پژمردگی فوزاریومیِ موز گروس میشل توسط یک پاتوژن قارچی تشکیل شد که موز را تحت تاثری قرار می‌دهد. این عفونت قارچی با اشغال سیستم عروقی گیاه مانع از انتقال آب و مواد معدنی به آن می‌شود. زیست شناسان گیاهی گونه کاوندیش مقاوم به فوزاریوم را برای جایگزینی گروس میشل گسترش دادند. با این وجود، طی چند دهه قبل تجدید حیات پژمردگی فوزاریومی موز ناشی از سویه متغیری از همان قارچ بار دیگر تهدیدی برای تشکیل جهانی موز محسوب می‌شود.

افزایش تنوع موز

اشکار شد که یکی از دلایل مهم تجدید حیات تازه این عفونت قارچی تسلط یک کلون موز بر صنعت بین‌المللی موز است. پرورش انواع گوناگون موز می‌تواند کشاورزی را پایدارتر ساخته و سختی بیماری بر روی یک محصول را افت دهد. کشاورزان و محققان می‌توانند با شناسایی یا گسترش گونه‌های موز متحمل یا مقاوم پژمردگی فوزاریوم موز را کنترل نمایند. یافته‌های تحقیقات تازه نشان خواهند داد که راه دیگر برای محافظت از موز کاوندیش طراحی جذب کننده‌های موثر اکسید نیتریک برای افت سختی سمی ناشی از انفجار گاز است.

فکر این که مصرف کننده‌ای که فقط از خوردن موز لذت می‌برد چطور می‌تواند در نبرد با بیماری ویرانگر محصولات موز شراکت داشته باشد دشوار به نظر می‌رسد. با این وجود، مصرف کنندگان بازار را تعیین می‌کنند و کشاورزان ناچار خواهد شد به کشت و پرورش آن چه بازار می‌خواهد بپردازند.

شما می‌توانید وقتی که به سوپر مارکت می‌روید با امتحان به عمد یک یا چند مورد از صد‌ها گونه موز حاضر دیگر به افزایش تنوع موز پشتیبانی کنید. هم این چنین، شما می‌توانید انواع محلی دیگر میوه‌ها و محصولات کشاورزی را برای پشتیبانی به نگه داری تنوع گیاهی و حمایتاز تولیدکنندگان محلی خریداری کنید. همکاری بین دانشمندان، کشاورزان، صنعت و مصرف کنندگان در سراسر جهان می‌تواند به جلوگیری از افتموز و دیگر محصولات در آینده پشتیبانی کند.