به گزارش دانش دوست
دانشمندان اروپایی یک ترکیب دارویی ضد پیری را روی موش‌ها آزمایش کردند و دریافتند که طول عمر این حیوانات را نزدیک به ۳۰ درصد افزایش داده است. این چنین، موش‌ها برای زمان طویل‌تری سالم ماندند. آنها التهاب مزمن کمتری داشتند و اغاز سرطان در آنها به تاخیر افتاد.
به نقل از ساینس‌آلرت، این دو دارو، «راپامایسین»(rapamycin) و «ترامتینیب»(trametinib) می باشند که هر دو برای درمان انواع گوناگون سرطان منفعت گیری خواهد شد. این دو دارو در آزمایشات حیوانی، نویدبخش افزایش طول عمر بوده‌اند.
در این مطالعه تازه، یک تیم پژوهشی به سرپرستی دانشمندان «موسسه ماکس پلانک»(Max Planck) در آلمان بازدید کردند که چطور هر دو دارو به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر می‌توانند طول عمر موش‌ها را افزایش دهند.
داروی «راپامایسین» به تنهایی توانست طول عمر موش‌ها را بین ۱۷ تا ۱۸ درصد افزایش دهد و «ترامتینیب» توانست طول عمر آنها را بین ۷ تا ۱۶ درصد افزایش دهد، اما هنگامی که این دو دارو با هم ترکیب شدند، موش‌های تحت درمان ناظر افزایش قابل دقت طول عمر در نزدیک به ۲۶ تا ۳۵ درصد بودند.
این افزایش طول عمر شامل عدم ضعف و بیماری می بود. درمان ترکیبی این دو دارو، رشد تومورهای کبد و طحال را در موش‌ها به تاخیر انداخت و التهاب مرتبط با افزایش سن را در مغز، کلیه، طحال و عضله افت داد. به نظر می‌رسید حیوانات در سنین بالا فعال‌تر می باشند، وزن بدنشان افت یافته و افت کارکرد قلب در آنها کندتر شده می بود.
امیدوارکننده‌ترین جنبه برای کاربردهای انسانی این دارو می‌تواند بهبود کیفیت سال‌های پایانی عمر باشد. «لیندا پارتریج»(Linda Partridge) متخصص ژنتیک و یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه می‌گوید: ما انتظار نداریم افزایش طول عمر شبیهی را که در موش‌ها مشاهده کردیم در انسان‌ها نیز ببینیم. با این وجود ما امیدواریم داروهایی که در حال بازدید آنها هستیم بتوانند به افراد پشتیبانی کنند تا در اواخر عمر برای زمان طویل‌تری سالم و بدون بیماری بمانند.
او گفت: پژوهش‌های زیاد تر در رابطه انسان‌ها در سال‌های آینده به ما پشتیبانی می‌کند تا دریابیم این داروها چطور می‌توانند برای افراد سودمند باشند و چه افرادی امکان پذیر بتوانند از آنها منفعت‌مند شوند.
برای آزمایش داروها، پژوهشگران به صدها موش از سن شش ماهگی، دوزهای منظمی از «راپامایسین»، «ترامتینیب» یا هر دو را خوراندند و مقدار بقای آنها را برای بقیه عمرشان اندازه‌گیری کردند. مزایای منفعت گیری از هر دارو به تنهایی مشاهده شد و بهترین نتایج از درمان ترکیب دو دارو به دست آمد. میانگین طول عمر در موش‌های ماده ۳۴/۹ درصد و در موش‌های نر ۲۷/۴ درصد افزایش یافت.
تیم تحقیقاتی می‌گوید: به نظر نمی‌رسد که مزایای ترکیب دارویی فقطً به علت دوز بالاتر باشد. اگرچه هر دو دارو روی یک مسیر سیگنال‌دهی یکسان عمل می‌کنند، اما نقاط مختلفی را مقصد قرار خواهند داد.
هنگامی که آنها حالت ژن را بازدید کردند، دریافتند که تغییرات خاص تنها وقتی رخ خواهند داد که هر دو دارو با هم تجویز شوند. مسئله مهم این است که هیچ عارضه جانبی اضافی ناشی از ترکیب داروها به غیر از عوارض شناخته شده، مشاهده نشد.
آزمایش‌های انسانی برای ترکیب این داروها امکان پذیر نسبتاً سریع اغاز شود. هر دو دارو اکنون برای منفعت گیری انسانی در ایالات متحده و اتحادیه اروپا تایید شده‌اند و خواص ضد پیری در آنها طی مطالعات قبل اشاره شده است.
این مطالعه در مجله Nature Aging انتشار شده است
دسته بندی مطالب
