غلامرضا سلامی با گفتن این که اغاز سال تازه به لحاظ اقتصادی، نه تنها دلگرم کننده می بود، بلکه ناامیدی تشکیل کرد، تصریح کرد: انتظار می رفت دولتی که با مجلس و حاکمیت یک دست است، بتواند بر تورم و نرخ ارز کنترلی داشته باشد، اما متاسفانه در هر دو عرصه با ناکامی روبه رو شده و  ضعف دانش مسئولان امور و ناهماهنگی که بین دستگاه های تصمیم گیر وجود دارد در این عرصه آثار خود را نشان می دهد.

با این شعارها و تفکرات، اقتصاد سرزمین بزرگی همانند ایران نمی چرخد/ راه را نادرست می رویم

او همین طور گفت: وعده هایی که از پیش از انتخابات داده شد، مبنای واقعی و علمی نداشت و سپس از آن هم افرادی را روی کار آوردند که سیاستها و روشهایی بدون مبنای علمی را برای حل مشکلات نقل می کردند و برای مثال می انها گفتند می شود 300 میلیون دلار در بازار ریخت و قیمت ارز را کنترل کرد. با این شعارها و تفکرات، اقتصاد سرزمین بزرگی همانند ایران نمی چرخد و ما راه را نادرست می رویم.

نااطمینانی ها زیاد تر شده

این کارشناس مالی و اقتصادی با گفتن این که علاوه بر ضعف تخصص در مسئولان، مسائل سیاسی و اجتماعی هم در حالت جاری سرزمین مزید بر علت شده است، او گفت: اندوخته گذاری و تشکیل اقتصاد شکوفا، محیط امن و دلپذیر می خواهد اما با یکسری عمل های، این چنین فضایی از بین رفته است. اگر روال تصمیم گیری در سرزمین همین گونه باشد، در شرایطی که دوره مجلس ضعیف جاری رو به آخر است و مجلس بعدی نیز چشم انداز کارکرد مبهمی دارد، متاسفانه باید او گفت نااطمینانی ها زیاد تر شده است.

سلامی با اصرار بر الزام تشکیل گشایش در سیاست خارجی با مقصد رونق دهی به اندوخته گذاری داخلی و خارجی در سرزمین، به اظهارات برخی نمایندگان درمورد این که در جلسه مشترک دولت و مجلس، هیچ صحبتی درمورد حالت قیمت دلار در سرزمین نشده و حتی سپس از آن، افزایش قیمتی هم تشکیل شده است، اشاره کرد و افزود: رشد اقتصاد ، نیاز به اندوخته گذاری دارد، اما در شرایط تحریمی که در آن قرار داریم در این سالها ، رشد اندوخته گذاری منفی بوده و به معنی این است که استهلاک زیاد تر از اندوخته گذاری است. این حالت نشان می دهد برای تشکیل رونق، نیاز به اندوخته عظیمی داریم. صنایع برق و گاز و نفت ما برای بهبود حالت ، نیاز به صدها میلیارد دلار اندوخته گذاری دارند. تا وقتی که حالت سیاسی تثبیت نشود، امکان جذب این چنین اندوخته هایی وجود ندارد.

مقامات دولتی ، مسئولیت سخنان خود را بپذیرند/ تکذیب بازار آزاد، روش اداره اقتصاد نیست

رئیس قبل انجمن حسابداران ایران با گفتن این که افرادی که برخی سخنان را نقل می کنند ، باید مسئولیت این اظهارات را بپذیرند، گفت: هنگامی وزیر اقتصاد می گوید بازار آزاد ارز را به رسمیت نمی شناسیم، باید او گفت این که شما این بازار را به رسمیت بشناسید یا نشناسید چه فرقی می کند! دلار در این بازار 50 تومان می بود، اکنون به 60 تومان رسیده است! بازار را که نمی توانید تکذیب کنید، ضمن این که برخلاف آنچه می گویید، این بازار وسیعی است و تعداد بسیاری از نیازهای مردم را تامین می کند. نمی توانید منکر آن شوید و چشمتان را بر روی آن ببندید و بگویید هر چه می خواهد بشود، بشود؛ ما روی همان 28500 تومان خودمان ایستاده ایم! این که روش اداره اقتصاد نیست. باید حقیقت ها را پذیرفت.

  قیمت ارز که 28500 تومان نیست. اینها فقط رانتی است که به یک عده ای داده می شود، مردم دلار 65هزار تومانی را در زندگی شان حس می کنند

دلار را به سکه تبدیل و با قیمت 90 هزار تومان فروخته اند، اما می گویند دلار 65 هزار تومانی را به رسمیت نمی شناسیم! 

سلامی اظهارداشت : شما که این بازار را قبول ندارید، بعد فروش سکه را با چه قیمتی انجام می دهید! فروش سکه با 30 درصد افزایش و با دلار 90 تا 100 هزار تومانی انجام شده و همین اولین سیگنالها را برای افزایش قیمت دلار داد. تبدیل دلار به سکه و فروش آن با قیمت 90هزار تومان را به رسمیت می شناسید، اما دلار 65هزار تومانی در بازار را چون به نفعتان نیست، به رسمیت نمی شناسید! در واقع بانک مرکزی راسا با اراعه شمش طلا و سکه، دلار ۵۹ هزار تومانی شمش طلا و دلار بالای ۹۰ هزار تومانی ربع سکه را به رسمیت شناخت و این شرایط را تشکیل کرد.

دلار 28500، رانتی است که به یک عده خاص داده می شود/ مردم دلار 65 هزارتومانی را در زندگی شان حس می کنند

این کارشناس اقتصادی و مالی اصرار کرد:  قیمت ارز که 28500 تومان نیست. اینها فقط رانتی است که به یک عده ای داده می شود، مردم دلار 65هزار تومانی را در زندگی شان حس می کنند. دوره این حرفها و شعارها قبل و باید حقیقت های اقتصاد را پذیرفت و مطابق آن عمل کرد و به طور علمی پیش رفت. باید نظر کارشناسان را گوش کنند، اما متاسفانه گوششان را برای شنیدن دیدگاه های کارشناسان معتبری که دلشان برای سرزمین و حالت اقتصادی سرزمین می سوزد، بشنوند. هر چه در این زمان هشدار داده شده، باز هم بی دقت به آنها، ادعاهایی نقل می کنند که برای مثال ما در حال پیشرفت هستیم و نقدینگی و پایه پولی و تورم را کنترل کردیم!، اگر کنترلی صورت گرفته است، چرا حالت اقتصاد سرزمین بدتر شده است! اینها سوال هایی است که باید جواب دهند.

دولت نزدیک به 700هزار میلیارد تومان به سیستم بانکی بدهی دارد

سلامی او گفت: می گوید استقراض از بانک مرکزی را کمتر کرده ایم، اما این استقراض از دیگر بانکها انجام شده است و سختی به سیستم بانکی سرزمین آورده اند. اکنون دولت نزدیک به 700هزار میلیارد تومان به سیستم بانکی بدهی دارد که این حالت بر روی همه چیز از جمله ناترازی بانکها، افتاعتبار برای صنایع و تشکیل و تورم و مسائل متعدد فرد دیگر تاثییر خود را نشان می دهد. اما باز مسئولان کار خود را می کنند!

هر بار افزایش قیمتها را با اضطراب می خوانند، این شوق کی فروکش می کند!

وی با گفتن این انتقاد که مسئولان به جای این که راهی اصولی برای حل مسائل همراه شوند با مطرح توجیهاتی همانند این که این افزایش در قیمتها اضطراب است و فروکش می کند، الزام دقت به راه حلی اصولی را نادیده می گیرند، اضافه کرد: از وقتی که دلار هزار تومان می بود، 13 سال قبل است و هر بار افزایش قیمتها را با اضطراب خواندن آن توجیه کرده اند، اگر شوق است، باید فروکش کند، این چه اضطراب است که فروکش نمی کند! می گویند ما نفت بیشتری صادر می کنیم و می فروشیم، چرا مردم اینها را در زندگی شان حس نمی کنند!

رئیس قبل انجمن حسابداران ایران با اشاره به افزایش چند برابری تعرفه های خدمات در سال 1403 ، یادآورشد: این دولت فکر می کند همه کمبودها را می تواند از طریق دریافت مالیات، جریمه و عوارض از بین بردن کرد. باید درآمدی باشد که بتوان آنها را تامین کند. فاصله بین حقوق و تورم را ببینید! در این شرایط سختی روی همه طبقات برای اخذ مالیات هم زیاد تر خواهد شد.

همان روال دوره احمدی نژاد در حال تداوم است

سلامی با گفتن این که معیشت مردم به طور مستقیم با دلار ربط دارد و اگر این حالت ادامه یابد، حالت خوبی نخواهیم داشت، او گفت: مردم سالها نجیبانه این شرایط را صبر کردند، انقلاب تازه می بود صبر کردند، هشت سال جنگ شد صبر کردند، بهبودی که رخ داده می بود با آمدن آقای احمدی نژاد از بین رفت و اکنون نیز همان روال دوره آقای احمدی نژاد در حال تداوم است. مردم بی تقصیرند، اگر فردی تلاش می کند و برای نگه داری قوت خرید خود به آب و آتش می زند، تقصیر کار نیست. با این حال، با سیاستهایشان همه راههای نگه داری قوت خرید را هم می بندند. مردم هر روز می بینند که از رفاه و قوت خریدشان کاسته شده و خشمگین و ناراحتند. قطعا این خشم می تواند عواقب جبران ناپذیری برای سرزمین داشته باشد.