مطالعه انجام شده توسط یک فیزیولوژیست دانشگاه مانت رویال و گروهش نقش کلیدی کلیه‌ها را در سازگاری با ارتفاعات مشخص می کند و توضیح فرد دیگر برای این اراعه می‌دهد که شرپاها یا افراد بومی نپال، برای صعود در ارتفاعات بهتر سازگار می باشند.

به نقل از مدیکال‌اکسپرس، این گروه دریافتند که شرکت‌کنندگان شرپا نسبت به کوه‌پایه‌نشین‌ها، در سازگاری اسید-پایه خون سریع تر و بهتر عمل می‌کنند. این مطالعه نقش کلیدی کلیه‌ها را در سازگاری با ارتفاعات مشخص می کند. شِرپا(Sherpa) گروهی از افراد بومی نپال می باشند. این افراد از ۵۰۰ سال پیش ساکن کوه‌ها می باشند.

از آن جا که تعداد بسیاری از مردم اکنون در ارتفاعات بالا زندگی می‌کنند و به ارتفاعات سفر می‌کنند، فهمیدن سازگاری یکپارچه با ارتفاعات بالا در جمعیت‌های انسانی از اهمیت فزاینده‌ای برخوردار است.

قرار گرفتن در معرض ارتفاعات بالا علتایجاد یک چالش اکسیژن‌سازی و اعتدال اسید و بازی در خون می‌شود که با سازگاری تنفسی و کلیوی جبران می‌شود. محققان سازگاری تنفسی و کلیوی را بین گروه‌های همسان از نظر سن و جنسیت در طی صعود تدریجی به ارتفاع ۴۳۰۰ متری در هیمالیا نپال برسی کردند. شرپاها سریع تر به سازگاری تنفسی و کلیوی می‌رسیدند و در نتیجه pH خون آنها به طور کامل در ارتفاع ۴۳۰۰ متری جبران شد، در حالی که خون ساکنان مناطق کوه‌پایه‌ای‌تر تا این مدت قلیایی می بود.

این مطالعه درکی در رابطه تاثییر متقابل اجداد و مکانیسم‌های فیزیولوژیکی که به سازگاری با ارتفاعات پشتیبانی می‌کنند، اراعه می‌دهد.

دانش به دست آمده از این تحقیق به‌طور کلی به سود فیزیولوژی است و فهمیدن جدیدی در رابطه چگونگی سازگاری جمعیت‌های گوناگون با صعود در ارتفاع بالا فراهم می‌کند.