به گزارش وبگاه ارث، چه دوربین نظارتی یک فروشگاه این حس را به ما بدهد، چه همکاری که همه حرکاتمان را زیر نظر دارد، در هر صورت این حس شگفت است.

این حس مبنای روانشناختی دارد و مغز ما را آماده می‌کند تا هنگامی زیر نظر دیگران است هوشیارانه‌تر و آگاهانه‌تر عمل کند. دلنشین است که این حالت طبق معمولً بدون این که ما فهمید باشیم اتفاق می‌افتد.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه فناوری سیدنی در استرالیا به منظور بازدید زیاد تر این اتفاق پژوهشی انجام دادند. مقصد آن‌ها بازدید تأثیر نظارت بر جنبه مهم ادراک حسی انسان، یعنی توانایی تشخیص نگاه دیگران، می بود.

کایلی سِیمور (Kiley Seymour)، دانشیار علوم اعصاب رفتاری، ماهیت ذاتی این تاثییر را گفت: می‌دانیم که دوربین مدار بسته حرکت ما را تحول می‌دهد و همین، عامل مهم منفعت گیری خرده‌فروشان و سایرین از این چنین فناوری‌هایی برای جلوگیری از برخی رفتارها است.

وی او گفت: دریافتیم هنگامی که افراد زیر نظر می باشند، فقط حرکت آشکار آن‌ها تحول نمی‌کند؛ بلکه مغز آن‌ها نحوه پردازش اطلاعات را تحول می‌دهد. شواهد مستقیمی یافتیم که مشخص می کند نظارت آشکار با منفعت گیری از دوربین مداربسته به طور چشمگیری بر کارکرد غیرارادی ادراک حسی انسان تأثیر می‌گذارد.

توانایی تشخیص نگاه خیره دیگران، یک سازوکار بقا است. این غریزه‌ای است که به ما پشتیبانی می‌کند تا تهدیدهای احتمالی محیط از جمله شکارچیان را شناسایی کنیم. به نظر می‌رسد هنگامی که زیر نظر دوربین‌های نظارتی هستیم، این حس ذاتی به شدت فعال می‌شود.

مردم از وجود نظارت بر رفتارشان، چه توسط دوربین در فضاهای عمومی و چه توسط الگوریتم‌هایی که تعامل های برخط آن‌ها را ردیابی می‌کنند، روزبه‌روز آگاه‌تر خواهد شد؛ در نتیجه، هنجارهای اجتماعی به طور نامحسوس اما چشمگیری در حال تحول می باشند.

پژوهشگران اعتقاد دارند این افزایش آگاهی، به گمان زیادً به اتفاق‌ای به نام نظارت بر کارکرد منجر می‌شود، که در آن، افراد به‌طور ناخودآگاه حرکت خود را تنظیم می‌کنند تا با انتظارات ادراک‌شده اجتماعی همسو شود؛ اما نمی‌توان بار نظارت مداوم بر روان افراد را نادیده گرفت. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که قرار گرفتن طویل‌زمان در معرض نظارت امکان پذیر استرس افراد را افزایش و مطمعن آن‌ها به دیگران را افت دهد.