سرمقاله

وجود خانه‌های خالی بیشتر از اندازه جهت تشکیل اختلال در بازار مسکن می‌شود و افزایش قیمت مسکن در سرزمین را در پی دارد. اراعه خانه‌های خالی به بازار مسکن هم می‌تواند به شکل فروش خانه باشد و هم اراعه برای اجاره خانه که هر دو به تعدیل قیمت در بازار خرید و فروش یا اجاره مسکن منجر می‌شود.
اما اساساً قانون مالیات بر خانه‌های لوکس احتمالا زیاد تر، از جنبه اجتماعی مورد دقت است تا بتواند الگوی مصرف مسکن را تصحیح کند. به ‌همین علت برای این که این قانون کارآمدی داشته باشد باید در هر شهری عدد متغیری داشته باشد و این که بخواهد یک عدد یکپارچه برای کل سرزمین درنظر گرفته شود، عمل درستی نیست.
اجرای قانون مالیات بر خانه‌های خالی نیازمند زیرساخت مورد نیاز همچون سامانه املاک و اسکان است. به این علت تا وقتی که این سامانه کامل نشود، حالت سکونت افراد و مالکیت‌ آن‌ها اشکار نخواهد می بود و قانون مالیات بر‌خانه‌‌های‌ خالی نیز امکان اجرا‌ نخواهد داشت.
اما گرچه قانون ساماندهی از جهات گوناگون تلاش در نظارت بر بازار دارد، اما اثرگذاری آن به درست اجرا شدن، بستگی دارد. مالیات باید نرخ صحیحی داشته باشند. ما باید در یک دوره پنج ساله، محدودیت مالکیت مسکن تشکیل کنیم و برای خانه های خالی نیز سیاست های شدید مالیاتی اعمال کنیم. اگر سامانه املاک و اسکان به درستی پیاده سازی و نرخ مالیات هم اصلاح شود می توان واحدهای مسکونی خالی را داخل بازار مسکن کرد.
بهترین راه حل در شرایط جاری را افزایش اراعه مسکن و بالا رفتن درصد مالکیت است. این چنین با اهمیت ترین مسئله در رابطه با کنترل افزایش قیمت‌ مسکن در بازار اجاره‌بها، اهمیت مطرح‌های دولتی و افزایش مالکیت است. به طور اساسی و با دقت به شرایط تورمی سرزمین سیاست دولت بر این است که از تعداد خانواده‌های مستاجر کم و بر تعداد خانواده‌های مسکن ملکی بیفزاید. به کلمه در سرزمین مالک تازه اضافه کند.