اما سید یاسر جبرائیلی کیست و چطور جبرائیلی، جبرائیلی شد؟

سید یاسر جبرائیلی متولد ۱۳۶۳ در روستای فخرآباد مشگین‌شهر اردبیل، جبرائیلی از ۲۱ سالگی، یعنی سال ۱۳۸۴، با پیوستن به تحریریه روزنامه کیهان، به گفتن مترجم مقالات خارجی پایش  به دنیای رسانه و سیاست باز شد.

در انتخابات هشتاد و هشت می بود که جبرائیلی جوان برای اولین بار همه توان و حیثیت خود را صرف یک نامزد ریاست جمهوری کرد: محمود احمدی نژاد!  این توانایی آنقدر تلخ می بود که دیگر آن را تکرار نکرد و از آن تلخی، درس عبرت آموزی گرفت:نباید خودش را خرچ یک نفر کند، بلکه همیشه باید منتقد باشد تا بماند!

جبرائیلی در سال ۱۳۹۰ با ورود نظام‌الدین موسوی به خبرگزاری فارس پیوست و بعدها در دوره تولیت آیت‌الله رئیسی بر آستان قدس رضوی، رئیس مرکز مطالعات اقتصادی این سازمان شد. او در سال ۱۳۹۸ به مجمع تشخیص مصلحت نظام راه یافت و ریاست مرکز برسی و نظارت راهبردی را بر مسئولیت گرفت؛ جایگاهی که تا تیرماه ۱۴۰۳ نگه داری کرد، تا این که محسن دهنوی، سوپرانقلابی اسبق محلس یازدهم جایش را گرفت.

جبرائیلی ابتدا با سیاست اغاز کرد اما آنقدر باهوش می بود که بداند زمین سیاست، دیگر چندان بکر نیست و باید با انوه سوپرانقلابی هایی که حنجره و صدای بلندی دارند، رقابت کند، به همین خاطر تصمیم گرفت لیدر اقتصادی سوپرانقلابی ها باشد با شعار شگفت و تقریبا مضحک “دلار زدایی از اقتصاد”

جبرائیلی اما آرام نمی‌نشیند. او در همه این سال‌ها، خنجر انتقادش را تیز نگه داشته است، چون به خوبی می داند باید نزد عوام، چهره ای همیشه منتقد باشد تا بتواند در خاطره ها بماند و انصافا در این عرصه از تعداد بسیاری از رقیب ها و دوستان سوپرانقلابی اش، بهتر عمل کرده است.

او  در دولت روحانی، یکی از داغ ترین منتقدان دولت شد: در مناظره‌ای تلویزیونی با مرحوم اکبر ترکان، سیاست‌های اقتصادی دولت برجام را به باد انتقاد گرفت و او گفت: «خودکم‌بینی و امید به خارجی‌ها، نتیجه‌اش همین است که توتال اطلاعات پارس جنوبی را برد و رفت.» ترکان هم جوابش را با صراحت داد: «این سخن غلط است، بی‌انصافی است فردی که خبر ندارد، نظر بدهد.» اما جبرائیلی مختصر نیامد و سیاست‌های دولت را لیبرالی خواند، حتی احمدی‌نژاد را هم در اواخر کار او به این اردوگاه چسباند و او گفت: «چوب لیبرالیسم باید از چرخ اقتصاد بیرون بیاید.»

هنگامی نوبت به دولت رئیسی رسید، داستان جبرائیلی پیچیده‌تر شد. او که در سال ۱۴۰۰ یکی از تدوین‌کنندگان برنامه اقتصادی رئیسی می بود و حتی گزینه کابینه به حساب می‌آمد، یک دفعه از ریل دولت خارج شد. از جمع دیزی‌خوران کنار یامین‌پور و رائفی‌پور، فقط یامین‌پور به دولت راه یافت و جبرائیلی به حاشیه رفت. اما این حاشیه‌نشینی، او را ساکت نکرد.

حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی که رئیسی آن را «منشأ فساد» می‌دانست، برای جبرائیلی خط قرمز می بود. او این سیاست را «توطئه علیه رئیسی» خواند و در توییتر خطاب به رئیس‌جمهور نوشت: «وعده نصف شدن تورم یادتان هست؟ نصف عمر دولت گذشت و رکورد ۳۰ ساله تورم ناکامی.» حتی در اردیبهشت ۱۴۰۲، با طعنه‌ای معنادار نظر داد: «یک هفته سفر نروید، این کتاب را بخوانید.»

دلارزدایی اما نقطه عطف جبرائیلی می بود. در بودجه ۱۴۰۳ که این ایده نقل شد، او برخلاف انتقادهای گسترده، از آن استقبال کرد و نوشت: «به رئیسی امیدوارم، چون دلسوز مردم است و وامدار قوت و ثروت نیست.»

این موضع، او را به قهرمان دلارزدایی در فضای مجازی تبدیل کرد، اما انتقاداتش فقط به دولت محدود نشد. مجلس را هم بی‌نصیب نگذاشت و در عکس العمل به مصوبه‌ای در برنامه هفتم گسترش نوشت: «غذای مردمی که حقوق ریالی می‌گیرند را دلاری نکنید.» حتی به علی لاریجانی هم رحم نکرد و هنگامی او تهاتر کالا را بی فایده خواند، جواب داد: «واقعاً فکر نمی‌کردم لاریجانی این‌قدر کم‌سواد باشد.»(!)

جبرائیلی اما فقط در ایران نسخه نمی‌پیچد؛ او حتی برای بحران اقتصادی سوریه هم نظریه دارد و همه چیز را به گردن نئولیبرالیسم می‌اندازد. در توییتی درمورد سوریه نوشت: «بشار اسد با خصوصی‌سازی و افت خدمات، اقتصاد را به این روز انداخت.» انگار در دنیای او، هر مشکلی در هر گوشه جهان، ردپایی از سیاست‌های غربی دارد.

او در بازی سیاست هم استاد مانور دادن است. یا هنگامی تابناک درمورد فیلترینگ از او سوال کرد،با گفتن یک «نظری ندارم» تلفن را قطع کرد؛ او خوب می‌داند کجا سکوت کند و کجا فریاد بزند!

در سال ۱۴۰۰، هنگامی در اینستاگرام از ناراحتی پسر ۱۱ ساله‌اش برای از دست دادن چند دقیقه از «ساختمان پزشکان» به علت خواندن نماز نوشت، عکس العمل سریع صداوسیما و جنجال «آقازادگی» در فضای مجازی، او را مجدد به صدر خبرها برد و در یک عمل باور نکردنی، تلویزیون بخاطر توئیت جبرائیلی، کنداکتور پخش خود را عوض کرد!

جبرائیلی به پیش گویی های دلنشین هم مشهور است: از جمله پیش بینی قاطع رای نیاوردن بایدن در روبه رو ترامپ، پیش بینی اسقلال ایالت هایی همانند تگزاس و کالیفرنیا از ایالات متحده و یقیناً دست پرتلاشی هم در نوشتن کتاب دارد، او با کتاب‌هایی همانند «ایالات متحده اسبق»، «سودای سکولاریسم»  و مقالاتی در رسانه‌هایی چون الجزیره، تلاش کرده ردپایی فکری هم از خود به جا بگذارد.

  یاسر جبرائیلی همانند بازیگری است که وسط میدان سیاست و اقتصاد، با تاکتیک‌های حساب‌شده، نه کاملاً به تیمی می‌پیوندد و نه از بازی بیرون می‌رود. او همه را به بی‌سوادی متهم می‌کند، نسخه‌های ضدلیبرالی می‌پیچد و با یک دست، هم منتقد است و هم حمایتکننده. احتمالا همین راز ماندگاری‌اش در این زمین پرآشوب باشد؛ مردی که بدون تخصص اقتصادی، خود را نظریه‌پرداز می‌داند و از هر بحرانی، کره دلخواهش را می گیرد: مشهور(تر) شدن!

یاسر جیرائیلی یکی از معدود اصولگرایان در فضای مجازی است که توان وایرال شدن دارد، رسانه را می شناسد و درس های سیاست، فنون جلب نظر عوام و  اسباب تقرب به قوت را خوب می داند.

ساعتی سپس از استیضاح عبدالناصر همتی، روح الله سلگی از همکاران جبرائیلی در توئیتی معنادار نوشت:-سپاس از برادر اندیشمند دکتر سید یاسر جبرائیلی که طی ماه های قبل با موضع گیری های مستدل و روشنگرانه نقش کلیدی در استیضاح همتی ایفا کرد! 

در نهایت می توان او گفت مطمعن به نفس بشدت بالای جبرائیلی- که خصلت مشترک سوپرانقلابی ها است- و”نقد ناشدگی” او و همفکرانش از سوی رسانه ها، به او و دوستانش زیاد پشتیبانی کرده تا جایگاه های بعدی و بالاتر را توانایی کند.جبرائیلی امتیاز روزنامه «حکمران» را در بحبوحه انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری امسال گرفت، همانند همیشه “بدون نوبت” و “صف ایستادن” و یقیناً تقریبا همانند همیشه “نمایشی و ناتمام”:  این روزنامه هیچ زمان انتشار نشد  ولی داستان سید یاسر جبرائیلی هم چنان ادامه دارد!