فرآیند «بارگذاری ذهن» امکان پذیر مقداری ترسناک به نظر برسد. این ایده به گفتن راهی برای تشکیل یک کپی از مغز انسان، انتقال ذهن و آگاهی‌ به یک رایانه است. در آنجا، انسان به طور دیجیتالی زندگی خواهد کرد، از خود، آگاه خواهد می بود، خاطرات خود را نگه داری می‌کند و تا این مدت حس می‌کند که خودش است، اما بدن نخواهد داشت.

به نقل از استادی‌فایندز، «دابرومیر رانف»(Dobromir Rahnev) دانشیار روانشناسی در «موسسه فناوری جورجیا»( Georgia) درمورد آنچه در این عرصه امکان پذیر، تامل کرده است. به حرف های وی، در این محیط همانند‌سازی‌شده، انسان می‌تواند هر کاری را که در زندگی واقعی انجام می‌دهد، انجام دهد. این چنین انسان می‌تواند کارهایی همانند عبور از دیوارها، پرواز همانند یک پرنده یا سفر به سیارات دیگر را انجام دهد که در دنیای واقعی ناممکن می باشند. تنها محدودیت، همانند‌سازی واقع‌بینانه علم است.

 زندگی در یک لپ‌تاپ

مغز زیاد تر به گفتن پیچیده‌ترین اندام در جهان شناخته می‌شود. تکرار همه آن پیچیدگی بسیار دشوار خواهد می بود. یکی از الزامات این بارگذاری وجود ورودی‌های مغز است. به عبارت دیگر، دنیای بیرون حتی در داخل یک رایانه باید در دسترس مغز باشد. دانشمندان این چنین به یک همانند‌سازی از حواس انسان همانند توانایی دیدن، شنیدن، بوییدن یا لمس کردن و این چنین حرکت کردن، پلک زدن، تشخیص ضربان قلب و انجام هزاران کار دیگر نیاز دارند.

اما آیا ما نمی‌توانیم فقط در یک حباب ذهنی محض، درون رایانه بدون ورودی حسی وجود داشته باشیم؟

محروم کردن افراد از حواسشان همانند قرار دادن آنها در تاریکی مطلق، موسوم به «محرومیت حسی»(sensory deprivation) است و به گفتن نوعی شکنجه برداشت می‌شود. افرادی که در حس کردن سیگنال‌های بدنی خود همانند تشنگی، گرسنگی، درد یا خارش مشکل دارند، زیاد تر با چالش‌های سلامت روان روبه رو خواهد شد.

به همین علت است که برای این که «بارگذاری ذهن» عملی شود، همانند‌سازی حواس انسان و محیط دیجیتالی که در آن است باید بسیار دقیق باشد. حتی تحریف‌های جزئی می‌تواند عواقب جدی روانی داشته باشد. اکنون، دانشمندان قوت محاسباتی و دانش علمی برای انجام این چنین همانند‌سازی‌هایی را ندارند.

اسکن میلیاردها مغز

اولین قدم برای بارگذاری پیروزی‌آمیز ذهن، اسکن و سپس نقشه‌برداری از ساختار سه‌بعدی کامل مغز انسان است. این کار نیازمند یک دستگاه ام‌آرآی بسیار پیشرفته است که بتواند مغز را به شکلی پیشرفته تشریح کند. اکنون، دانشمندان فقط در مرحله های اولیه نقشه‌برداری از مغز می باشند.

در چند دهه آینده، یک نقشه کامل از مغز انسان امکان پذیر مقدور شود. با این حال، ثبت هویت همه ۸۶ میلیارد نورون، به اضافه تریلیون‌ها اتصال آنها هم چنان کافی نیست. بارگذاری این اطلاعات به خودی خود در یک رایانه، کار بسیاری انجام نخواهد داد و این به علت این است که هر نورون به طور مداوم کارکرد خود را تنظیم می‌کند و این نیز باید مدل‌سازی شود.

زمان وقوع

دانستن این که مغز چطور چیزها را محاسبه می‌کند، امکان پذیر یک میانبر اراعه دهد. این کار به دانشمندان اجازه می‌دهد تا فقط قسمت‌های الزامی مغز را همانند‌سازی کنند. با این حال، این رویکرد الزام این است که دانشمندان بفهمند مغز چطور افکار را تشکیل می‌کند و چطور مجموعه‌هایی از هزاران تا میلیون‌ها نورون گرد هم می‌آیند تا محاسباتی را انجام بدهند که ذهن انسان را زنده می‌کند.

یک راه دیگر این است که ۸۶ میلیارد نورون واقعی را یکی یکی با نورون‌های مصنوعی جانشین کنند. این رویکرد «بارگذاری ذهن» را زیاد آسان‌تر می‌کند. با این حال اکنون، دانشمندان نمی توانند حتی یک نورون واقعی را با یک نورون مصنوعی جانشین کنند.

با این وجود شدت فناوری به طور تصاعدی در حال افزایش است. اگرچه چالش‌ها زیاد زیاد است و مسیر پیش رو نامشخص است، دانشمندان معتقد می باشند که «بارگذاری ذهن» در آینده به حقیقت تبدیل خواهد شد. خوش‌بینانه‌ترین پیش‌بینی‌ها، ممکن شدن این فرآیند را در سال ۲۰۴۵ یا در آخر قرن حاضر نشان خواهند داد.

«رانف» هر دوی این پیش‌بینی‌ها را بیشتر از حد خوش‌بینانه می‌داند و می‌گوید: من شوکه خواهم شد اگر بارگذاری ذهن در ۱۰۰ سال آینده عملی شود، اما امکان پذیر در ۲۰۰ سال آینده اتفاق بیفتد که این یعنی اولین کسی که تا همیشه زندگی می‌کند، امکان پذیر در طول زندگی ما متولد شود.

این مطالعه در مجله The Conversation انتشار شده است.