عصر شنبه ۱۴ بهمن‌ماه  نشست خبری فیلم «شه‌سوار» بعد از نمایش فیلم‌ در سینمای رسانه برگزار شد و سعید عطائیان، تهیه‌کننده این فیلم ابتدا با اشاره به پیروزی تیم فوتبال ایران در روبه رو ژاپن او گفت: تا بحال انقدر در زندگی دعا نکرده بودم. دعا کردم که تیم ملی ببرد و نمی‌دانم اگر می‌باختند، چه اتفاقی رخ می‌داد.

او افزود: سال قبل همین موقع‌ها با آقای نمازی جایی بودیم و یک دفعه ایده‌ای به ذهنشان رسید که یک روز روی کاغذ آن را نوشتند و من هم زیاد از آن استقبال کردم.

وی درمورد تاثییر فیلم «شادروان» فیلمی قبلی حسین نمازی گفت: هراس‌هایی برایمان وجود داشت و هر فردی این فیلمنامه را می‌خواند، می‌او گفت همانند «شادروان» است اما حسین نمازی اصرار داشت که اینگونه نیست. الان به جرات می‌گویم که این کار در کوچه پایین «شادروان» اتفاق افتاده و در همان حال و هوا است. این سبک حسین‌ نمازی است و حتی می‌تواند سه‌گانه آن ساخته بشود.

به نقل از ستاد خبری جشنواره، در ادامه حسین نمازی با تشکر از عزت الله رمضانی‌فر (بازیگر فیلم) و دیگر عوامل او گفت: من با بدبختی سینما را اغاز کردم و به شدت عاشق سینما بودم‌طوری که پدر و مادرم به حال من گریه می‌کردند. سینما را به طور خودآموز یاد گرفتم. از ساخت فیلم مختصر اغاز کردم و راه درازی آمدم، بعد می‌توانم بگویم بچه سینما هستم و هیچ چیز در این دنیا برای من بااهمیت‌تر از سینما نبوده است.

نمازی در ادامه گفت: اکنون جای دوستانی که فیلمشان به جشنواره نرسید، پذیرفته نشد و حتی دوستانی که قهر کردند و مکدر می باشند، خالی است. همه ما باید کنار هم فیلم بسازیم تا سینما سرپا بماند چراکه به هرحال جشنواره فجر نقطه مهمی در سینمای ما است. به نحوی که ۱۰ روز تمرکز کل سرزمین روی سینما است، درمورد فیلم‌های گوناگون سخن بگویید می‌بشود و ما در همین سالن‌های سینما و نقد و بازدید‌ها فهمید می‌شویم که چه باید انجام دهیم و حتی تغییراتی در فیلم اعمال کنیم.

وی با اشاره به فیلم مختصر آپاندیس او گفت: آپاندیس برای من اتفاق جذابی می بود و جوایز جهانی بسیاری هم دریافت کرد. به جایی رسیدم که حس کردم دیگر نمی‌توانم فیلم تلخ بسازم. برای من اهمیتی ندارد که این فیلم همانند شادروان است یا خیر چون هر دو فیلم تاثییر خود من است و این فضا را دوست دارم. چند مسئله در شه‌سوار است که علتمی‌بشود شما یاد شادروان بیفتید؛ همانند جغرافیا که من این جغرافیا را زیاد دوست دارم و فیلم دیگر من نیز در همین جغرافیا خواهد می بود. فرد دیگر مرگ است. سومین شباهت هم این است که هر دو فیلم در یک مراسم اتفاق می‌افتند.

نمازی درمورد علت پرداختن به مرگ در فیلم‌هایش او گفت: مساله مرگ برای من در این چند سال زیاد مهم بوده است و زیاد به مرگ فکر می‌کنم. من جستوجو این هستم که رو به جلو بروم و شما باید در این رابطه قضاوت کنید. به نظر من شه‌سوار بهترین فیلم من تا بحال است.

عباس جمشیدی‌فر بازیگر این فیلم گفت: دغدغه من می بود که فیلم‌ و قصه‌ای را بازی کنم که درمورد فقر است. فقری که بلایی سر یک خانواده یا جامعه می‌آورد که نمی‌توان هیچگونه آن را جمع کرد. به نظر من قصه این فیلم فقری می بود که همه ما می‌بینیم و در جامعه ما هم فقر فرهنگی و هم مادی وجود دارد و با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنیم.

این چنین هادی کاظمی دیگر بازیگر این فیلم فرمود: تلاش ما در این فیلم بر خنداندن نبوده است ولی جاهایی از دستمان در می‌رفت. این فیلم‌ کمدی نیست و یک زندگی می بود. زندگی هم شامل خنده، گریه، چالش و مسائل گوناگون است.

در این نشست برخی دیگر از عوامل فیلم به توصیف کوششهای انجام شده در ساخت فیلم پرداختند و آرش قاسمی صداگذار این فیلم نیز با اشاره به موسیقی فیلم فردین خلعتبری یادآور شد: بابت صدای بد سالن زمان اکران فیلم از شما عذرخواهی می‌کنم.

 در این نشست الناز حبیبی، عباس جمشیدی‌فر، هادی کاظمی، گیتی قاسمی از بازیگران فیلم و میثم مولایی (تدوینگر)، وحید زارع‌مند (طراح صحنه)، فاطمه صفری‌زاده (طراح لباس)، امید گلزاده (طراح گریم) نیز وجود داشتند.