سرمقاله

یکی از اشکالات اساسی که در روال تشکیل مشکل تشکیل کرده خود شکل و ماهیت اقتصاد سرزمین است. متاسفانه اقتصاد ایران، اقتصاد خدماتی است نه اقتصاد تولیدی. به این علت حرکت در جهت تحقق رشد تشکیل کار سختی است. وقتی می توانیم در مسیر رسیدن به شعار سال قرار بگیریم که نوک پیکان اقتصادی را از سمت خدمات به سمت تشکیل نشانه برویم.
در همین رابطه انتقادات جدی به بانک‌ها داخل است بر این مبنا که بانک‌ها که سال‌ها محوریت پشتیبانی‌های پولی یا تامین نقدینگی بنگاه‌های تولیدی و خدماتی بوده اند نه تنها در راستای حمایتاز تشکیل قدمی برنداشته اند بلکه انتقادات جدی به کارکرد آن‌ها وجود دارد.
با بازدید کارنامه بانک‌ها در اراعه تسهیلات به تشکیل مشاهده می‌شود که مهم‌ترین نوشته مورد نظر بانک‌ها برای اراعه تسهیلات اعطای سود بوده است نه پشتیبانی به بنگاه‌های سرزمین، این نوع مقصد گذاری در فعالیت بانک‌ها علتشده نظام بانکی سرزمین به گفتن یک رقیب برای بنگاه‌های تولیدی و خدماتی حاضر شود و درعین حال به سمت بنگاه داری حرکت کنند و از محل سودی که از طریق تسهیلات به کارفرمایان و بنگاه‌ها خواهند داد روز به روز فربه‌تر شوند و هزینه‌های جانبی گسترده تری را برای خود تعریف کنند.
وقتی که نهادهای مالی و پولی بزرگی چون نظام بانکی سرزمین به سمت فعالیت های خدماتی، بنگاه داری و سودجویی رو آورده قطعا کار را بر تشکیل به شدت سخت کرده است. درچنین شرایطی که سرزمین باید جهت گیری اقتصادی خود را به سمت رونق و افزایش تشکیل قرار دهد حتما نیازمند واردات کالاهای اندوخته ای و ابزار و ماشین آلات برای رونق دادن به تشکیل هستیم، متاسفانه در این قسمت به شدت با مشکل روبه رو هستیم.