داستان حواله واردات خودروی خارجی به بازیکنان تیم ملی فوتبال هم چنان یکی از سوژه‌های داغی است که در فضای رسانه‌ای مورد دقت است. این حواله‌ها که مربوط به قبل از اغاز جام جهانی است، آن‌قدر ابعاد مختلفی به خود گرفته که اکنون تبدیل به مشغله‌ای برای فوتبال و یقیناً نهاد‌های دیگر، خاصه نهاد‌های قضائی شده است.

اگرچه تا به الان درمورد این نوشته او گفت و گو‌های بسیاری شده، ولی ملزوم است قبل از رسیدن به آخرین تغیرات این پرونده، زیاد مختصر آنچه در این عرصه رخ داده، مورد بازدید قرار بگیرد. بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران بعد از آنکه صعودشان به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را قطعی کردند، توانستند از طریق یکی از افراد نزدیک به دولت، حواله واردات خودروی خارجی را به‌گفتن پاداش بگیرند؛ حواله‌ای که یقیناً هزینه‌ای گمرکی روی دست بازیکنان تیم ملی باقی نمی‌گذاشت و آن‌ها می‌توانستند سود بسیاری ببرند. اگرچه قبل از اغاز جام جهانی، قول صدور این حواله‌ها داده شد، ولی زمان اهدای آن‌ها به سپس از جام جهانی کشیده شد.

همین جابه‌جایی علتحساسیت افکار عمومی شد؛ چراکه از یک سو تیم ملی نتایج ضعیفی در جام جهانی گرفت که ناکامی شش گله برابر انگلیس گل سرسبد آن‌ها می بود و از نظر دیگر، با دقت به فضای خاص حاکم بر آن روزها، این‌طور شایعه شد که احتمالا بازیکنان تیم ملی به علت رفتاری که در طول جام جهانی داشته‌اند، این چنین پاداشی دریافت کرده‌اند. یقیناً او گفت و گو فرد دیگر هم در این بین وجود داشت و آن فهرست مبهم افرادی می بود که بیرون از فوتبال اسم‌شان را داخل این سهمیه کردند. حداقل این شایعه‌ای است که برخلاف خواست عمومی مبنی بر انتشار کردن اسامی افرادی که شامل این سهمیه شده‌اند، رایج شده و بی‌جواب باقی مانده است.

در این بین، تعدادی از بازیکنان تیم ملی، بدون قیدوبند رایج و مرسوم بر سر واردات خودروی خارجی، توانستند اتومبیل‌های مورد نظر خود را داخل کنند که مصاحبه محمدحسین کنعانی‌زادگان، دفاع کننده تیم ملی، مبنی بر این که قیمت اتومبیلی که داخل کرده تا صد‌میلیارد تومان برآورد می‌بشود، همه چیز را به هم ریخت. اینجا دیگر آن‌هایی هم که نسبت به اهدای حواله ماشین به بازیکنان تیم ملی حساسیت نشان نداده بودند، داخل گود شدند و از تبعیض و امتیاز اختصاصی‌ای که فوتبالی‌ها از آن منفعت برده‌اند، گله های کردند. صدای دیگر ورزشکاران منهای فوتبالی هم بلند شد که مگر فوتبالی‌ها چه گلی بر سر ورزش ایران زده‌اند که باید مستحق دریافت این چنین امتیاز خاصی باشند.

اگرچه این اولین بار نبوده است که بازیکنان تیم ملی این چنین امتیازی دریافت می‌کردند، ولی مجموع دلایلی که در بالا ذکر شد، این نوشته را حساس‌تر از هر زمان فرد دیگر کرد. کار به جایی رسید که تعداد بسیاری چشم به راه عکس العمل نهاد‌های دیگر شدند. ابتدا نوبت به پلیس راهور رسید تا از این بگوید که اتومبیل‌های لاکچری که از این طریق داخل شده‌ان، قرار نیست شماره‌گذاری شوند. ضربه مهم را در این بین دیوان عدل اداری زد که کلا با استناد به هفت بند زیاد طویل، مجوز واردات ماشین توسط بازیکنان فوتبال را باطل کرد. این یکی حسابی سروصدا به پا کرده است.

اگرچه تعداد بسیاری خوشحال می باشند که بخشی از این تبعیض از بین رفته، ولی عده‌ای از روز صدور این رأی مکرر از این حرف های‌اند که این پاداش حق بازیکنان تیم ملی است و مصوبه قانونی دارد. در یکی از بند‌های دیوان عدل مبنی بر ابطال این چنین مجوزی، گفتن شده می بود که دولت علت قانونی برای اعطای این چنین پاداشی نداشته است؛ امری که یقیناً با اعتراض دولتی‌ها همراه شده و از این حرف های‌اند که اعطای این مجوز کاملا از مسیر قانونی عبور کرده است. هرچند آن‌ها حرف های‌اند به رأی صادر‌شده در این عرصه احترام می‌گذارند.

درست است که «انگار» این حواله‌ها با رأی مذکور باطل شده، ولی ماجرا به این سادگی‌ها نیست؛ چون تا این مدت جزئیاتی از سازوکار اجرائی این مصوبه انتشار نشده است. حواله مذکور سپس از جام جهانی به بازیکنان اعطا شده و تعدادی از آن‌ها از طریق گمرک اتومبیل‌های لاکچری را داخل کرده‌اند. در‌واقع آن‌ها هرکدام هزینه خرید اتومبیل در خارج از ایران را پرداخته و بدون حق گمرکی، جهت منفعت گیری در ایران یا فروش آن برای کسب سود چندین‌برابری، عمل کرده‌اند. اولین ابهامی که در این بین نقل می‌بشود، این است که هزینه صرف‌شده بازیکنان برای خرید ماشین چه خواهد شد؟ آیا دولت قرار است هزینه پرداختی توسط آن‌ها را بپردازد یا این که بازیکنان موظف می باشند اتومبیل‌های خریداری‌شده را بعد فرستاده و پول‌شان را با احتساب زیان احتمالی از فروشنده دریافت کنند؟ هر دو این مسائل، به قدر کافی پیچیدگی دارد و به این سادگی‌ها نخواهد می بود.

اگرچه تعداد بسیاری خوشحال می باشند که بخشی از این تبعیض از بین رفته، ولی عده‌ای از روز صدور این رأی مکرر از این حرف های‌اند که این پاداش حق بازیکنان تیم ملی است و مصوبه قانونی دارد

از نظر دیگر، تعدادی از بازیکنان حواله را به شخص سومی واگذار کرده و پولش را دریافت کرده‌اند؛ الان تکلیف آن شخصی که این حواله را از بازیکن تیم ملی خریده چه می‌بشود؟ ضمن این که عده‌ای هم در این بین عمل به واردات مشارکتی کرده‌اند که ناگفته پیداست برنامه آن‌ها هم به‌هم می‌ریزد. این‌ها بخشی از ابهامات حاضر در این عرصه است که اگر ابطال مجوز واردات «نهایی» باشد، در پی دارد.

اکنون، اما از یکی، دو روز قبل، فضا به سمت و سوی فرد دیگر رفته و یکی، دو نهاد با خواهش و تمنا خواستار این شده‌اند که مشکلات حاضر بر سر راه بازیکنان در این عرصه رفع شده تا آن‌ها بتوانند از پاداشی که گرفته‌اند نهایت منفعت گیری را بدون کم‌و‌کاست ببرند. یکی از آن‌ها فدراسیون فوتبال است. این نهاد روز قبل با صدور بیانیه‌ای از این او گفت که مسیر قانونی برای مجوز اهدای این پاداش طی شده و خواسته تا حالت بازیکنان در نظر گرفت بشود.

در بیانیه فدراسیون فوتبال که در همین عرصه انتشار شده، این چنین آمده است: «با دقت به رأی هیئت محترم عمومی دیوان عدل اداری درمورد ابطال مصوبه هیئت وزیران درمورد مجوز واردات ماشین برای بازیکنان تیم ملی فوتبال بابت پاداش صعود به جام جهانی ۲۰۲۲، فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران به‌گفتن بیشترین مرجع تخصصی رشته ورزشی فوتبال ماموریت خود می‌داند در راستای صیانت از حقوق مکتسبه بازیکنان تیم ملی که بر مبنای مصوبه هیئت محترم دولت تشکیل شده و در زمان اعتبار مصوبه با پرداخت وجوه توسط خود بازیکنان به‌منظور خرید ماشین، حقوق گمرکی و دیگر عوارض قانونی نسبت به واردات ماشین عمل کرده‌اند، با احترام کامل به آرای قضات شریف دیوان عدل اداری، همه راهکار‌های قانونی را طی کرده و مساعی خویش را در نزدیک به قوانین و مقررات به کار بندد تا به امید خداوند متعال، مراتب منتهی به حصول نتایج منصفانه بشود. امید است با اتکال به خداوند سبحان، به‌منظور تحقق شعار ایران قوی – ورزش قوی، با حمایتهمه‌جانبه از تیم ملی فوتبال ایران در اغاز برگزاری مسابقات جام ملت‌های آسیا و با نگه داری یکپارچگی و همدلی بین بازیکنان، ناظر پیروزی تیم ملی و شور و نشاط مردم عزیزمان باشیم. ان‌شاءالله».

مسئله‌ای که در این بین فدراسیون به آن پرداخته، حمایتاز بازیکنان خودی است که امری پسندیده به نظر می‌رسد، ولی ربط‌دادن این اتفاق با روحیه بازیکنان تیم ملی در اغاز برگزاری بازی‌های جام ملت‌های آسیا، از آن دست حربه‌هایی است که پرداختن به آن چندان زیبنده نیست. یعنی اگر بازیکنان جاری تیم ملی از دریافت پاداشی که تعداد بسیاری آن را نابحق توصیف می‌کنند، محروم بشود، آن‌ها روحیه‌ای برای مسابقه‌دادن با پیراهن تیم ملی در جام ملت‌های آسیا نخواهند داشت؟ این یکی احتمالا بی‌احترامی به تعداد بسیاری از همین بازیکنان است که حاضر می باشند هر سختی را به جان بخرند تا به تعداد بازی‌های ملی‌شان افزوده بشود.

از نظر دیگر، چنگ‌انداختن به این چنین حربه‌ای و مرتبط‌کردن آن با خوشحالی مردم و اشاره به ایران قوی – ورزش قوی، به نظر زیاد تر توجیهی برای تسهیل در اموری است که بازیکنان را سریعتر به اتومبیل‌های لاکچری‌شان رساند. از همه بدتر، بی‌توجهی همین مسئولان به خواست انتشار کردن فهرست اسامی افرادی است که از این امتیاز منفعت برده‌اند. چه مقاومتی است که این اسامی انتشار نمی‌بشود و اصولا چرا نباید انتشار بشود؟ آیا همین فدراسیون که این روز‌ها بیانیه داده که برای خوشحالی بازیکنان در جام ملت‌های آسیا اتومبیل‌های لاکچری در اختیار آن‌ها قرار بگیرد، حاضر است فهرست همه افرادی را که از این امتیاز منفعت برده‌اند، بدون کم و کاست انتشار کند؟ اگر جواب مثبت است، چرا تا به الان و با وجود خواست‌های مکرر از این اتفاق سر باز زده و اگر جواب منفی است، چه اصراری دارد با منفعت گیری از واژه‌های به‌ظاهر احساسی، کاری کند تا دیوان عدل اداری از رأی صادره خود عدول کند؟ جواب به این تناقض‌ها احتمالا قسمت مهمی از ماجرای اهدای حواله ماشین بعد از یک سال متفاوت و یقیناً جام جهانی متفاوت‌تر را حل‌وفصل کند.