردند. احتمالا به همین خاطر می بود که هواداران او در نیویورک تصمیم گرفته بودند با تماشای بهترین فیلم‌های او یاد شکوه قبل‌اش را زنده نگه دارند؛ شکوه گذشتۀ مردی که تعداد بسیاری در آن زمان او را زیباترین مرد جهان می‌دانستند.

هر کدام از ما به گمان زیاد یکی از فیلم‌های دلون یا دست‌کم قسمتی از بازی‌های او را دیده‌ایم. به این علت احتمالا بهتر باشد که ما هم با مروری بر چند فیلم برجستۀ او، این خاطرۀ مشترک را گرامی بداریم.

۱.  روکو و برادرانش  ۱۹۶۰

دلون با بازی در نقش «روکو» در شاهکار نئورئالیستی لوچینو ویسکونتی که جایزه شیر نقره‌ای جشنواره ونیز را به دست آورد، توانایی و موقعیت خود را به گفتن یک چهرۀ نوظهور و برجستۀ سینمایی تثبیت کرد.

دلون در این فیلم نقش پسری را بازی کرد که همراه با خانواده‌اش به میلان مهاجرت کرده است. در آنجا او با یک روسپی به نام نادیا آشنا می‌شود و دل به او می‌بازد. اما برادر او سیمونه (با بازی رناتو سالواتوری) نیز دل در گرو نادیا دارد.

۲.  شیر کوهی   ۱۹۶۳

دلون در این فیلم مجدد با ویسکونتی همکاری کرد؛ این فیلم نسخه‌ای سینمایی از رمان کلاسیک جوزپه تومازی دی لامپدوآسا درمورد افول یک خانواده اشرافی ایتالیایی در دهه ۱۸۶۰ می بود. دلون در این فیلم با برت لنکستر همبازی می بود و نقش یک اشراف‌زادۀ جوان را ایفا می‌کرد.

این فیلم با داستان گیرا، صحنه‌های باشکوه و جذابیت بصری خود توانست برندۀ جایزۀ نخل طلای فستیوال کن شود و جایگاه دلون را در تاریخ سینما ضمانت کند.

۳.  سامورایی  ۱۹۶۷

احتمالا دقت همیشگی سینمای هالیوود به نوشته آدمکش‌های حرفه‌ای از جهاتی مدیون این فیلم نوآر و درخشان فرانسوی باشد. دلون در این فیلم که ژان‌پیر ملویل آن را ساخته می بود، با چهره‌ای جدی و شبح‌وار نقش یک آدمکش حرفه‌ای را بازی می‌کرد که باید خود را از دست پلیس و همینطور از دست گروهی از آدمکش‌های دیگر نجات بدهد. این عکس دلون در کلاه تیره و بارانی بژ، الهام‌قسمت کارگردان‌هایی چون کوئنتین تارانتینو، جان وو و جیم جارموش شد.

۴.  استخر  ۱۹۶۹

این فیلم روانشناختی که تقریبا همه زمان در محیط یک ویلای ساحلی می‌گذرد داستانی از میل، وسوسه، حسادت و رقابت عاشقانه است. دلون در این فیلم با رومی اشنایدر همبازی می بود که بعدها او را «عشق زندگی‌اش» توصیف کرد.

۵.  آقای کلاین   ۱۹۷۶

داستان این فیلم در دوران اغاز جنگ جهانی دوم می‌گذرد؛ رابرت کلاین (با بازی آلن دلون) یک دلال آثار هنری است که در پاریس تحت اشغال نازی‌ها با مشتریان یهودی ارتباط دارد. اما وقتی که نازی‌ها او را به نادرست به گفتن یک یهودی شناسایی می‌کنند، دردسر اغاز می‌شود. این فیلم در جشنواره کن جایزۀ نخل طلا را به «راننده تاکسی» مارتین اسکورسیزی باخت اما توانست جوایز بسیاری از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردان و بهترین بازیگر برای دلون را از مراسم سیزر به ارمغان بیاورد.