‌تیم ملی فوتبال ایران، روز قبل کیش را به مقصد دوحه ترک کرد تا به‌طور رسمی داخل فضای جام ملت‌های آسیا بشود. ایران که چندین دهه است از رسیدن به قهرمانی در آسیا ناتوان نشان داده، امیدوار است این‌بار با یک مربی ایرانی این طلسم را بشکند و جام را بالای سر ببرد. یقیناً که این امیدواری فقط به علت تغییرات صورت‌گرفته روی نیمکت نیست؛ چراکه همین اکنون افراد بسیاری می باشند که نسل جاری بازیکنان تیم ملی را بهترین نسل فوتبالی ایران توصیف می‌کنند. از آنجا که تعداد بسیاری از همین بازیکنان در سال‌های پایانی فوتبال‌شان می باشند، بعد به نظر می‌رسد با دقت به پختگی و انگیزه‌ای که نزد آنها‌ست، بتوان امیدوار می بود جام ملت‌های متغیری را از سر گذراند.

با وجود این موارد، اشکار است که خوش‌بینی زیاد هم توقعات را بالا می‌برد؛ درست است که ایران به قدر کافی ستاره در ترکیب جاری‌اش دارد، ولی ضعف در زیرساخت و نداشتن بازی‌های تدارکاتی مهم با تیم‌های نقل دنیا نیز از نواقص این تیم پرستاره است و این نگرانی نهان وجود دارد که مبادا در اولین جدال دشوار، نقصان‌ها بر نقاط قوت بچربد و به وجود ایران در این تورنمنت آخر دهد.

با وجود این چنین مواردی، نباید روی نیمه پر لیوان هم پرده کشید. تیم جاری، با داشتن چند ستاره بین‌المللی، به‌اختصاصی در خط دعوا خود، یکی از بهترین ترکیب‌های تاریخ ایران را دارد. مهدی طارمی و سردار آزمون این روز‌ها در بهترین باشگاه‌های اروپایی توپ می‌زنند و بار‌ها طعم وجود در لیگ قهرمانان اروپا را که با اهمیت ترین رقابت باشگاهی فوتبال در دنیا‌ست، چشیده‌اند. کار به جایی رسیده که بعد از سال‌ها بازی‌کردن این دو کنار یکدیگر، اشکار‌کردن فرد دیگر را با چشم بسته هم از بر می باشند.

در کنار همه اتفاقات خوبی که این دو مهاجم تیم ملی رقم زده و برای ایران در عرصه‌های گوناگون توفیقی حاصل کرده‌اند، رقابتی نهان هم بین آن‌ها شکل گرفته تا اسم خودشان را در جدول رده‌بندی کلی بهترین گل‌زنان تاریخ تیم ملی ثبت کنند. در این عرصه، برتری از دو، سه جهت به سود سردار آزمون است. اول این که هم تعداد گل‌های زده‌اش زیاد تر است و هم با دقت به جوان‌تر‌بودنش در قیاس با مهدی طارمی، شانس این را دارد تا بتواند به شمار بازی‌های ملی‌اش بیفزاید و کارنامه‌اش را پربارتر کند.

درست است که در‌حال‌حاضر نمی‌بشود پیش‌بینی دقیقی از اتفاقات آینده داشت، ولی تا رسیدن به آن زمان، دست‌کم در زمان جاری، فرصتی برای مهدی طارمی به دست آمده تا از آن طریق به سردار آزمون در جدول گل‌زنان نزدیک بشود. فرصتی که یقیناً ژوزه مورینیو، سرمربی مشهور و پرتغالی این روز‌های باشگاه رم، در رقم‌زدن آن به سود مهدی اثرگذار بوده است. ماجرا از این قرار است که باشگاه رم، انگار به‌واسطه تعهدی که سردار آزمون زمان عقد قرارداد داده، تصمیم نداشت به این مهاجم ایرانی اجازه وجود در جام ملت‌های آسیا را دهد. سردار و فدراسیون فوتبال ایران، ولی در روز‌های تازه رایزنی‌های مکرر و بسیاری با باشگاه رم داشتند و نهایتا مقرر شد که این بازیکن، دیرتر از هر بازیکن فرد دیگر و بعد از ۲۰ دی به اردوی تیم ملی اضافه بشود. سردار دقیقا در اغاز اولین بازی تیم ملی به جمع دیگر بازیکنان در قطر اضافه می‌بشود.

تا به اینجا مشکل چندانی به وجود نمی‌آید، ولی قضیه اینجاست که به گمان زیاد طارمی از این سخت‌گیری رم بر سردار منفعت گیری کند و خودش را به سردار آزمون نزدیک‌تر کند. در شرایط جاری، علی دایی، اسطوره فوتبال ایران، با زدن ۱۰۹ گل ملی، غیرقابل‌دسترس به نظر می‌آید. در رده دوم، کریم باقری با ۵۰ گل ملی ایستاده است. سردار آزمون این روز‌ها ۴۹ گل ملی دارد و چیزی نمانده تا با عبور از کریم باقری، خودش را به‌گفتن دومین گل‌زن برتر تاریخ تیم ملی ایران معارفه کند. مسئله دلنشین اینجاست که زوج جاری او در خط دعوا تیم ملی، یعنی مهدی طارمی، در رده چهارم است و می‌تواند رفته‌رفته به سردار نزدیک‌تر بشود.

سردار این روز‌ها در رم مانده، ولی مهدی طارمی چندوقتی می‌بشود پرتغال را ترک کرده و این روز‌ها به همراه تیم ملی در قطر است. طارمی در این بازه وقتی، دو به علاوه یک بازی دیگر زیاد تر از سردار خواهد داشت و از آن منفعت گیری خواهد برد. اولین دیداری که طارمی وجود داشته و سردار غایب بوده، مربوط به جدال تدارکاتی با بورکینافاسو در جزیره کیش است. در آن بازی، تیم ملی با نتیجه ۲ بر یک به برتری رسید تا مهدی یک قدم دیگر به سردار نزدیک بشود. طارمی گل اول ایران در آن بازی را زد تا ۴۴‌گله بشود. دقیقا او به پنج گل دیگر نیاز دارد تا سردار آزمون را بگیرد. اتفاق خوب برای مهدی در این بین این است که امروز تیم ملی قرار است در دیدار تدارکاتی فرد دیگر روبه رو اندونزی در قطر به میدان برود که با دقت به کیفیت تیم رقیب، انتظار می‌رود این مهاجم بوشهری باز در امر گل‌زنی موفق نشان دهد.

اگر این چنین بشود، آن‌زمان اولین بازی ایران در جام ملت‌ها که قرار است برابر فلسطین رقم بخورد، تبدیل به جدالی خاطره‌انگیز می‌بشود. وجود طارمی در آن بازی قطعی به نظر می‌رسد، ولی با دقت به این که سردار آزمون پیش از آن دیدار به اردوی تیم ملی می‌رسد و به گمان زیاد خستگی سفر را به تن داشته باشد، امکان پذیر به میدان نرود. بعد طارمی، دو بازی تدارکاتی زیاد تر از سردار داشته و در اولین بازی جام ملت‌ها نیز شانس بیشتری در قیاس با سردار برای قرار گرفتن در ترکیب مهم دارد. به‌این‌ترتیب اگر او بتواند از این دو بازی ساده، یکی همین دیدار تدارکاتی امروز و فرد دیگر تقابل با فلسطین، نهایت منفعت گیری را ببرد، چه بسا در آمار گل‌زنی به سردار برسد و رقابت دلنشین‌تری بین این دو نفر شکل بگیرد.

یقیناً که این نوشته به معنی رقابت مخرب بین آن‌ها نیست. آمار همکاری‌های طارمی و آزمون آن‌قدر در تیم ملی گره‌گشا بوده که هیچ‌کدام از آن‌ها به این فاکتور تازه دقتی نکنند. با‌این‌حال از آنجا که در تاکتیک کلی، مهدی طارمی مطابق با خواست سرمربی، عقب‌تر از سردار آزمون بازی می‌کند و فاصله‌اش با دروازه رقیب بیشتر از فاصله سردار است، بازی‌هایی که بدون سردار در روبه رو با تیم‌های ضعیف نصیبش می‌بشود، شانس بی‌نظیری است که می‌تواند با آگاهی، از آن جدال‌ها منفعت ملزوم را ببرد.