زهرا بصیری عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان و فوق تخصص بیماری‌های روماتیسمی اظهار کرد: راه حلهایی همانند قلنج شکستن یا جابه‌جا کردن دیسک، پایه علمی ندارند و امکان پذیر بیماری را از مرحله های قابل‌درمان به شرایط نیازمند جراحی تبدیل کنند.

وی با اشاره به این که برخی افراد به دلایل ژنتیکی مستعد بیرون‌زدگی دیسک گردن می باشند، افزود: در این چنین شرایطی، حتی کوچک‌ترین سختی به گردن می‌تواند بیماری را تشدید کند.

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی همدان و فوق تخصص بیماری‌های روماتیسمی، نشستن طویل‌زمان، خم کردن بیشتر از حد گردن، برداشتن اجسام سنگین، و منفعت گیری مداوم از تلفن همراه را از عوامل مهم افزایش خطر ابتلا به دیسک گردن دانست و تصریح کرد: مادرانی که به فرزندان خود شیر خواهند داد، کارمندانی که طویل‌زمان با کامپیوتر کار می‌کنند و افرادی که به طور مداوم گردن خود را خم می‌کنند، بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

بصیری با گفتن این که در مرحله های اولیه بیماری، علائمی همانند درد گردن با انتشار کردن به بازو یا دست، بی‌حسی و گزگز در انگشتان دیده می‌شود، خاطرنشان کرد: در صورت پیشرفت بیماری، افت قوت عضلانی، تحلیل رفتن عضلات، و حتی اختلالات حرکتی امکان پذیر رخ دهد؛ هرگونه درد گردنی که بیشتر از شش هفته ادامه داشته باشد باید جدی گرفته شود.

 

وی پیشنهاد کرد: افراد باید هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه فعالیت خود را متوقف کرده و با تحول حالت بدن از سختی بر گردن جلوگیری کنند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان و فوق تخصص بیماری‌های روماتیسمی با گفتن این که میز و صندلی کامپیوتر باید مشابه با قد کاربر تنظیم شود تا از خم شدن بیشتر از حد گردن جلوگیری شود، گفت: منفعت گیری از گردن‌بند‌های طبی، مصرف دارو‌های موضعی یا خوراکی و اصلاح سبک زندگی می‌تواند در درمان مؤثر باشد.

بصیری این چنین نسبت به عوارض خوددرمانی هشدار داد و اصرار کرد: راه حلهایی همانند قلنج شکستن یا جابه‌جا کردن دیسک، پایه علمی ندارند و امکان پذیر بیماری را از مرحله های قابل‌درمان به شرایط نیازمند جراحی تبدیل کنند.

وی در آخر تصریح کرد: پیشگیری، اصلاح سبک زندگی و شناسایی زودهنگام علائم، کلید مهم مقابله با دیسک گردن است؛ در موارد پیشرفته، مشورت با پزشک و انجام درمان‌های تخصصی الزامی است.