او در باره انگیزه اش از انجام این تحقیق او گفت: با دقت به همپوشانی قابل توجهی که بین سطوح فعالیت بدنی و کیفیت خواب وجود دارد، پتانسیل ورزش برای تأثیر مثبت بر نتایج خواب در افراد مبتلا به بی خوابی، من را مجذوب خود کرد.

دکتر ارلا بیورنشدوتیر در ادامه گفت: در نهایت با مقصد گسترش گزینه های درمانی و ترویج رویکردهای جامع برای سلامت خواب و رفاه روانی، تصمیم به مطالعه درمورد رابطه بین ورزش و خطر بی خوابی گرفتم.

او افزود: از طریق تحقیقات در این عرصه، مقصد من این است که افراد مبتلا به بی خوابی را توانمند کنم تا نقش فعالی در درمان خود داشته باشند و کیفیت کلی زندگی شان را افزایش دهند.

برای این مطالعه، دکتر بیورنشدوتیر و تیم او به داده های ۴.۳۳۹ شرکت کننده در «بازدید سلامت تنفسی جامعه اروپا» دسترسی اشکار کردند. این شرکت کنندگان در مطالعه به سؤالاتی در رابطه فعالیت بدنی خود در ابتدا و سپس به سوال هایی درمورد فعالیت بدنی، علائم بی خوابی، زمان زمان خواب و خواب آلودگی در طول روز طی یک پیگیری ۱۰ ساله جواب دادند.

محققان دریافتند شرکت کنندگانی که حداقل دو بار یا زیاد تر در هفته ورزش می کردند، ۴۲ درصد کمتر در معرض مشکلات به خواب رفتن بودند. علاوه بر این، ۲۲ درصد از این شرکت کنندگان کمتر گمان داشت که علائم بی خوابی داشته باشند و ۴۰ درصد نیز دور از انتظار می بود که دو یا سه علامت بی خوابی را گزارش کنند.

بیورنشدوتیر او گفت: در حالی که من کاملاًاز یافته های مربوط به تأثیر مثبت ورزش منظم بر کیفیت خواب شگفت زده نشدم، بزرگی تأثیرات مشاهده شده در مطالعه علتشد نگرش جدیدی در درمان بی خوابی اشکار کنم.

او افزود: ورزش از دیرباز به گفتن سنگ بنای یک سبک زندگی سالم شناخته شده است که مزایا فیزیولوژیکی و روانی بی شماری دارد. با دقت به نقش آن در تحکیم اسایش، افت استرس و تنظیم ریتم شبانه روزی، منطقی است که فعالیت بدنی منظم با بهبود نتایج خواب مرتبط است.