[ad_1]
به گزارش دانش دوست
درست به همان اندازه که امکان برقراری عدل از طریق سیاست تورم زا، افترا و غیرعالمانه است، کنترل رانت با هر گونه سیاستهای تورم زا افترا است. سال ۱۴۰۱ آن را دیدیم، می انها گفتند ما می خواهیم ارز ترجیحی کالاهای اساسی را حذف کنیم چون می خواهیم با رانت مبارزه کنیم، آن دوره با الگوی روش شناختی توماس پیکتی در کتاب اندوخته در قرن بیست و یکم نشان دادم به اعتبار توزم زایی حاصل از آن کار، رانت ناشی از سیاست تورم زا، ۳۶۰ برابر رانت حذف ارز ترجیحی کالاهای اساسی که عزیزان می خواهند از بین ببرند، است.
دکتر فرشاد مومنی، اقتصاددان، با اصرار بر این که سیاستهای افزایش قیمت کالاهای کلیدی به ازای هر یک واحد درآمدی که برای دولت تشکیل می کند، ۳.۵ برابر هزینه های ما را افزایش می دهد، او گفت: در شرایطی که تهدید نظامی بیرونی وجود دارد و افراد غیرصادق و سیاسی کاری هم در کشورهای اطراف ما وجود دارند و اتصالات مشکوک هم به نظام سلطه دارند، نباید این مقدار سهل انگارانه منبع های استراتژیک ارزی تان را هدر دهید. نظام تصمیم گیری های اساسی سرزمین باید فهمید شود که چه مقدار کار خطرناک و شکنندگی آوری را برای شیوه کسب درآمد اتخاذ کرده است.
دکتر فرشاد مومنی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی که در نشست «واکاوی مبانی نظری تصمیم گیریهای اقتصادی در ایران با اصرار بر سیاستهای مربوط به نرخ ارز» در موسسه مطالعات دین و اقتصاد سخن می او گفت، با گفتن این که آنچه که اکنون در عرصه سیاست گذاری اقتصادی ایران می گذرد، ربطی به علم و منافع مردم و تولیدکنندگان و آینده سرزمین ندارد، تصریح کرد: اگر قرار است تصمیم گیری کنیم، باید تصمیماتمان را در یک کادر معقولی قرار دهیم و به بدیهیات اولیه عقل سلیم برای اداره نظام ملی دقت داشته باشیم.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع
