مغز فرمانروای بدن ماست، همه اندام‌ها به دستورش کار می‌کنند و همه لحظات زندگی ما با انتخاب‌های او رقم می‌خورد، اما تابه حال از خود پرسیده‌اید اگر مغز بزرگتری داشتیم درکمان از محیط اطراف زیاد تر می‌شد یا نه؟ وال‌ها، دلفین‌ها و خرس‌ها و تعداد بسیاری از حیوانات بزرگ جثه دیگر را در ذهنتان مجسم کنید سر بزرگتر آنها مشخص می کند ابعاد مغزشان هم با ما زیاد متفاوت است، اما آیا این به معنی فهمیدن زیاد تر است؟

در واقع این اصلا اندازه مغز نیست که در باهوش‎تر شدن یک حاضر زنده تاثییر می‌گذارد، بلکه ترکیبی بودن و ساختار لایه‌لایه آن است که علتپردازش سریع‎تر و قوت کارکرد بهتر می‎شود.

مغز انسان لایه‌ای به نام کورتکس دارد که توانایی‎های بسیاری به ما می‎دهد در حالی که جانداران دیگر با مغز‌های زیاد بزرگ‎تر از ما، این لایه را ندارند. قضیه مهم دیگر نسبت مغز به ابعاد بدن هر جاندار است یعنی حجم و اندازه مغز نسبت به اندازه بدن جانداران است که مهم و تاثییر گذار می‌شود نه بزرگی آن.

باورنکردنی به نظر می‌رسد ولی نسبت وزن مغز ماهی به بدنش ۱ به ۵ هزار هست، این رقم در پرندگان ۱ به ۲۲۰ و در پستانداران که در طبقه با هوش‎ترین موجودات کره زمین تقسیم‌بندی می‎شوند، ۱ به ۱۸۰ است. در بین پرندگان، خانواده کلاغ‎ها بیشترین مقدارِ نسبتِ مغز به بدن رو دارند و در بین پستانداران نیز شامپانزه‎ها و دلفین‌ها در جایگاه بهتری نسبت به دیگر حیوانات پستاندار قرار می‌گیرند. 

بزرگ‎ترین مغز در کره زمین به وال‎ها تعلق دارد ولی باز هم باهوش‎ترین موجودات روی این سیاره وال‌ها نیستن بلکه انسان‌ها با نسبت ابعاد مغز به بدن‎شون که چیزی در نزدیک به ۱ به ۵۰ است بهترین کارکرد مغزی رو دارند و باهوش‎ترین موجودات زمین به حساب می‌آیند. سپس از انسان، دلفین‎ها و شامپانزه‎ها جزو باهوش‌ترین جانداران این سیاره می باشند به طوری که حتی می‎توانند خودشان را در آینه تشخیص بدهند.