با وجود انتشار کردن آگهی فروش ۵۱ درصد سهام باشگاه پرسپولیس در روز ۱۱ فروردین، اتفاقی که پیش‌بینی می‌شد رقم خورد و هیچ خریداری پا پیش نگذاشت.

سپس از عملیات ناموفق واگذاری پرسپولیس به سازمان فراهم اجتماعی، سخن بگویید از بانک‌های غیردولتی به بین آمد. نام بانک ملت برای خرید باشگاه پرسپولیس و بانک تجارت برای استقلال هم نقل شد، اما آنچه در این زمان دیده شد، بی‌میلی محض بانک‌ها برای در اختیار گرفتن سهام دو تیم بزرگ پایتخت می بود و بس.

سپس از این که نوشته واگذاری سرخابی‌ها به بانک‌ها نقل شد، نخستین عکس العمل، منع بانک‌ها از بنگاهداری می بود. با این حال حتی اگر مانع ها قانونی رفع شود، باز هم نمی‌توان به واگذاری سرخابی‌ها به بانک‌ها یا نهاد‌های شبیه چندان امیدوار می بود.

حقیقت این است که استقلال و پرسپولیس اگر چه از اسمی بزرگ برخوردارند، اما به همان اندازه با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنند.

هر مجموعه‌ای که این دو باشگاه را در اختیار بگیرد صد‌ها میلیارد تومان باید برای یک سال هزینه کند، اما در ازای این چنین هزینه‌ای چه آورده‌ای خواهد داشت؟ بلیت‌فروشی؟ تبلیغات محیطی یا حق پخش تلویزیونی؟ جواب، «هیچ‌کدام» است.

کدام مجموعه دولتی، شبه‌دولتی یا خصوصی با این چنین ارقامی می‌تواند برای خرید سرخابی‌ها پیش‌قدم شود و سودی هم نبرد؟ پرسپولیس و استقلال را بخرد، زیر ذره‌بین برود و سودی هم نکند و زیان بدهد؟ 

باید پذیرفت تا شرایط همین‌گونه است استقلال و پرسپولیس در واگذاری با چالش زیاد جدی مواجه خواهند شد. 

مطابق آگهی انتشار شده، فرآیند واگذاری استقلال قرار است ۲۱ فروردین انجام شود، اما بانک تجارت همانند بانک ملت تا بحال رغبتی برای خرید سهام این باشگاه از خود نشان نداده است.

مالکیت مشترک استقلال و پرسپولیس کماکان مشکل بزرگ این دو باشگاه برای کسب مجوز حرفه‌ای است و باید دید در نهایت این مشکل چطور حل خواهد شد.

دو باشگاه تا ۱۱ فروردین برای پرداخت و تعیین تکلیف بدهی‌ها زمان داشتند و حرف های می‌شود مشکل مالکیت مشترک نیز باید تا ۵ اردیبهشت رفع شود، یعنی ۲۵ روز دیگر. آیا تا آن تاریخ مشکل سرخابی‌ها حل می‌شود؟ با این اوضاع و احوال دور از انتظار است.