[ad_1]
به گزارش دانش دوست
این یافته میتواند قطعهای مهم در پازل تکاملی انسانهای باستانی مرموزی باشد که در منطقهای موسوم به والاسیا زندگی میکردند.
والاسیا مجموعهای از جزایر بین آسیا و استرالیاست که سولاوسی بزرگترین آنها محسوب میشود.
پیشتر طوری شگفت و کوچکجثه از انسانهای باستانی با نام «انسان فلورسی» یا «هابیتها»، به علت شباهتشان به شخصیتهای مختصرقامت رمانهای جیآرآر تالکین، در جزیره مجاور فلورس شناسایی شده بودند.
این انسانها بین ۷۰۰ هزار تا ۵۰ هزار سال پیش در آن جزیره میزیستند.
اما ابزارهای تازهیافته در سولاوسی که بین ۱.۰۴ تا ۱.۴۸ میلیون سال قدمت دارند، نشان خواهند داد که این جزیره امکان پذیر حتی سریعتر از فلورس میزبان اجداد انسانی بوده باشد.
راز انسانوارههای جزایر والاسیا
یافتههای تازه این گمان را تحکیم میکند که سولاوسی مسیر اولیه مهاجرت گونههایی چون هومو ارکتوس یا حتی خویشاوندان انسان فلورسی بوده باشد.
آدام برام، استاد باستانشناسی در دانشگاه گریفیت استرالیا و یکی از نویسندگان مقاله، در این باره میگوید: «زمانها است گمان میکردیم که ریشه انسان فلورسی در جزیره سولاوسی است و اکنون این ابزارهای کهن میتوانند این فرضیه را تحکیم کنند.»
غار محل زندگی انسان فلورسی در اندونزی Rosino/Flickr
کشف ابزارها در یک مزرعه ذرت
حفاریها در سال ۲۰۱۹ توسط بودیانتو حکیم، باستانشناس اندونزیایی اغاز شد. بعد از مشاهده بیرونزدگی یک ابزار سنگی از یک صخره ماسهسنگی در محوطهای به نام کالیو، تیم باستانشناسان کار را در این محل که امروزه مزرعهای مدرن است ادامه دادند.
این منطقه در مجاورت یک رودخانه قرار دارد و به حرف های پژوهشگران، یک میلیون سال پیش محل ساخت ابزار و شکار اجدادهای منقرضشده انسانها بوده است.
در آخر حفاریها در سال ۲۰۲۲، هفت ابزار سنگی کشف شد. این چنین فسیلهایی از جمله آرواره طوری منقرضشده از خوک نیز در محل یافت شد.
این ابزارها با توانایی از سنگریزههای رودخانهای ساخته شدهاند و برای بریدن یا خراشیدن بهکار میرفتهاند. به حرف های برام، ساخت آنها نشان از مهارتی خاص دارد و فقط ناشی از برخورد اتفاقی سنگها نیست.
اما چه فردی این ابزارها را ساخته است؟
دکتر برام در اینباره میگوید: «ما اکنون میدانیم که یک میلیون سال پیش ابزارسازانی در سولاوسی بودهاند، اما هویت آنها تا این مدت ناشناخته است. هیچ فسیل انسانی از آن دوره در این مکان یافت نشده است.»
یکی از فرضیههای نقلشده این است که این ابزارها توسط انسان راستقامت یا گروهی منزوی از همین گونه ساخته شدهاند.
سنگهای تراشیده کشفشده در اندونزی Nature
یافتههای شبیهی از جزیرهی فلورس و این چنین جزیره لوزون در فیلیپین (در شمال والاسیا) نیز وجود دارد. اینها مشخص می کند که انسانهای اولیه در نقاط مختلفی از این منطقه پراکنده بودهاند.
اما سوال مهم باقی است: آنها چطور به این جزایر رسیدند؟
آقای برام میگوید به گمان زیاد این انسانهای باستانی توانایی ساخت قایق نداشتهاند، و بهصورت اتفاقی، همانند برخی جانداران دیگر، با شناور شدن بر روی تودههای گیاهی طبیعی از سرزمین مهم آسیا به این جزایر رسیدهاند.
باقی مانده گمشده در آبوهوای استوایی
در حالیکه امید به یافتن فسیل انسان در سولاوسی وجود دارد، اما شرایط آبوهوایی گرمسیری علتتخریب سریع دیانای در این منطقه میشود. بههمین علت، کشف باقی مانده انسانی زیاد دشوار است.
با این حال چند سال پیش پژوهشگران از اسکلت دختری ۷ هزار ساله موفق به استخراج دیانای شدند که شواهدی از یک گروه انسانی ناشناخته اراعه داد.
سولاوسی که یازدهمین جزیره بزرگ جهان است، به حرف های دکتر برام «تقریبا یک قاره کوچک» محسوب میشود و با زیستبومهای متنوعش میتواند کلید فهمیدن سرگذشت تکاملی انسانهای اولیه باشد.
او میگوید: «واقعا امیدوارم روزی فسیلهای انسانی در سولاوسی اشکار شوند. چون به نظرم، داستانی شگفتانگیز در دل این جزیره نهفته است.»
نتایج تحقیق تازه در نشریه علمی «نیچر» انتشار شده است.
دسته بندی مطالب
[ad_2]
