[ad_1]
به گزارش دانش دوست
۱- آیا استقلال قهرمان لیگ میشود یا نه؟ استقلال
تیم فوتبال استقلال در آخر سال ۱۴۰۲ بهگفتن صدرنشین، لیگ برتر فوتبال ایران را همه کرد؛ این اتفاق برخلاف همه پیشبینیها و با وجود همه بدبینیها نسبت به تیمی می بود که با سبک و استایل منحصر به فرد و نسبتاً دفاعی، منتقدان تعداد بسیاری داشت؛ با این حال سرمربی استقلال بدون دقت به همه سخن بگوییدها و او گفت و گوهای نقل شده به روش بازی خود وفادار ماند و با کسب نتایج مناسب، بهخصوص در بازیهای خانگی تیمش را در صدر جدول لیگ برتر نگه داشت و اکنون با گذر از تیمهایی همانند سپاهان و پرسپولیس و عبورِ بدون صدمه از بازیهای بزرگ، امید تعداد بسیاری دارد تا در مسابقات باقیمانده لیگ برتر گفتن قهرمانی این فصل از رقابتها را به دست بیاورد که این برای جواد نکونام در اولین سال وجود در استقلال یک دستاورد زیاد بزرگ خواهد می بود.
در ۹ بازی باقیمانده باید در انتظار هر اتفاق و هر جنجالی می بود؛ بهخصوص که انگیزه تیمها برای متوقف کردن صدرنشین بیشتر از اغاز لیگ است و نکونام هم با علم به این نوشته داخل مسابقات میشود. او در ماموریتش تا به امروز کاملا موفق عمل کرده و هواداران امیدوار می باشند مجدد قهرمانی روی دست کاپیتان این تیم در ورزشگاه آزادی به رقص در بیاید.
۲- واگذاری استقلال و پرسپولیس به دو بانک خصوصی پرسپولیس
با انتشار کردن فرمهای تازه در فرابورس اشکار است که سهام بلوکی باشگاه پرسپولیس با قیمت گزاف در فرابورس اراعه خواهد شد و بانکی که از همین اکنون برای مدیران باشگاه پرسپولیس و این چنین بلندپایگان وزارت ورزش نامش اشکار شده، مالکیت این باشگاه را بر مسئولیت خواهد گرفت. این تصمیم در پی مراعات قوانین مربوط به کنفدراسیون فوتبال آسیا برای آخر مالکیت مشترک دو باشگاه است و در عین حال استقلال نیز که فعلاً در قیمومیت وزارت وزارتخانه ورزش است، به زودی درست همانند پرسپولیس عاملیت خود را به بانک فرد دیگر واگذار خواهد کرد؛ دو بانکی که آنچنان که سخنگوی دولت حرف های از بانکهای خصوصی خواهند می بود.
نوشته واگذاری این دو باشگاه یک ماجرای طویل و چندین ساله بوده و مسئله شگفت عدم مطمعن به اشخاص برای مالکیت این دو باشگاه است؛ چنانچه پیش از این، هم استقلال و هم پرسپولیس سابقه اداره توسط اشخاص را دارند و خللی بر مسیرشان داخل نگردیده است. در نهایت باید دید نحوه واگذاری این دو باشگاه به چه نتیجهای منجر خواهد شد.
۳- جدایی ستاره پرسپولیس
مهدی ترابی، فوق ستاره پرسپولیس و یکی از بهترین بازیکنان این تیم در سالهای تبدیل قهرمانی در آخرین مصاحبه امسال بعد از بازی پیکان در یک سخن بگویید غافلگیرانه خبرداد احتمالا فصل آینده در پرسپولیس وجود نداشته باشد؛ موضوعی که نشان از عدم رضایت او از شرایط مالیاش در پرسپولیس میداد.
ترابی که گرانترین بازیکن تیم محسوب میشود، با قراردادی که عددی به مراتب پایینتر از تعداد نسبتا قابل توجهی از ستارههای لیگ دارد، با این مصاحبه موضع خود را برای تمدید قرارداد با پرسپولیس اشکار کرد و به نظر قرمزها در سال مالیِ تازه کار سختی برای جلب رضایت او خواهند داشت.
ترابی که قبلا لیگ قطر را رها کرده تا به پرسپولیس بپیوندد و از بازیکنان زیاد موثر در قهرمانیهای سالهای این سالهای پرسپولیس محسوب میشود، امکان پذیر مجدد به یک نظر خارجی تن بدهد و احتمالا هم در تابستان پیش رو او را بهگفتن بمب نقل و انتقالات در مسیر یک باشگاه متمول لیگ برتری ببینیم؛ چیزی که به نظر نمیرسد به گمان زیادً چندان هم ضعیف باشد.
۴- سه چهره او گفت و گو برانگیز در لیگ برتر
یحیی گلمحمدی، فرهاد مجیدی و علی دایی سه چهره دلنشین فوتبال ایران می باشند که اکنون در مسابقات باشگاهی وجود ندارند. ۳ مربی نامدار و اسم و رسمداری که حضورشان در هر باشگاهی عرصهساز اتفاقات تازه و گرمابه قسمت مسابقات فوتبال ایران خواهد می بود. این سه نفر به دلایل گوناگون در لیگ برتر فوتبال ایران وجود ندارند و احتمالا برگشتشان به لیگ برتر در فصل آینده یکی از شوق انگیزترین اتفاقات این مسابقات باشد.
گلمحمدی با جدایی از پرسپولیس در انتظار نظرهای تازه است و علی دایی نیز با از بین بردن مانع ها اگر بخواهد، میتواند هدایت تیمهای خواهانش را بر مسئولیت بگیرد.
در رابطه فرهاد مجیدی هم فعلاً برتری او با فوتبال امارات یا قطر یا تیم خارج از حوزه ایران است، اما احتمالا هم در تابستان او بهترین گزینه برای وجود در یکی از تیمهای مدعی لیگ غیر از پرسپولیس لقب بگیرد؛ او که تنها سرمربی لژیونر فوتبال ایران در سالهای تازه در یک لیگ معتبر بوده است، با تجاربی که اندوخته، قطعاً نیمکت جذابی را برای هر تیمی که در آن وجود داشته باشد، شکل خواهد داد.
۵- برگشت احمد نوراللهی به تیم ملی
احمد نوراللهی هافبک شاخص و خوش اخلاقی است که بهنحوه عجیبی کار او در تیم ملی به پایان رسید. یک سوءتفاهم یا یک دلخوری یا احتمالا هم یک تصمیم عجولانه او را از فهرست بازیکنان تیم ملی کنار زد؛ در حالی که وجود احمد در جام ملتهای آسیا میتوانست برای تیم ملی زیاد کار امد باشد و همانطور که دیدیم هیچ یک از هافبکهای حاضر و کمربند میانی تیم ملی موفق نشدند کاری که او برای تیم ملی انجام میداد را به نتیجه برسانند.
با این حال، نوراللهی که اکنون با پیراهن الوحده قطر با درخششی افراطی یکی از بهترین بازیکنان فوتبال امارات محسوب میشود، با یک قدم به جلو میتواند به اردوی تیم ملی برگردد، اما به نظر میرسد برخی سوءتفاهمات فعلاً مانع از این است که این هافبک هنرمند را مجدد در جمع داشته باشیم.
نوراللهی از زمان جدایی کارلوس کیروش در جام ملتهای آسیا ۲۰۱۹ تا آخر دوره برگشت کیروش بعد از جام جهانی ۲۰۲۲ بازیکن ثابت تیم ملی می بود و در ابتدای وجود امیر قلعهنویی آرام آرام به بازیکنی تبدیل شد که بین یک چهره ثابت و یک بازیکن جانشین در نوسان می بود؛ با این حال با فرمی که او از خود نشان داده، این انتظار وجود دارد با از بین بردن سوءتفاهمات او را مجدد در جمع ملیپوشان ببینیم.
پشتیبانی داور ویدیویی
در فصل تازه منفعت گیری از ویایآر در فوتبال ایران تبدیل به یک عقده و یک حسرت بزرگ شده است. در شرایطی که همه تیمهای همه سرزمینهای صاحب فوتبال از دستگاههای وابسته برای تمیز صحنهها منفعت میبرند، فوتبال ایران در نهایت با اِهِن و تُلُپ و پشتیبانی کنفدراسیون فوتبال آسیا، تنها در دو دربی از این فناوری منفعت گیری کرد؛ در حالی که هیچ تصویری از اتاق ویایآر در دو بازی مشاهده نشد تا ببینیم بالاخره قرار است با چه سیستم و گردش کاری، داوران مشغول بازبینی صحنههای مشکوک مسابقات این دو مسابقه جنجالی می باشند.
در این باره قولهای تعداد بسیاری دادهاند و سخن بگوییدهای تعداد بسیاری نقل شده است؛ از نقل تا شکل گرفتن مباحث اولیه مربوط به داخل کردن ویایآر به ایران بیشتر از ۶ سال میگذرد که در این بین قضیه افتمنابع نوشته تحریمها و عواملی از این دست علتشده فوتبال ایران فعلاً از نعمت ویایآر نصیب باشد؛ چیزی که در هم در جام ملتهای آسیا و هم در رقابتهای باشگاهی لیگ قهرمانان به نمایندگان ایران لطمه غیر قابل جبران داخل کرد؛ چراکه بازیکنان ما تا این مدت عادت منفعت گیری از این فناوری را در بعد ذهن خود ندارند.
کدام تیمها به دسته پایینتر سقوط میکنند؟
در فوتبال ایران جنگ بزرگ و دامنهدار بین تیمهای پایین جدولی برای بقا در لیگ برتر در جریان است؛ تیمهای دوست داشتنی و گاهاً پر امکاناتی که به هیچ وجه در خود نمیبینند در این موقعیت گیر افتاده باشند، اما از صنعت نفت آبادان، نساجی و استقلال خوزستان تا فولاد، هوادار و پیکان، درگیری شدیدی برای رهایی از کابوس سقوط دارند و مقصد اول آنها در سالِ پیش رو خواهد می بود.
دقت داشته باشید اگر در موقعیت لرزان و در کابوس افتادن به دسته پایینتر باشید، امکان پذیر همه چیزِ تیمتان تحت تاثییر این قضیه قرار بگیرد و شگفت نیست که در ادامه مسابقات از منطقه سقوط باز هم اخباری مبنی بر تحول مدیریت و سرمربی بشنویم.
دلنشین اینجاست که هر ۱۶ تیم حاضر در لیگ برتر امکانات و توانایی دلنشینتری برای ادامه زندگی در سطح اول فوتبال ایران دارند، اما به حکم قوانین در نهایت دو تیمی که احتمالا هواداران و علاقهمندان تعداد بسیاری هم داشته باشند باید غزل خداحافظی از لیگ برتر را بخوانند و دستشان را از پنجه برگزیدگان فوتبال ایران باز کنند؛ سقوطی که تلخ و غمانگیز و غمگین کننده خواهد می بود، اما آخر زندگی نیست.
آیا تاجِ قهرمانی از دست استقلال پرسپولیس میافتد؟
سالها است که طرفداران تیمهای پر امکانات شهرستانی فوتبال ایران همانند سپاهان و تراکتور در تب کسب جام قهرمانی لیگ برتر و آخر استیلای استقلال و پرسپولیس برای مسابقات می باشند، اما در هفت سال قبل این جام از تهران بیرون نرفته و ۶ بار پرسپولیس و یک بار استقلال فاتح این رقابتها شدند. در دو فصل قبل اندوختهگذاری زیاد تر از سوی تراکتور و سپاهان و هجوم آنها به سمت گفتن قهرمانیِ لیگ برتر، کار را برای آبی و قرمز پایتخت دشوارتر کرد، اما باز هم آنها بودند که موفق شدند جام را در تهران نگه دارند.
در ابتدای امسال سپاهان و این چنین تراکتور با خریدها و دو مربی خارجی اسم و رسمدار مدعیان جدی گفتن قهرمانی به نظر میرسند، اما هر کدام به دلایلی در میانه راه دچار تنگی نفس شد و از کورس مقداری کنار کشیدند؛ اگرچه در ۹ بازی باقیمانده زمان مناسبی برای قهرمانی آنها وجود دارد؛ با این حال به نظر میرسد مدیران فوتبال ایران تمایل آنچنانی به این اتفاق ندارند و شکل برنامهریزی و تصمیمگیریها هم چنان به سود استقلال و پرسپولیس است؛ کما این که در ماجرای سپاهان و محرومیت و کسر امتیاز، اتفاقاتی رقم خورد که هیچ زمان نمیشد آن را برای استقلال و پرسپولیس متصور می بود و احکام انضباطیِ سوال برانگیز در دفاع از پرسپولیس استقلال و در تقابل با سپاهان در نهایت تبدیل ابراز اتفاقاتی شد که سپاهان، سال جاری را در رتبه چهارم همه کند؛ اتفاقی که با وجود استارت بسیار آنها اصلا قابل فکر و انتظار نبوده است.
نکونام و خطیر؛ منازعه پردامنه دو چهره شاخص باشگاه استقلال
جواد نکونام، سرمربی و علی خطیر، مدیرعامل از ابتدای وجود خطیر به جای حجت کریمی بهگفتن مدیرعامل باشگاه با چالشهای جدی روبه رو شدند. این دو به هیچ وجه از نظر سبک کار مدیریتی همخوانی خاصی با یکدیگر ندارند و همین قضیه علتابراز اختلافاتی جدی بینشان شده و دلنشین این که با وجود این جنگ و دعوا و سخن بگوییدهای تند سرمربی و عکس العملهای گاه و بیگاه باشگاه، تیم فوتبال استقلال هم چنان در صدر جدول لیگ به کار خود ادامه میدهد؛ تا جایی که برخی از هواداران فکر میکنند احتمالا این قضیه یک دعوای سوری باشد!
یقیناً این قضیه از مبنا مردود است چراکه اگر اندکی آشنایی یا نزدیکی با دو جبهه گوناگون باشگاه استقلال داشته باشید، از عمق جدیت این جنگ خبردار خواهید می بود و حتی تا به امروز کوششها برای صلح بین دو طرف به نتیجه نرسیده و آنها به طور دوری و دوستی کار را پیش میبرند؛ این اولین باری است که مدیریت و سرمربی یک باشگاه کوچکترین ارتباطی با یکدیگر ندارند و با ربط زیاد اندک سازمانی مسائل تیم را رتق و فتق میکنند.
در آخر این فصل از رقابتهای لیگ برتر اشکار خواهد شد که این منازعه دامنهدار و بیآخر خطیر و نکونام در نهایت به سود کدام یک از طرفین به پایان خواهد رسید؛ اکنون قضاوت این جنگ را هواداران بر مسئولیت دارند و با دقت به نتایج تیم فوتبال، برتری نسبی با جبهه نکونام است.
رئیس بعدی فوتبال ایران کیست؟
آنقدر از دوره وجود مهدی تاج بهگفتن رئیس فدراسیون فوتبال ایران میگذرد که احتمالا در خاطرتان نمانده باشد که اسفند ماه سال ۱۴۰۳ انتخابات مجددی برای ریاست فدراسیون فوتبال برگزار و با وجود مهدی تاج و رقبایی که نامشان اشکار نیست، جبههی تازهای در فوتبال گشوده خواهد شد.
انتخاباتِ پیش رو که مقدماتش از مقداری قبلتر پایهریزی شده، محل زورآزمایی تاج بهگفتن رئیس مستقر با فردی است که میخواهد نظم جاری فوتبال ایران را بههم بریزد؛ فردی که باید بعد از گذر از صافیها برای جلب آرای هیئتها و باشگاهها تلاش کند؛ در حالی که خود تاج در این مورد ید طولایی دارد و تیمی از قبل با او همکاری میکنند که سبد آرای او را دست نیافتنی نشان خواهند داد.
انتخابات فدراسیون فوتبال ایران یکی از با اهمیت ترین اتفاقاتهای رشته ورزشی در سال پیش روست، اما با دقت به زمان برگزاریاش در اسفندماه آینده فعلاً آنچنان پرخبر نخواهد می بود؛ با این حال، به نظر در نیمه دوم سال آرام آرام فضای فوتبال ایران و جهتگیری و آرایش نیروها به این سمت خواهد رفت.
نهادهای گوناگون از جمله وزارت ورزش برای انتخابات، نظارت و حتی دخالت مستقیمی دارند و به هر حال فردی سکان هدایت فدراسیون فوتبال را در دست خواهد گرفت که بتواند بیشترین همپوشانی را با گروههای گوناگون داشته باشد.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع





