سرمقاله

اگر برنامه‌ای برای تشکیل مسکن وجود نداشته باشد، نمی توان انتظار افت قیمت را در بازار داشت، پافشاری کرد: در چند سال قبل در عرصه تشکیل و اراعه مسکن برنامه مشخصی را نداشتیم. برای مسکن باید برنامه بلند زمان داشته باشیم. آنچه تحت گفتن مطرح ملی مسکن اراعه شده است شبیه مسکن مهر است که بیشتر از دَه سال پیش اجرا شد اما در دوران تصدی وزارت آخوندی وزیر مسکن دولت یازدهم متوقف شد و برنامه جایگزینی
نیز معارفه نشد.
دو نوشته در او گفت و گو زمین مشخصا در شهر تهران از عوامل مهم بودند که علتافزایش قیمت زمین در شهر تهران شدند. یکی تراکم‌فروشی شهرها می بود. به‌گفتن یکی از بازیگران مهم دخالت در کار زمین شهرداری‌ها عملا با این سیاست‌هایی که در او گفت و گو فروش تراکم داشتند جهت دامن زدن به گرانی شدند.
عوامل ثابت هم وجود دارد. او گفت و گو تقاضای سوداگرانه و اندوخته‌ای که در بازار وجود دارد یکی از این عوامل است ولی او گفت و گو تراکم‌فروشی این عامل را تشدید کرده است یعنی عامل مهم او گفت و گو سوداگرانه شدن بازار و او گفت و گو اندوخته‌ای شدن زمین و مسکن است که این نوشته شهرداری‌ها این کار را تشدید می‌کند و از ناحیه تراکم‌فروشی علتگرانی زمین در تهران شده است. این چنین عامل دوم که بی‌ربط با نوشته شهرداری‌ها نیست او گفت و گو گسترش محدوده حریم شهر تهران است.
چنانچه تشکیل مسکن را انجام دهیم اما توزیع عادلانه رقم نخورد، مشکل بازار مسکن حل نخواهد شد و هم چنان ناظر نابرابری در بازار مسکن خواهیم می بود.
اگر آمار سرشماری از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۵ را بازدید کنیم خواهیم دید که در این بازه وقتی ۱۵ ساله ۱۰ میلیون واحد مسکونی تشکیل شده است اما تنها ۳ میلیون واحد مسکونی به متقاضیان داده شده است. به گفتن دیگر در این بازه وقتی ۱۵ ساله تنها ۳ میلیون مالک اضافه شده است و ۷ میلیون از واحدهای تولیدی ساخته شده از سوی افرادی خریداری شده که دارای ملک اول بودند و واحدها را به گفتن ملک دوم یا سوم خریداری کرده‌اند.
این روال به صراحت مبرهن می‌سازد که شرایط بازار، اندوخته‌ای است. تقاضای اندوخته‌ای را نمی‌توان با تشکیل مسکن جواب داد و به نظر می‌رسد که در این باره می‌بایست نوشته مهم مالیات بر عایدی اندوخته را با برتری در دستور کار قرار گیرد.