سرمقاله

زمان های تعداد بسیاری در صادرات غیرنفتی وجود دارد که متاسفانه به آنها توجهی نمی شود. به گفتن مثال، صادرات فرش دستباف و صنایع دستی می تواند به میلیاردها دلار در سال برسد و به هیچ گفتن دور از دسترس نیست. چرا که توانایی این حجم از صادرات را داشته ایم. اما با بی‌توجهی به این کالاها، رقیب ها بازارهای صادراتی ما را قبضه کرده اند. این چنین ترکیه سالانه میلیاردها دلار صادرات محصولات غذایی دارد که ما هم امکان و ظرفیت این صادرات را داریم اما توجهی به آن نشده است.
با اهمیت ترین شاخص اقتصاد هر جامعه صادرات آن است چون به پشتیبانی آن می‌توانیم حاصل کار و تشکیل را به فروش رسانده و درآمد آن را در سرزمین مصرف کنیم، در سرزمین ما تقریباً همه نیازهای اقتصادی بر پایه نفت فراهم می‌شود. به همین علت اهمیت بسیاری برای صادرات در نظر گرفته نشده است، یقیناً در سال‌های تازه که اوضاع صادرات مقداری بهبود یافته، صادرات مورد دقت قرار گرفته است و این نوشته هرگاه که مشکلی برای فروش یا افت قیمت نفت تشکیل شود، تکرار می‌شود.
در تجارت آزاد دروازه‌های سرزمین به روی همه محصولات سرزمین‌های عضو سازمان تجارت جهانی (WTO) باز است. همانطور که همه دروازه‌های سرزمین‌های دیگر به روی کالا‌های ایران باز است. در این فضا تشکیل نیم‌بند و غیر رقابتی ایران از بین می‌رود. حال اگر بخواهیم این تجارت آزاد را در مقیاس کوچک‌تر با سرزمین‌های همسایه جستوجو کنیم باز نیاز داریم ابتدا ممنوعیت‌ها را برداریم و تشکیل را تحکیم کنیم سپس داخل تجارت آزاد شویم. در شرایط جاری اگر به تجارت آزاد بپیوندیم نفس‌های باقیمانده تشکیل متوقف می‌شود. صنایع جاری ما قطعا در جریان تجارت آزاد نابود خواهد شد.