محققان پیش‌بینی می‌کنند تا سال ۲۰۵۰ بیشتر از ۷۰ درصد از افراد مبتلا به زوال عقل در کشورهای کم‌درآمد و متوسط ​​همانند برزیل زندگی کنند. به همین علت است که باید عوامل اثرگذار روی زوال شناختی شناسایی شود تا احتمالا بتوان از این بیماری جلوگیری کرد یا ابراز آن را به تعویق انداخت.

در این پژوهش شرکت‌کنندگان در طول ۸ سال سه‌ بار تحت آزمایش‌های شنوایی‌سنجی قرار گرفتند. آزمایش‌های کارکرد قوای شناختی همانند حافظه و زبان نیز انجام شد تا ربط بین کم‌شنوایی و افت کارکرد شناختی اندازه‌گیری شود. از بین ۸۰۵ شرکت‌کننده، ۶۲ نفر دچار کم‌شنوایی شدند. بعد از هشت سال پیگیری، این افراد زوال شناختی سریع‌تری نسبت به آنچه برای سنشان انتظار می‌رفت، داشتند. به عبارت دقیق‌تر، این افراد با مشکلاتی در حافظه، روان‌بودن کلام و کارکرد اجرایی روبه رو بودند.

درکل کم‌شنوایی طبق معمولً در میانسالی اغاز می‌شود و یک عامل خطر شناخته‌شده برای زوال عقل است. به حرف های محققان، این کار از طریق ۲ مکانیسم اتفاق می‌افتد. مکانیسم اول این است که شنوایی یک مسیر ورودی مهم برای اطلاعات به مغز است. هنگامی که این مسیر قطع می‌شود، نواحی مهم از مغز دیگر تحریک نمی‌شوند که می‌تواند زوال شناختی را تسریع کند.

مکانیسم دوم رفتاری است: کم‌شنوایی طبق معمولً تبدیل انزوای اجتماعی می‌شود. محققان می‌گویند:

درکل محققان هشدار خواهند داد انجام آزمایش شنوایی‌سنجی مهم است، چون طبق معمولً مدتی طول می‌کشد تا افراد از اختلال‌های شنوایی خود آگاه شوند. با شناسایی نقص شنوایی می‌توان آن را با سمعک اصلاح کرد. همین امر نیز می‌تواند شدت ابتلا به زوال شناختی را افت دهد.

یافته‌های این پژوهش در ژورنال Alzheimer’s Disease انتشار شده است.