فاطمه مهاجرانی در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: دولت در راستای اجرای مسئولیت‌های اجتماعی خود و با مقصد حمایتاز اقشار کم‌درآمد جامعه، عمل به تخصیص کالابرگ کرده است. این سیاست که در چهارچوب قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی و با پافشاری بر نگه داری قوت خرید مردم طراحی شده است، به گفتن یک ابزار مدرن و موثر با مقصد افت نابرابری‌های اقتصادی و بهبود معیشت خانوارهای نیازمند به کار گرفته شده است.

تعداد بسیاری بر این مسئله پافشاری می‌کنند که ما به سیستم کوپن‌دهی در قبل بازگشته‌ایم، در حالی که اراعه کالابرگ با سیستم کوپن‌دهی دوران جنگ تفاوت‌هایی دارد.

کوپن‌دهی در دوران جنگ تحمیلی، در شرایطی اجرا شد که سرزمین با افتشدید کالاهای اساسی و شکل‌گیری بازار سیاه روبه رو می بود. در آن دوران، دولت ناگزیر می بود با توزیع کوپن، کالاهای محدود را به طور عادلانه‌تر بین مردم تقسیم کند. دو ویژگی مهم کوپن‌ها عبارت بودند از:

۱. افتکالاها: به علت شرایط جنگی و تحریم‌ها، تعداد بسیاری از کالاهای اساسی در سرزمین نایاب بودند.

۲. توزیع عمومی: کوپن‌ها بین همه افراد جامعه توزیع می‌شد تا مطمعن حاصل شود که همه به حداقل کالاهای مورد نیاز دسترسی دارند.

اما کالابرگ امروز، در شرایطی کاملاً متفاوت اجرا می‌شود. اکنون، سرزمین با افتکالاهای اساسی روبه رو نیست و بازار سیاهی برای این کالاها شکل نگرفته است. کالابرگ نه به علت بحران، بلکه به گفتن یک سیاست حمایتی موثر برای افزایش قوت خرید دهک‌های پایین جامعه توزیع می‌شود. این سیستم، برخلاف کوپن‌های دوران جنگ، تنها به اقشار نیازمند تعلق یافته و از مکانیسم‌های مدرن و دیجیتال برای توزیع منفعت گیری می‌کند.