به گزارش دانش دوست
باکتریها میتوانند عفونتهای خطرناکی تشکیل کنند. بدتر این که تعداد بسیاری از این باکتریها به آنتیبیوتیکها مقاوم شدهاند. این کار سالانه به مرگ نزدیک به ۵ میلیون نفر در سراسر جهان منجر میشود و پیشبینی میشود این عدد در سالهای آینده زیاد تر هم شود. اکنون دانشمندان در مطالعه جدیدی دریافتند دیابت میتواند مقاومت نسبت به آنتیبیوتیک را افزایش دهد.
دانشمندان در کوششاند تا سازوکارهای مقاوم به آنتیبیوتیکها را بهتر بشناسند. پژوهشگران اکنون دریافتند دیابت اختلالی که در آن قند خون بهدرستی تنظیم نمیشود، میتواند مقاومت به آنتیبیوتیک را افزایش دهد.
مطالعهای تازه مشخص می کند اثرات دیابت میتواند جهت جهشهای ژنتیکی در باکتریها شود که درنهایت مقاومت به آنتیبیوتیک را در بدن فرد افزایش خواهند داد؛ برای مثال، باکتری استافیلوکوک اورئوس میتواند عفونتهایی تشکیل کند که زیاد تر مقاوم به آنتیبیوتیک است. این پاتوژن رایجترین عفونت در بیماران دیابتی است. این چنین بیماران دیابتی زیاد تر از سایرین به سویههای مقاوم مبتلا خواهد شد.
در این پژوهش، پژوهشگران از موشها بهگفتن مدل منفعت گیری کردند. گروه از موشها با دارویی که سلولهای تولیدکننده انسولین را مقصد میگیرد، دیابتی شدند. گروه دیگر دارو دریافت نکردند. سپس هر ۲ گروه به استافیلوکوک آلوده شدند و با آنتیبیوتیک ریفامیپسین تحت درمان قرار گرفتند.
نتایج نشان داد ۵ روز بعد از عفونت، موشهای دیابتی سطوح بالایی از باکتریهای مقاوم به ریفامیپسین داشتند. درحالیکه در موشهای غیردیابتی این چنین مقاومتی مشاهده نشد.
دکتر «برایان کانلون»، پژوهشگر مدرسه پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی (UNC)، میگوید: «ما دریافتیم مقاومت آنتیبیوتیکی در مدلهای آزمایشگاهی دیابتی زیاد سریع تر از مدلهای غیردیابتی مبتلا به عفونت ظاهر میشود.»
او ادامه میدهد: «این برهمکنش متقابل بین باکتری و دیابت میتواند محرک مهم تکامل سریع و گستردگی مقاومت آنتیبیوتیکی باشد که اکنون ناظر آن هستیم.»
در دیابت، هورمون انسولین نمیتواند قند خون را بهدرستی تنظیم کند. باکتری استافیلوکوک از این حالت منفعت میبرد و با قند خون بالا سریع تر رشد میکند. علاوهبراین، دیابت میتواند سیستم ایمنی را مختل کند و به عوامل بیماریزا این امکان را میدهد که سلولها را راحتتر آلوده کنند. هنگامی باکتریها زیاد تر رشد میکنند، گمان تشکیل جهش و مقاومت افزایش مییابد.
اگر باکتری جهشیافته که مقاوم به آنتیبیوتیکها است در جمعیتی ظاهر شود، این مقاومت بهشدت گسترش مییابد.
دکتر «لنس تورلو»، استادیار میکروبیولوژی و ایمنیشناسی «دانشگاه کارولینای شمالی»، میگوید: «استافیلوکوک اورئورس بهنحوه منحصربهفردی برای منفعت گیری از این محیط دیابتی مناسب است؛ هنگامی که جهش مقاومت اتفاق بیفتد شما گلوکز اضافی دارید اما فاقد سیستم ایمنی مناسب برای ازبینبردن باکتری جهشیافتهاید و این باکتری مقاوم در عرض چند روز کل جمعیت را آن خود میکند.»
پژوهشگران خاطرنشان کردند این مطالعه اهمیت نگه داری سطح قند خون مناسب در بیماران دیابتی را برجسته کرده است. آنها اکنون میخواهند درمورد چگونگی تشکیل مقاومت در دیگر باکتریهای بیماریزا، چه در افراد دیابتی چه در افراد سالم، و در گیرندگان پیوند و بیماران سرطانی که تحت درمان با شیمیدرمانی می باشند، زیاد تر بدانند.
کانلون میگوید:«مقاومت و گسترش آن فقط به تجویز دارو مربوط نمیشود، بلکه به حالت سلامت افرادی که آنتیبیوتیک مصرف میکنند نیز بستگی دارد. بعد از تجویز آنتیبیوتیک، کنترل گلوکز خون اهمیت اختصاصیای دارد. وقتی که به موشها انسولین دادیم، توانستیم قند خون آنها را به حالت طبیعی برگردانیم و دیگر باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک رشد نکردند.»
دسته بندی مطالب